Хулгайч

Хулгайч

Наадмын өдөр. Хөдөө сумыхан хамаг гоё ганган дээлээ өмсөөд бүгд л наадмын талбайд ирчээ юу гэлтэй. Би ч юу дутах билээ хамаг сайхнаа өмсөөд ээжийхээ ажилд туслах санаатай нэг ачааны тэрэгний хойно элдэв янзын наймаа дэлгэн сууна. Бусад хүмүүсийн бараа их л зарагдаад байх шиг. Харин миний бараа л нэг явцгүй шүү. Ээждээ их мөнгө үзүүлж баярлуулахсан гэхээс бөөн урам зориг буцалж байсан зүрх ер нь шалчийгаад ирлээ. Ашгүй тэндээс хамаатны хоёр үе тэнгийн хөвгүүд ирж яваа харагдлаа. Өнөө хоёр чинь машин дээр гарч ирээд цааш харан сууснаа нааш ир хэмээн сэм дохив. Сонин содон юу байгаа юм бол гэхээс хорхой гозогонон очтол баахан чихэр жимс ундаа харагдана.
-Хөөх, алив надаа
-Өгнө ш дээ. Наашаа суу. Хүмүүсээс нууж уу гэхэд нь л би тэдний юу хийснийг ойлгосон юм.
Ээжийн ахынх манайхтай саахалт. Тэднийх олон тэрсхэн хүүхэдтэй болохоор би тэднийд хонохоос бусад цагт нь байна. Энэ хоёр хүү бол тэдний хүүхдүүд бөгөөд нэр нь Жирмээ, Алдар. Хааяа дэлгүүр хоршоо хамт орохоор нэг нь худалдагчийг саатуулж өнөөх нь дээлийхээ энгэр рүү гарт таарснаа өвөртлөхийг нэг биш удаа харж билээ. Тэр бүрд нь би тэдний өмнөөс салганан чичирч айдаг байсан ч яваандаа тэдэн шиг болж ээжийгээ тэжээдэг ч юм билүү гэсэн бодол гэнэ гэнэхэн төрөх болсон юм. Алдар биднээс 2, 3 насны ахмад болохоор тамхи татна. Гэхдээ дүү нараа татаж болохгүй гэдгийг байнга сануулдаг. Бид түүнд тамхины акурк буюу хүмүүсийн татаж байгаад хаясан тамхины ишийг цуглуулж өгөх үүрэгтэй. Заримдаа тамхины иш ч олдохоо байхаар хүн арай их цугладаг гэх газар бид бор шувуу шиг л тонголзоно доо. Онгироо Гармаа ахыг хаагуур явдаг, хаашаа явахыг мэдвэл ч Алдарт тамхи олж өгөх асуудал биш. Онгироо Гармаа ах тамхиныхаа яг талыг нь татаад л хаядаг юм.
Бид цааш харан өнөөх амттай чихэр жимснээс хэдийг хам хум идлээ. Нэг л түгшүүртэй. 30 машины тэвшний хажуугаар юм зарж байгаа болохоор талбай ихтэй хоёр хүн юмаа зарахад хангалттай зайтай гээд  хамар Цэдэв ахыхтай ээж зэрэгцэн юм зарахаар болсон юм. Хамар Цэдэв ах гэж их том хамартай, үүндээ түүртдэг болов уу гэмээр хэцүү гуншиж ярьдаг ах бий. Наймаа сонирхох хүн амьтан байхгүй байсан болохоор хамар Цэдэв ах зүүрмэглэж эхэлжээ. Тэвшин дээр Жирмээ, Алдар хоёрыг гарч ирснийг ч мэдсэнгүй. Үе үе том хамраа дуугаргах нь бөх унтсны шинж гэлтэй. Алдар гэнэт намайг нудран
-Цаад хамар чинь унтчихсан юм биш үү гээд Жирмээ рүү жуумалзахад би юу сэтгэж байгааг гадарлан
-Сэрчихвэл яах юм бэ? гэхэд Жирмээ шийдсэн байртай нусаа чимээгүй арчаад нүдээ хурцлан хамар Цэдэв ахын барааны хамгийн наад захын хайрцагнаас нэг цамц энгэр рүүгээ аваад хийчихлээ. Би бүр хөдөлж ч чадахгүй хөшчихөв. Алдар ч ээлжээ хүлээлгүй өөр нэг цамц шурхийн аваад цааш эргэн хэр болохыг нь ажиглан дэлгэх нь баригдчихна гэж айсан шинж өчүүхэн ч байсангүй. Жирмээ намайг нудрахад би сая сэхээ авч "Хүний хүүхдүүд ингэж болоод байхад би яагаад болохгүй гэж" бодлоо. Энэ үед бяцхан зүрх минь амаар гарах шахан цохилж байсан ч гүнзгий амьсгаа аваад мөнөөх хайрцаг руу бараг нүдээ анин гараа зүтгүүллээ. Гарт хамгийн түрүүнд таарснаа авч пудволкныхоо дотуур чихээд эргэхэд миний зүрх тэр хавийн бүх хүнд сонсогдтол цохилж байсан гэдэгт итгэлтэй байна. Би хамар Цэдэв ах руу ч харсангүй Алдар, Жирмээ хоёр руу ч харсангүй. Хөлөө тэвшнээс унжуулан суугаад хамаг чангаараа
-Бараа сонирхоорой. Хямд бараа байна шүү гэж орилов. Алдар, Жирмээ хоёр ч тэвшнээс үсрэн бууцгааж хамар Цэдэв ах ч сэрж над руу энэ гэнэт юу болчихоо вэ, хүн тайван унтуулахгүй гэсэн байртай янз муутай харлаа. Би хоолойгоо сөөтөл хашгирсны хүчинд хэдэн хүнд бараа зарж ээжийхээ өмнө нүүр улайхааргүй болсон юм. Оройхон тийш гэртээ иртэл ээж намайг наймааа хийж ээждээ тус болсон сайн хүү гэж магтаад сонин хачин ярихаар ахых руугаа орлоо. Би ч юу дутах вэ ээжийгээ дагаад л айл хэслээ. Ортол Алдар, Жирмээ хоёр баахан юм хоймортоо баахан юм дэлгэчихсэн дүү нар нь тойроод идэхээс нь идэж өмсөхөөс нь өмсөж буй харагдана. Ээж нь толины өмнө бас нэг юм өмсчихсөн эргэлдэж байснаа манай ээжийг харав уу үгүй юу гүйн ирж
-Ашгүй чамайг дуудах гэж байлаа. Хар даа хүүхдүүдийнхээ буянаар сайхан плажтай боллоо. Ямар байна.
-Гоё юм аа. Ямар мундаг хүүхдүүд вэ.
-Алдар Жирмээ хоёр наадмын талбайгаас овоо хэдэн юм шомбодоод ... гээд тас тас инээхэд ээж тэдэн рүү дөхөж очоод
-Зөндөө юм байна ш дээ. Яаж баригдчихаагүй юм бэ.
-Наадуул чинь тэрэндээ авьяастай шүү дээ гэхэд би бас магтуулмаар санагдаад өнөө олзоо гарган
-Би энийг шомбодчихсон.
-Хөөх миний хүү бас уу гээд ээжийн хувирсан царай яав ч намайг магтсан царай биш байлаа. Түрүүхэн гэртээ магтахдаа огт өөр байсан. Ээж надад өөр юу ч хэлээгүй. Тэдний дунд бид хоёр олзыг нь сонирхож дуу шуутай байсаар гэртээ орлоо. Тэр явдлаас хойш ээжийн царайнаас хувирлаас болсон уу өөрийн өдийг хүртэл хүмүүжсэн хүмүүжлээс болсон уу надад хулгай хийх сэдэл огт төрөөгүй юм. Хожмоо би ээжийгээ тун сайн ойлгож билээ. Миний ээж намайг битгий гэж аливааг хийхэд хориглож байгаагүй ч хулгайч болоосой гэж хэзээ ч хүсээгүй. Бас ээжид минь тус дэм, хань болдог ганц ахыхаа хүүхдүүдийг та нар хулгайч гэж зэмлэж ч чадаагүй. Хэрвээ тэр үед тэгээд хэлчихсэн бол манай ааштай бэр эгч биднийг нэг насаараа харахгүй хараах байсан нь лавтай. Ээж минь зүгээр л миний ухаанд итгэсэн юм болов уу гэж би боддог.

Read More

4хөн мөртэй

4хөн мөртэй

Хөндүүр зүрхний шархан дээр
Хүчээр давс цацалж чиний зургийг хараад
Хэзээ над руу эргэхгүй тэр бардамд
Хэнхэгээ сэмлэх шахан санаа алдалт л илгээлээ

Read More

Ээлж

Ээлж

-Ааваа, би өдөржин сургууль дээр байх уу? Та намайг яг хэзээ ирж авах уу? Танихгүй хүүхдүүд намайг дээрэлхвэл би яах уу? Ээж намайг амттай юм идэж болохгүй гэдэг хэрнээ чихэр авч идээрэй гээд мөнгө өгсөн. Би бүгдэнгээр нь чихэр авч идэж болох юм болов уу? Ааваа, би гэнэт таныг санавал яах вэ? гэхчилэн элдэв түмэн асуултаар булан суугаа хүүгийхээ амыг дагуулан хариулж явсаар Сайхнаа хүүгийхээ сургуулийн гадаа ирлээ. Саяхан л Сайхнаа хүүгээ анх тэврэх гээд сандарч салганаж байсансан. Өнөөх улаан нялзрай амьтан нь одоо сургуульд орох болчихож. Сайхнаа хүүгээ машинаас буулгаад
-Аав нь анги руу нь оруулж өгөөд ажил руугаа явалгүй горьгүй. Миний хүү одоо ингээд том эр боллоо. Тэгэхээр ээж, аавыгаа санаж уйлна гэж ярихгүй шүү. Дүү нь шоолно. Орой хичээл нь тарахад аав нь хүрээд л ирнэ гэж хэлэхдээ Сайхнаа хоолойгоо сөөнгөтөн чичирхийлэхийг мэдрээд хүүгээ хөтлөн сургууль руу нь алхлаа.
-Ааваа, багш нь аймаар болов уу?
-Яалаа гэж дээ. Миний хүүг айлгавал аав нь айлгаад өгнө гайгүй гэхэд хүүгийх нь санаа амарсан байртай мишээнэ.
Сайхнаа сургуулиас гаран алхах зуур тээр нэг жилийн зураг нүдэнд нь кино зургийн хальс мэт жирэлзлээ. Сайхнаа арван жилдээ хүү шигээ дуулгавартай сайн хүү байгаагүй. Анх сургуульд орсон цагаасаа 10-р ангиа төгсөн төгстөлөө эцэг эхийхээ чихнээсээ байнга хонх зүүсэн. Сайхнаагийн аав гэж хар залуугаасаа жижгээс том хүртэл даргын суудлаасаа буугаагүй нэгэн. Хэн хүнийг тархийг нь эргэтэл загнадаг хэрнээ хүүдээ л ганц үг хэлж үзээгүй. Ээж нь Сайхнааг болохгүй бүтэхгүй зүйл хийх бүрд уйлан дуулан загнах ч тэрхэн үедээ ойлгосон мэт царайлж байгаад ээж нь үглэхээ болимогц өнгөрснийг хумхын тоос шиг мартана. Үнэндээ Сайхнааг айлгаж ичээгээд байх хүн гэрт нь сургуульд нь байгаагүй. Эхний үед багш нар нь эцэг эхийг нь байнга дуудаж төвөг уддаг байсан ч сүүлдээ Сайхнаагийн байгаа байдалтай бүрэн эвлэрчээ. Аав нь захирлын найз тулдаа Сайхнааг хөөлгөлгүй тэгж ингэс гээд сургуулийг нь төгсгөхөөр улаан нүүрээ улалзуулан гуйсны хүчинд тэр шүү дээ. Ингээд Сайхнаад төгсөхгүй байх вий, хөөгдчих вий гэж санаа зовох юм үнэндээ байсангүй.
Хар багаасаа үй зайгүй найзалсан Доржоо найзыхаа төрсөн өдрийг сунжруулан тэмдэглэсээр 7дох хоног дээрээ ууж идэн найрлаж явсан Сайхнаагийн дэргэд Доржын дүү нь маргааш 10 төгсөх хүүхдүүд улсын шалгалтаа өгөх гээд завгүй бэлдэж байхад та хэдийн байж байгааг хэмээн үглэнэ. Дэн дун ухаантай амьтан босоод цагаа харвал шөнийн 11 цаг болж байлаа. Энэ үед гаднаас Дорж нэг шил юм барьсаар шараа тайлцгаанаа гэхэд дүү охин нь хялалзсаар өрөөндөө орлоо. Сайхнаа ч цаашаа гэж чадсангүй нөгөөхөөс нь татсаар тас үсэрчээ. Өглөө нь хэн нэгэн түүнийг татаж чангааж цохиж хашгична. Сайхнаагийн бухимдал төрөн
-Ална шүү. Зүгээр унтуулаарай гэхэд
-Сайхнаа ахаа та явж шалгалтаа өгөөчөө. Ээж чинь ирж байна гэсэн. Ядаж наад нүүр амаа угаа гэхэд дуртай дургүй амандаа хараал урсгасаар босч ирлээ. Угаалгын өрөөнд байх зуур ээж нь үглэж нэг уйлж нэг үзээд эцэст нь тамираа барсан бололтой жолоочоо дуудаад хүүгээ сургууль руу хүргэхийг хүсч
-Аав чинь хүлээж байгаа. Ангийханд нь сайн захисан байгаа чамайг шалгалтан дээр аваад гарна гэсэн. Суу гэсэн газар нь л суугаарай гээд цааш алхлаа. Сайхнаа сургууль руу явах зуур машин дотор байсан цэвэр уснаас хэд балгатал бүр манарад согтоод иржээ.
-За ирчихлээ буугаарай гэхэд Сайхнаа машинаас буун дөнгөж хөлд орж буй хүүхэд шиг алхална. Шалгалтын сүр сургуулийг тэр чигт нь дарж гадуур дотуур ямар ч хүүхэд харагдахгүй. Харин сургуулийн үүдэнд ганцхан хүн торойн харагдана. Сайхнаа аавыхаа ийм байхыг хэзээ ч хараагүй. Сайхнаагийн нүдэнд аав нь дандаа л гялгар толигор хар цүнхтэй, цэвэр цэмцгэр костьюмтай дарга л харагддаг байсан. Гэтэл түүнийг хүлээн зогсоо энэ хүн ааваас нь хэд дахин өтөлж хөгширсөн ядруухан царайтай эр байлаа.
-Миний хүү хувцасаа хурдхан өмсөөд шалгалтандаа ор. Амжилт хүсье гээд үнсэхэд Сайхнаа утга учиргүй зорилгогүй амьдарч байсан амьдралдаа баяртай гэж хэлсэн. Эцгийхээ залуу сайхан насны санчгийг будант саарлаар хайр найргүй будснаа Сайхнаа тэгэхэд л анзаарчээ.
Сайхнаа энэ бүхнийг эргэн санаж хэсэг зогссноо өнөөдөр гэдэг энэ өдөр хүүгийх нь хувьд мартагдашгүй байнга дурсагдах нэгэн сайхан өдөр нь шүү дээ гээж цээж дүүрэн амьсгаллаа.

Read More

Хурим

Хурим

-Хадамууд хэзээ л сайхан ааштай хүмүүс байлаа даа. Миний мэдэх өчнөөн л хүмүүс хадмаасаа болж салсандаг хэмээн аманцар Жаргалыг дур мэдэн ярихад Сайнаа бодлогошрон байснаа
-Хүн болгон адилхан байна гэж юу байх вэ. Гэхдээ Сугар ээж ааваасаа их эмээдэг гээ биз дээ? Тэгэхээр айхтар л хүмүүс байгаа даа. Оюунаа хэдэн найзыхаа яриаг чимээгүй чагнан сууснаа
-Очдог л байх даа хэмээн хамар дороо дуугарлаа.
Сугар Оюунааг ээж аавтайгаа танилцуулъя гэж нилээн удаан гуйж байгаа ч Оюунаа хойшлуулж явсаар хэдэн жил тойрчихжээ. Гэрлэлт, үр хүүхэд яригдаад эхлэх үеэс  яах аргагүй хадам болох хүмүүстэйгээ танилцах асуудал урган гарч ирэв. Цаг тохирон уулзах газраа болзсон хойноо тайвшрах санаатай хоёр найзтайгаа уулзсан нь нэмэр болохоосоо нэрмээс болоод буй нь энэ.
Хуучны 9 давхар байрны 2 давхарт байрлах Сугарын төрж өссөн гэрийн үүдэнд зүрх алдан хэсэг зогссноо дотогш явж орлоо. Хаалга тайлж өгсөн эмэгтэй
-Сайн байна уу. Би Сугарын ээж байна хэмээн сүрхий албан ёсны мэндлэхэд бүр ч биеэ барьчихав. Аав нь аль хэдийн ширээний ард түүнийг хүлээн сууна. Цаг руугаа хальт харах нь хоцорлоо гэдгийг нь сануулж байгаа бололтой. Гэр бүлийн уур амьсгал ямархуу байдгийг Оюунаа төдийлэн сайн мэдэхгүй ч Сугарын ээж аавын энэ албархуу байдал дэндүү дарамттай санагдана. Арга буюу худлаа инээмсэглэн ширээний ард суулаа.
-Сайн байна уу? Би Сугарын аав Мягмар гэдэг хүн байна. Өөрийн чинь тухай их сонссон. Ингэж нэг уулздаг байжээ хэмээн гараа сунгалаа. Энэ уулзалтаас хойш хааяа нэг баярын өдрөөр ёс болгон Сугарын аавынд очих нь Оюунаад шийтгэл шиг санагддаг байв.
Хуримын ордны хувцас солих өрөөнөөс хэсэг хүүхнүүд чимээ аниргүй цувран гарч ирснээ цонхны ойролцоо бөөгнөрөн амандаа жиг жуг хийлдэн зогслоо. Үе үе хаалга руу хялам хялам хийх нь тэнд хүн үлдснийг гэрчилнэ.
-Цаг нь болоод байдаг. Цаад чинь нэг л гунигтай харагдаад байх юм.
-Арай гэнэт сэтгэл нь өөрчлөгдсөн юм биш байгаа даа
-Балайраад бай хэмээн шивнэлдэж байх зуур цаад өрөөнд хуримын гоёмсог даашинзтай бүсгүй өөрийгөө хүчлэн инээхийг хичээвч чадахгүй нүдэнд нь нулимс цэлэлзэн суух ажээ. Хэдий ойрын найзууд ч баярынхаа өдөр хэдэн найзыхаа санааг зовоож нулимсаа харуулахгүй гэсэндээ ганцаар нулимсаа тэвчин суугаа нь энэ. Оюунаа ээж ааваа алдаад өчнөөн жил өнгөрч байгаа. Хүнд хэцүү үед тэднийхээ нөмөр нөөлөгийг үгүйлж уйлж суусан өдрүүд цөөнгүй ч яг өнөөдөр түүний энэ жаргалтай мөчид дэргэд нь ээж аавыгаа байгаасай гэж хачин ихээр үгүйлж байлаа. Түрийвчээ уудлан хуучирч үзүүрээсээ шаргалтсан хар зураг гаргаж ирэн харснаа тэвчилгүй мэгшин уйлж эхэллээ.
Энэ үед хаалга аниргүй онгойн хадам ээж болох ихэмсэг хатагтайг орж ирэхэд Оюунаа золтой л босоод харайчихсангүй.
-Би харин... гээд бүр ихэр татан уйлахад Сувд Оюунаа руу дөхөн ирээд гараас нь зөөлөн атгаснаа
-Миний охин...хэтэрхий их уйлвал нүд нь бүлцийчихнэ гэхэд халдаж боломгүй сэтгэлийн хөдөлгөөнгүй мэт санагдах энэ хатагтайгаас ийм дотно үг гарсанд нь итгэж чадахгүй Оюунаа Сувд руу харвал
-Ийм үед эмэгтэй хүнд ээж хамгийн их үгүйлэгддэг юм гэснээ духан дээр нь үнэрлээд хачин дотно инээмсэглэхэд Оюунаад ээжийх нь мартагдаж байсан төрх дахин сэргэх мэт боллоо

Read More

Үр

Үр

Гончиг гэрийхээ хаалганд түлхүүр зоогоод эргүүлэх гэсэн боловч нэг л зүрх алдаад хэсэг зогслоо. Эхнэр нь түүний царайнаас бүгдийг уншчих шиг л түүнд санагддаг болохоор бүгдийг мэдчихээд өнөөх л гомдол дүүрэн зэмлэнгүй харцаараа харах байх даа. За тэр дүүрч гэхэд хүүтэйгээ яаж ярилцдаг юм билээ хэмээн бодолд дарагдан зогссноо хүндээр санаа алдаад хаалгаа зориг муутайхан онгойлголоо. Галын өрөөнөөс хоолны сайхан үнэр үнэртэн сэтгэл нь түр уужрах зуур эхнэр нь гарч ирээд
-Өө миний хань ирчихээ юу? Яг сайхан хоолон дээр ирлээ гэснээ нүүр рүү нь нэг сүрхий хараад гадуур хувцасыг нь авч өлгөлөө. Гараа угаагаад ирэх хооронд халуун цай, эхнэрийх нь асуулт дүүрэн харц 2 Гончигийг хүлээж байв.
-За ажил хэр байв? Чи минь яагаад царай дарчихав?
-Дажгүй дээ гээд халуун цайнаас оочиллоо. Эхнэр нь түүнийг өөрөө ярихыг нь хүлээхээр шийдсэн бололтой хоол аягалж өгөөд өдрийн тайлангаа тавина. Гончиг юу гэж эхлэхээ мэдэхгүй эхнэрийхээ яриаг ч ойлгосон юм байхгүй дэмий л -Аанхаа гэж толгой дохихоос цаашгүй бодол нь агаарт хөвнө.
-Ханиа ...ханиа ... ханиа ... гэхэд Гончиг гэнэт сонсоод цочсондоо золтой л халуун хоол өөр рүүгээ асгачихсангүй.
-Өсөхөөгийн багш маргааш ирж уулзаарай гэж байсан. Чи нэг зав гаргаад очно уу?
-Харин л дээ... зав гарах юм болов уу гэж хамар дороо гуншганаснаа
-Чи нэг тайван хоол идүүлээдэхээч гэж бухимдлаа. Эхнэр нь гайхан харснаа чимээгүйхэн цаад өрөө рүү явж одов.
Гончиг эхнэртэйгээ ханилаад 15 жил болж байна. Суух гэж гүйж байхаасаа эхлээд л Гончиг нэг зүйл дээр эхнэртээ байнга худлаа хэлдэг байсан нь Би тамхинаас гарч чадна гэдэг үг байжээ. Эхнэр нь амласан амлалтандаа хүрсэнгүй хэмээн гомдол дүүрэн нулимс унгадаг байсан ч Гончигийг энэ зуршлаас нь салгаж чадаагүй. Ер нь татахаа үнэхээр больё гэж бодож байсан нь түр зуурых л байсан байх. Ханилснаас эхлээд эхнэр нь тамхи татсныг нь мэдсэн ч мэдээгүй юм шиг царайлж Гончиг ч эхнэртээ мэдэгдэхгүй байна гэж өөрийгөө хуурсаар энэ олон жилийг үдсэн. Гэтэл өнгөрсөн жилүүдийн аль ч өдөр Гончиг өнөөдрийх шиг гэмшиж харуусаж байсан удаагүй. Гончигийн бахархал болон өсөж байгаа ганц хүү Өсөхөө нь өнөөдөр тамхи татаад зогсож байгааг тэр санамсаргүй харчихжээ. Гончиг эхнэрээ байхгүй үед хүүгээ дуудан ганц нэг тамхинд гүйлгэн татдаг байснаа санахаар хар толгойгоо хага шаамаар санагдана. 14 настай хүүдээ одоо юу гэж хэлж сургамжлах болж байнаа би? Аав нь тамхи татдаг ч чи татаж болохгүй гэж үү? Гончиг бодож бодож эцэст нь эхнэртэйгээ зөвлөлдөх нь зөв юм гэдэг дээр тогтлоо.
-Ханиа ... Би тамхинаас гарч чадаагүйг чи мэддэг үү?
-Мэднээ.
-Яагаад надад уурлахаа больчихсон юм бэ?
-Би л хөгшрөхөөс цаашгүй болохоор нь...
-Одоо харин хүүгээ яаж тамхинаас гаргах уу? гээд Гончиг хоолой чичигнүүлэн хэлэхэд эхнэр нь зурагтаас нүд салгалгүй гайхмаар тайван хоолойгоор
-Чи л мэддэг байх даа гэхэд Гончигт хэлэх үг олдсонгүй. Ийм тайван байгаад нь адгаад хэрэлдмээр боловч энэ хүнд ямар буруу байгаа билээ гэж бодохоос улам бачимдан өөрийгөө буруутгана.
Хаалганы хонх дуугарч Гончиг очлоо.
-Хэн бэ?
-Ааваа би байнаа гэх сул дуу гарлаа. Гончиг хаалгаа хурдхан нээтэл царай нь цонхийчихсон хүү нь цүнхээ арай ядан даах мэт зогсоно.
-Миний хүү яав? Алив аав нь өргөөд өрөөнд нь оруулъя гэх дуунаар эхнэр нь цаанаас гарч ирэхэд Гончиг бачимдан -Хурдан хүйтэн ус аваад ир гэж хашгирлаа. Аавдаа тэврүүлсэн хүү муухан инээмсэглээд
-Ааваа би зүгээрээ, таныг ээжээс нуугдан нуугдан тамхи татаад байхаар гоё юм байдаг юм болов уу гэж бодоод өнөөдөр нэг татаж үзсэн юм. Ёстой муухай юм байна лээ. Та юунд нь дурладаг байнаа. Манай найзууд анх татахаар угаасаа ингэж бие хямардаг гэсэн. Та дахиж битгий тамхи татаарай гэхэд Гончиг толгой дохин нүүр бурууллаа. Ус авчирчихаад ард нь зогссон эхнэр нь
-Миний ухаантай хүү. Ээж нь хүүдээ итгэж байсан юм аа гэхэд Гончиг бүр ч ичих мэт болжээ.

Read More

Чи

Чи

Чи миний мөрөөдөл шиг амьдарч

Чи миний мөрөөдөл шиг инээж

Чи миний мөрөөдөл шиг хайрлуулж хайрлагддаг болохоор

Чи миний хэзээ ч хүрэхгүй од шиг санагддаг

Read More

Хаварт

Хаварт

Чамайг надад хайртай гэж хэлэхэд

Хагдарч байсан цэцэгс

Чамайг надаас явахад

Дэлбээлж байх юм

Ай цаг хугацаа юутай хурдан

Чиний хайр юутай богино

Read More

Л

Л

Зүрх чулуу бишдээ уярч

Сэтгэл төмөр бишдээ уйлж

Итгэл салхи бишдээ буцаж

Хайр цаас бишдээ эргэхэд л

Би ийм өчүүхэн хүн гэдэгтээ гутарсаан...

Read More

Э

Э

Эрээвэр хураавар бодолдоо уусаад

Энэ амьдралаас хэтэрхий тасарчихаж

Эгэлгүй гэсэн хайранд ч

Энэлэл байдгийг бүр мартчихаж...

Read More

Г

Г

Гуниг асгасан шөнийн зүүдэндээ л

Гиюүрч ганьхарсан сэтгэлийг чинь аргадаж

Гэмшил дүүрэн харцыг чинь уучилж байна гэж

Гашуун нулимсандаа живэх шахам сэрлээ...

Read More

Т

Т

Танихгүй бүсгүй хорслын аязыг

Тийм уянгалаг тоглоогүйсэн бол

Таамаглаж мэдээгүй солгой эгшигт

Хэдий удаан уярах байсан бол

Read More

И

И

Манхны элс нүүх мэт

Чамд өгсөн хайр эзгүйрэхэд

Маргааш гэсэн өдөрт би

Илүү шунах нь юуных вэ

Read More

Болохгүй

Болохгүй

Бороо дэндүү хүчтэй шаагисан намрын жихүүн орой. Төмрөөр дээвэрлэсэн байшингийн дээврийг ширүүн бороо нүдэхэд эгээ л бөмбөрийн цохиураар дэлсэж байгаа мэт. Гэрт тог тасарчихсан лааны ёлтгор гэрэл өрөөг тэр чигээр нь гэрэлтүүлж чадахгүй ч бүх зүйл тодхон харагдана. Өрөөний зүүн хана дагуулан тавьсан хавчиг орон дээр энгэрээ тэвэрч, хөлөө ачин суугаад цэхэлзэх нь нилээн авир муу байгаа бололтой. Өрөөг голлуулан тавьсан жижиг модон ширээн дээр гараа ачаад эрүүгээ тулсан залуу айхтар царайчилсан биш ч өөрийн бурууг мэдэрсэн байртай харагдана. Хаалганы ойролцоо хувцас хунар нь асгарах шахан арай гэж түгжсэн бололтой шинэвтэр чемодан ундуй сундуй хэвтэнэ.

-Хайраа иймхэн юмнаас болж хоёулаа салах байсан юм уу?

-Иймхэн... иймхэн ... иймхэн... гэж бүсгүй урам хугарсан байртай амандаа давтаж байснаа гэнэт босч ирээд залууг толгой түрийгүй хайр найргүй балбаж эхэллээ. Залуу нилээн удаан тэвчиж суусан сүүлдээ тэвчээр нь дууссан бололтой босч ирээд бүсгүйг сэгсчин

-Ямар ч хамаагүй хүн гээд байхад яагаад намайг зовоогоод байгаа юм бэ? хэмээн аймшигтай хилэн дүүрэн орилгоод бүсгүйг алгадаад унагаачихав. Түрүүхэн уур аашаа барьж дийлэхгүй байсан бүсгүй өмнөө зогсоо уур омгоо барьж ядан зогсоо танихгүй хүн шиг санагдах залуугаас айсандаа сая цохиулсан хацраа даран ор руу тэмүүллээ. Гомдож айсандаа нулимс нь өөрийн мэдэлгүй хацар даган сул асгарч хахаж цацна. Бүсгүйн нүд амьдралдаа анх удаа мангаж харж байгаа бяцхан хүүхэд адил айдас дүүрэн залууг ширтэх аж. Залуу гэнэтийн үйлдэлдээ өөрөө ч самгардан газар сөхрөн унаад мэгшиж эхэллээ. Харин бүсгүй энэ мангаж хэзээ над руу дахиад дайрах бол гэсэн айдаст нүдээр залууг тасралтгүй харж орон дээрээ өвдгөө тэврэн сууна. Яг ийм нүдийг Чинбаа өмнө нь харж байсан.

Чинбаа тэр үед 6хан настай байсан. Гэхдээ хар дарсан зүүд шиг тэр амьдралыг насан туршдаа хэзээ ч мартахааргүйгээр тод санадаг ч мартахын тулд зүрхнийхээ хамгийн далд байх цоожит авдарт хийгээд хав даржээ. Гэтэл өөрөөсөө ч нуусан зүүдээ тэр дөнгөж сая амьдрал дээрээ өөрийн гараар ил гаргачихлаа.

Чинбаагийн ээж ааваас нь үхтэлээ айна. Айх шалтгаан нь тодорхой. Уусан архи, мөрий тоглож алдсан мөнгөний буруутан хөөрхий ээж нь байсан. Ээжийх нь бүх биеийг хөх няц болтол нь зодож хүн харахын эрхгүй болгодог хэрнээ аав нь хэзээ ч Чинбаад гар хүрч байсангүй. Цэцэрлэгт орж элдэв янзын үлгэр сонсохын зэрэгцээ Чинбаа хүү ээжийгээ аав хэмээх 15-н толгойт аймшигт мангасаас элдэв янзаар аварч байгаа үлгэрийг өөрийн зүүдэнд зохиож түүндээ урамшдаг байлаа. Аав нь Чинбааг ээжтэй нь үг дуугүй орхиод явсан тэр намар хүү анх удаа бүтэн нойртой хонож сэтгэл амар байхын жаргалыг эдэлж билээ. Гэтэл энэ жаргал нь ганцхан сарын л настай байсан. Унтаж байсан Чинбааг сэрээхэд ээжийх нь царай ямар байсныг тэр хэзээ ч мартахгүй. Ээжийх нь царай үнсэн саарал болоод гар нь салгалан байсан.

-Аав чинь ... аав чинь ирлээ гэхэд ээжийх нь нүд яг өмнө нь бөнжигнөөд сууж буй эхнэрийх нь харц шиг байсансан. Хүү тэр үед ухасхийн босоод хувцсаа дөнгөж өмсөж амжаад байтал аав нь гаднаас хаалга сэвхийтэл нээн орж ирээд

-Намайг гэрээсээ явуулчихаад та хоёр сайхан байсан уу? гээд үгийн солиогүй ээжийг нь балбаж эхлэхэд 6хан настай Чинбаад аавыхаа цамцнаас татах л тэнхэл байсан.

-Ааваа битгий ээжийг зодооч дээ ааваа гэхэд улангассан араатан шиг эцэг нь эргэж хараад Чинбааг хөөхөд хүү айгаагүй харин ч ээжийхээ зовлонг түр ч атугай хөнгөвчилсөндөө баярлаж байсансан. Аав нь тэр жилийн өвөл согтуу гадаа хонож хоёр хөлөө хөлдөөгөөд тайруулахад тэднийд нэгмөсөн амар амгалан амьдрал иржээ. Аавыг нь Чинбаа, ээж хоёроос нь өөр хандах хүн байгаагүй. Бурхан Чинбаад тусалж 15 толгойт атигар хар мангасыг номхтгож өгсөн гэж тэр дандаа боддог байжээ.

Өнгөрсний харанхуйд хэсэг төөрч суусан Чинбаа үүлгэртэн босч ирээд эхнэр рүүгээ тэмүүлэхэд цаадах нь айсандаа орны толгой руу хярлаа. Чинбаа эхнэртээ ойртоод энгэртээ чанга тэврэхэд эхнэрийх нь зүрхний цохилт аажим аажмаар тайвширч байгаа нь мэдрэгдэнэ.

-Хайртаа намайг уучлаарай. Үгүй ээ надад уучлаарай гэх ч эрх алга гээд эхэр татах Чинбаа одоо л эхнэрийхээ нүдэнд түүний хайрыг татаж байсан түүний таних Чинбаа болон харагдаж байлаа.

-Хайрд нь чамаас өөр эмэгтэй хүн байхгүй. Чи надад итгэ л дээ. Дугаар андуурч ирсэн зурвасаас болоод чи амьдралаа сүйтгэх гээд байна. Харин саяын саяын хийсэн үйлдэлд надад зөвтгөх шалтгаан үнэхээр алга. Энэ үйлдлээс болж надаас сална гэвэл би татгалзаж чадахгүй. Одоо ингээд явж чадна гээд өндийхөд бүсгүй гараас нь бариад

-Хайртаа тэвчээргүй зан гаргасан намайг уучлаарай гэсэн тэр үг тэднийг дахин нэгэн зүрхэнд нэгтгэж тэр шөнө Чинбаахар дарсан зүүд мэт хүүхэд насныхаа тухай эхнэртээ анх удаа ярьснаар тэр хосын хайр улам батажжээ.

Read More

Өөрчлөлт

Өөрчлөлт

Нугас нь хаанаа ч юм эвдэрчихсэн үргэлж хяхнаж дуугарах энэ зүдэргээт хаалгаар би орж гарсаар 3 жилийн нүүр үзэж байна. Өдрийн цагаар ийш хэн зүглэхгүй. Хааяа нэг архи, шар айраг хүргэж ирэх хүмүүс л энэ хаалгыг онголзуудаг. Харин оройн цагаар хөөрхий хаалганы зовлонт амьдрал утгаараа эхэлдэг. Цаг минутгүй байнга орж гарах өсгийтэй, өсгийгүй, түрийтэй түрийгүй гутлын эзэд. Хаалгаар орохдоо элдэв нялуун усны үнэр хайр найргүй сэнгэнүүлсээр орох ч гарахдаа хөөрхий хаалгыг дугтчин архи тамхины эхүүн үнэр тархаасаар харанхуйд шингэн одно. Анх сонинд гарсан зарын дагуу энд ирэхэд энэ хаалга цоо шинээрээ гялтганаасаар угтаж байсансан. Элэгдэж муудсан хаалгыг харах бүрдээ би бас бусдад яг ингэж харагдаж байгаа болов уу гэхээс үргэлж эмээнэ. Хаалгыг зөөлөн хаагаад мөнөөх танил шатаар дээш өгсөн дотогш ороход хамгийн түрүүн ирсэн бололтой хувцас солих өрөөнд хэн ч алга байлаа. Будгийн толины өмнө хувцастайгаа лаглайн суугаад толинд өөрийгөө сайтар сонжин харлаа. Би 3 жилийн өмнөх БИ-гээс хэр өөрчлөгдсөн юм бэ? Нүүрний энгэсэг илт зузаарч, уруулын будаг улам тодорчээ. "Ширээний охин авна. Цалин өндөр 500,000-с дээш " гэсэн зарыг анх хараад 2-р курсын жаалхан охин ээж аавын гар харахгүй харин ч бүр тэдэндээ дэм болно. 500000-аасаа сар болгон 100000-г нь цааш нь хийж өөртөө машин байр авна гээд байж болох бүх сайн сайхныг мөрөөдөн энд ирэхдээ ширээний охин гэж хэн болох юу хийх ёстойг хумсын толионы дайтай ч төсөөлөөгүй. Өдий 3 жилийн дараа хийж бүтээснээ эргээд харахад түүнд хурааж хуримтлуулсан мөнгө байхгүй, хичээл сургуулиа тасалж явсаар одоо болтол төгсөж чадаагүйн дээр ээж ааваасаа авдаг татаасны мөнгөө авсаар л байгаа шүү дээ гэж бодохоор хааяа нэг ичих ч сүүлдээ ичих нь ч цөөрөөд байх шиг. Ээж аавын бодож байгаагаар бол би аль хэдийн сургуулиа төгсөөд ажилчих ангийн эгнээнд шилжчихсэн. Гэтэл бодит байдал дээр дэвшдэг ч үгүй халагддаг ч үгүй мөнөөх л ажил болох ширээний охин хэвээр. Тамхийг гарамгай татдаг болны дээр спиртний төрлийн эдээ умдааг ярвайхгүйгээр хүртэх болсон нь 3 жилд сурсан түүний эрдэм. Харин түүнд таалагдсан эсвэл түүний хүссэн мөнгийг өгч чадах хөгшин залуу хамаагүй эрчүүдийн дор дээр гарч нилээн олон хоногийг үдсний шанд мэдээж ор хөнжлийн ажилд шаггүй болсон нь дамжиггүй. Өнгөрсөн баларсан явдал өөрийн хийсэн зүйлсийг бодож хэсэг тольдож суугаад босч саяхан үнэ цохин худалдаж авсан тачаангуй даашинзаа мөрөндөө углахад өчигдөрийн согтуу солонгосын хүзүүнд нь тавьсан уруулын тамга хальт харагдахад ярвайгаад крем түрхэн далдаллаа. Ажилдаа гарах бэлтгэлээ хийн зогсож зуур хамт ажилладаг хүүхнүүд нь бөөнөөрөө шуугилдан орж ирээд Сараашка төрсөн өдрийн мэнд хүргэе гээд лаа асаасан бялуу өргөн нүүрэнд нь тулгахад Сараа баярын том том нулимс мэлтэрүүллээ. Хүүхнүүдтэйгээ нийлж жоорлож байсан ганц Bailey-ээ тойруулчихаад бараг анх удаа гэмээр эрч хүч аз жаргал дүүрэн ажилдаа гарлаа. Сараагийн ажил нь хотын төвийн томоохон диско баар бөгөөд 2 давхарт нь нилээд мөнгө хаяж тохижуулсан VIP танхимд мөнгө төгрөгөндөө хахаж цацсан гадаад дотоодын баячуудыг хүлээж авна. VIP танхимд үйлчлүүлэгчид байхгүй байсан болохоор халсан хүүхнүүд DJ залуудаа дуртай дуугаа захиалаад хүсснээрээ бүжиглэж байлаа. Зөөгч бүсгүйд Сараад нэг зүйл ирж шивнэхэд тэр толгой дохиод араас нь дагалаа. Сараагийн хуучны үйлчлүүлэгч нь иржээ. Хэдий дандаа баячууд ирэх ч хүүхнүүдийн дунд нэр муутай голоо цохьсон нөхдүүд ирэх нь бий. Өнөөдөр төрсөн өдөр минь болохоор бурхан зориуд харж үзээд түүнд өгөөмөр үйлчлүүлэгчийг нь илгээжээ хэмээн алгаа үрчин бодоод 2 дугаарын хаалгыг түлхэн орлоо. Анх уулзаж байгаа хүмүүс биш болохоор хэзээний хосууд шиг хошуу амаа нийлүүлэн эрхлэлдэх хоёрыг хэн буруутгах билээ.

-Манай нэг сайн найз хөдөөнөөс ирсэн. Чи бодож байгаад найзууд дундаасаа нэг сайхныг нь сонгоод ирээч. Манай найз одоо бараг ирж байгаа байх гэхэд Сараа

-Өнөөдөр миний төрсөн өдөр шүү. Бэлэг авчирсан биз дээ хэмээн хошуугаа унжуулахад бүдүүн эр маг маг инээгээд

-Бэлэг нь би байна хэмээн тарган гэдсээ цохилоо.

Сараа найз бүсгүйдээ үйлчлүүлэгчээ магтан коридороор алхана.

-Мөнгийг ёстой хайр гамгүй цацна ш дээ. Надад төрсөн өдрийн бэлэг хэдийг өгөх болоо хэмээн нүдээ ирмэн жоготой инээнэ. Түрүүхэн бурхны өгөөмөр сэтгэлд талархан бодож байсан Сараа хаалга түлхэн орохдоо бурхан ямар харгис юм бэ хэмээн бараг уулга алдлаа. Үйлчлүүлэгчийх нь сайн найз төрсөн ах нь байна гэж хэн санах билээ. Нилээн халамцуу суух ах нь коридороор дүүгээ орилуулан үснээс нь чирч явахдаа аав руугаа залгаад -Охин чинь янхан болчихсон байна ш дээ ааваа хэмээн тэнхээ мэдэн хашгирч байлаа.

Read More

Харц

Харц

Хүний нутгийн хачин сониныг гайхан хачирхах Намуунаа бүгд л соньхон. Өнгө нь алагласан гудамжаар ороход шилэн хоргоны цаана суух маникан хүүхнүүд яг л амьд юм шиг сэтгэгдэл төрүүлнэ. Хажууд яваа хүнээ нудраад эднийг хараач гээд эргээд шилэн хорго руу хартал маникан бүсгүй тэдэн рүү нүдээ ирмэн инээмсэглэхэд Намуунаа золтой л ухаан алдчихсангүй. Дэргэдэх хүн нь түүнийг шоолон эг маггүй инээхэд цээжээ нэвтлээд гараад ирэх шахан цохилох зүрхээ даран урт амьсгаа аваад

-Эртхэн хэлэхгүй дээ гээд нөгөөхөө нударлаа.

-Ягааны гудамжаар явна гэж хэлээ биз дээ? Сонсож байгаагүй юм уу? Биеэ үнэлэгчид байдгийн ш дээ гээд инээдээ барьж ядна. Намуунаагийн хөөрөн догдолж байсан сэтгэл яагаад ч юм уналтанд орчихлоо. Хамт явсан хүн нь түүнийг сэргээх гээд чадсангүй. Намуунаа өөрөө ч үүнийгээ тайлбарлаж чадсангүй. Шөнө орондоо ороод унтахаар хэвтсэн ч дэмий л ороо шажигнуулахаас цаашгүй тул өлмий дээрээ гэтсээр босч галын өрөөнд орж ус балгалаа. Намуунаа урьд нь хэзээ ч тийм гал цоггүй нүд харж байгаагүй. Мэдээж нас нь тэгтлээ явчихаагүй л байлтай. Гэтэл яагаад тийм ажил хийж болоогүй амьдрах хүсэл зорилго шатаж байх ёстой нүд нь тэгтлээ сүүмийчихдэг байнаа гэхээс өмнөөс нь бачимдана. Намуунааг дэмий юманд шаналдаг гэж олон найзууд нь зэмлэдэг ч тэр энэ зангаасаа яагаад ч салж чаддаггүй нь муу зуршил гэлтэй.

Дэлгүүрийн лангуун дээрх өнгө өнгийн таримал цэцэгсийг хараад ихэнх хүмүүс уулга алдан гоё сайхныг нь магтаж, аль нэг баяраар хэдхэн хоногийн настай тасдсан цэцэгсийг нэгэндээ бэлэглэж авсан хүн нь хязгааргүй баярлаад байгааг нь Намуунаа огт ойлгож чаддаггүй. Жам ёсоороо зун цэцэглэх ёстой цэцэгсийг өвлийн дунд сард элдэв янзын хүчтэй тэжээлээр бордож хүчээр цэцэглүүлж хүмүүсийн нүдийг хуурах хэрэг хэнд байнаа гэхээс Намуунаа бачимдан уурлана.

Мэдээж царай зүс өмссөн зүүснийг нь харахад хоргоны цаана суух бүсгүй үнэхээр сайхан эмэгтэй байсан. Цагтаа түүний галгүй тэр харцанд өсч том болоод эмч эсвэл багш болно доо гэсэн эрхэм ариухан хүсэл гялалзаж байсан даа. Нэг шөнийн мунаг хүслээ гүйцээх гэсэн хэдэн арван харчуудын тачаал түүний бүх хүслийг баллуурдчихснаас зайлахгүй гэж бодохоос эрчүүдийг мөнөөх бүсгүйн өмнөөс үзэн ядах...

Намуунаад хоргоны цаана суусан бүсгүй, хүний нүдийг хуурах тэжээлдээ хордсон таримал цэцэг хоёр дэндүү адилхан санагдлаа. Цэцгэнд нь хууртаж хүмүүс худалдаж авах ч хүчтэй бордоогоо нэхэх цэцэгс төд удалгүй мөнх бусыг үзүүлчихнэ. Харин хэтэрхий амархан аргаар мөнгө олоод сурчихсан дээрээс нь нүдний гал нь тэгтлээ бөхчихсөн бүсгүй буруу замаасаа хэзээ ч салж чадахгүй дээ гэхээс Намуунаа тогтож сууж чадахгүй галын өрөөг метрлэн алхана. Харамсалтай нь Намуунаа хэтэрхий их зүйлд санаа зовж байгаа шигээ тэдний төлөө юу ч хийж чадахгүй дэмий л НҮГЭЛТ ХОРВОО гээд нүдээ анин зөрөхтэйгөө эвлэрнэ.

Read More

Би илүү хайртай

Би илүү хайртай

-Ханиа цайгаа уу гэх намуухан дуу, үнсэлтийн хамт Уянгыг сэрээлээ. Уянга өөрийгөө энэ дэлхийн хамгийн азтай бүсгүй гэдгээ үргэлж мэдэрдэг. Бурхнаас заяасан амраг гэдэг шиг түүний хүсэж хүлээдэг байсан тийм л хүнийг бурхан түүнд илгээсэн гэдэгт Уянга бүрэн итгэлтэй. Өөрөө ч сайхан бүсгүй учраас энд тэнд залуусын сээтэгнэсэн үг ярианд гэм зэмгүй хариу сээтэгнээд өнгөрдөг байснаас үйлдсэн нүгэл үгүй ч өөрийгөө л ханийхаа сэтгэлд хар толбо суулгаж мэдэх аальгүй хүүхэн гэсэн бодлоор элдэв зангаа хязгаарлана.

-Чамдаа хайртай шүү, орой болтол баяртай гээд анх удаа Уянгыг үнсэж буй мэт шуналтай үнсэх ханиа хайрлан хараад наасан уруулын будгаа бүдэглэн арчлаа. Тамир машинд суусан хойноо хань руугаа алсаас үнсэлт илгээгээд машинаа асаан хурд нэмэн одлоо.

-Өө миний хонгор хаана байна? Өө, за би яваад очъё. Удахгүй дээ, би ч гэсэн санаж байна. Үнсье гээд утсаа салгасан хойноо Тамир толинд наалттай байдаг эхнэрийхээ зургийг эвлэгхэн салгаж цааш хийгээд толинд харж уруулаа сайтар арчлаа. Төд удалгүй нэгэн байрны гадаа ирэхэд цэвэрхэн хувцасласан залуухан бүсгүй инээд алдан хүлээж буй харагдана. Тамир машинаас яаран бууж бүсгүйг очиж үнсээд хаалга онгойлгон суулгалаа.

-Танай эхнэр хэтэрхий их үнэртэй ус цацах юмаа. Бүр хамар сэтрэх нь гэхэд Тамир гэм хийсэн мэт хулганаад

-За миний хонгор битгий ингэж бай л даа. Юу хийж яамаар байна? Гоё хоол идэх үү гээд эрхлэн хэлэхэд бүсгүй зөөлөрч Тамирыг энхрийлэн үнсэж эхэллээ.

Ажлыхаа бүсгүйчүүдтэй амралтын өрөөнд гангар гунгар ярих зуур аяга цай шимэн суусан Уянга

-Нээрээ Гэрлээгийн нөхөр арай хэтэрхий юмаа. Эхнэр нь төрөөд удаагүй байхад бас нэг өөр хүүхэн машиндаа суулгачихсан давхиж явна гэсэн. Зарим эрчүүд нээрээ хэтэрхий зэвүүн байх юмаа. Ямар азаар надад сайн хань заяасан юм болоо. Би Тамираадаа аймаар итгэдэг ш дээ. Угаасаа надад хэтэрхий хайртайг нь мэддэг болохоор хардах завсар гардаггүй юм гээд итгэл дүүрэн цайгаа оочин харцаа буулгасан тул тэнд суусан бүсгүйчүүдийн жоготой харц солилцоод авсныг анзаарсангүй. Харин галзуу зантайгаараа алдартай Дэлгэрмаа гэнэт ам нээн

-Гэрлээгийн нөхөр ч гэлтгүй бүх эрчүүдийг хүүхэмсэг, хэт хүүхэмсэг гэж хоёр хуваадаг гээ биз дээ гээд тас тас инээхэд Уянгаа дургүйлхэн

-За хаанаас бүх эрчүүд адилхан байдгийн гээд ширэв татан гарахад бүсгүйчүүд түүнийг Яана даа гэсэн байртай өрөвдсөн харцаар үдлээ.

Read More

Чи юу ч мэдэхгүй

Чи юу ч мэдэхгүй

Чи санадаг уу?

Чамайг зүрхэнд минь ирэхэд

Тасхийсэн 12 сарын жавар тачигнаж байсан ч

Танхил зүрхэнд минь хаврын яргуй дэлбээлж байсан

Чи мэддэг үү?

Чамайг намайг гомдоох үед

Нялх балчирхан тэр яргуйс хагдарч эхэлсэн ч

Нулимсаараа би сэтгэлээ аргадан байсан юм шүү

Чи анзаардаг уу?

Чиний хоосолчихсон итгэлийг

Чихэр шиг үгсээр чинь орлуулах гээд чадахгүйдээ

Чимх чимхээр дотогшоо эмтэрч үгүй хийж байна би

Чи ойлгодог уу?

Чамаас авч чадахгүй шударга хариултыг

Чин үнэнч гэсэн нэгнээсээ хайж чиний мэдэхгүй холын холд

Чимээгүйхэн алсалсаар бүгд худалд дэндүү гүн автаж байна

Read More

Яагаад???

Яагаад???

Бусдын энгэрт эрхэлсэн жаргалтай өдрүүдэд чинь

Буруутган өөрийгөө би хичнээн зүхлээ

Сэтгэлийн сайхныг чинь ээдүүлж байна гэж

Сэмэрч хэдэн шөнө нойргүй хонолоо

Ингэж хайрласан би биш байтал

Тэгж хайрласан чи яагаад

Тэгтлээ үнэтэй гэж итгүүлсэн хайраа

Тэвчилгүй уландаа гишгэчихсэн юм бэ???

Ядруухан зүрх минь шүүр шанага шиг гомдолтой ч

Янагийн халуун хайранд чинь бүтэн болно гэж итгэтэл

Яагаад бас яг л "бусад" шиг

Ялын тогтоол зүрхэнд минь уншчихваа???

Read More

Сүүлчийн гомдол

Сүүлчийн гомдол

Би чиний царайг хаа нэгтэйгээс олж харах мэт болохоороо байгаа бүх анхаарлын цэгүүд маань тэр зүгт төвлөрөх мэт санагддаг. Гэхдээ биш гэдгийг нь лавлан харж мэдээд баярлахаасаа илүү урам хугарсан мэт болдогоо би өөрөө ч гайхаад олдоггүй юм. Таарах бүрд чи миний дотоод сэтгэлийг уудлаад харчихсан мэт тохуутай хандахад чинь ч би ихэрхэж бардамнаж чадалгүй чиний өмнө толгой бөхийдөг. Би ийм хүн биш гэж өөрийгөө хичнээн удаа зоригжуулаад ч нэмэр бололгүй яг л өөр нэгэн болчихсон мэт чинийхээр болчихдог. Аль эрт дээрийн өрөө нэхэж байгаа мэт сэтгэгдэл төрдөг нь магад бид урд хэзээний ч юм төрөлдөө учирч би чамайг тоймгүй их зовоож байсан ч байж болох.

Эхлээд зүрхээ эмтлэн уйлж унждаг байсан ч би хувь тавилантайгаа эвлэрсэн. Хэн ч намайг ятгаад гуйгаад харааж загнаад ч би чамайг үгүйсгэж холдож чадахаасаа өнгөрсөн. Найз маань намайг алгадаад чи энэ биш байна гээд өөрөө уйлан аргадаж байхад би чамайг л санаж байсан. Чи намайг гээд зориод ирэх өдрөөс чинь би зугтаж амьдрах ч хүрээд ирэхэд чинь явуулж чадахгүй. Орхиод явахад чинь хичнээн үзэн ядаж өшсөн ч эргээд ирэхийг чинь хүлээн дэрээ тэврэх тийм л ихээр чамайг хайрласан. Би өөрийгөө хориод ойлгож чадахгүй байгаа энэ бүхнийг чи ойлгохгүй нь мэдээж.

Би тэнэгхэн хайрандаа нэг л өдөр томоожоод чи минийх болохоор ирнэ гэж шатдаг байлаа. Гэтэл би зүгээр л чамайг хэн нэгэнд гомдоход сэтгэлийг чинь засаж, хаягдахад явсныг чинь орлож, дутуу хайрлуулахад чинь би гүйцээн хайрладаг дуусашгүй цэгэн цуваа л байж. Миний хайрыг хүлээж явдаггүй юмаа гэхэд ядаж хүндэлж явдаг байх гэсэн бодлоор би тэжээгдэж явтал

-Чи бол сэтгэл хөдлөл байхгүй мөс шиг хүйтэн хүүхэн гэж хэлэхэд чинь цаг хугацаа, итгэл найдвар, хайр хүлээсэн сүүлчийн найдвар маань мөсөн цамхаг шиг л нуран унасан. Өөр хэн нэгэн намайг ингэж хэлсэн бол би инээд алдаад өнгөрөх байсан ч чиний л дэргэд би эрхэлж хайлж нялхардаг байтал ийм хөндлөнгөөр боддогт чинь би эмтрээд үлдсэн. Эргээд харахад тэр миний чамд гомдсон сүүлчийн гомдол байсым билээ...

Read More

Нулимс үнэтэй

Нулимс үнэтэй

Тэр бүсгүйг уйлахад нүднээс нь сувдан нулимс унадаг тухай анх сонсоод миний нүдэнд шууд бөөн мөнгө харагдаж билээ. Үнэн худлыг нь лавлаж нилээн асууж сураглатал хүн бүр ижил зүйл ярих аж. Түүнд хүрэх зам тийм ч бардам байсангүй. Би зорьсондоо хүрэхийн тулд өөрийн хийж чадах бүх зүйлийг хийсэн. Түүний төлөө магадгүй түүний үнэтэй нулимсны төлөө тэмцсэн олон залуус дундаас би ялж гарч чадсан. Гэхдээ миний ялалт дөнгөж түүний гэрийн хаалгач болохоос л эхэлсэн. Бүсгүйн том шилтгээнд эрчүүд цөөхөн байсан учраас би тэнд ажилд орсон нь яах аргагүй амжилт байлаа. Бүсгүйг харчих юмсан гэсэн хүсэл маань биелэхгүй нилээн хэд хонолоо. Би үнэхээр зөв газраа ирсэн билүү ч гэж бодоход хүрсэн юмдаг. Гэтэл нэг өглөө шилтгээнийхэн бүгд бужигнаж байсан. Би дөнгөж босоод байсан болохоор учрыг нь олоогүй байтал хаа нэгтээгээс тийм гэхийн аргагүй сайхан үнэр гарч ухаан бодол мансуурууллаа. Ийш тийш хартал ялдамхан инээмсэглэсэн жирийн нэг бүсгүй над руу хараад зогсож байлаа. Хажууд нь бяцхан хүүдий барьсан үйлчлэгч бүсгүй зогсох нь үнэт нулимсны манаач болох нь илт. Би хариу инээмсэглэхгүй байж чадсангүй. Бүсгүйн байдлыг ажвал миний бодсон шиг их уйлдаггүй бололтой.

-Шинэ хаалгач гэж сонссон. Би энэ байшингийн эзэгтэй гээд гараа өгөхөд нь би хүндэтгэлтэйгээр уруулаа хүргэсэн юм. Тийм царайлаг биш ч түүний байгаа байдал нь газраас бага зэрэг хөндийрч хөөрч яваа мэт хөнгөн зөөлөн цаанаа л сэтгэл татагдмаар...

Түүнийг өөртөө татах нь энд ирснээс хэцүү байж би санасангүй. Би царай муутай нэгэн биш гэдгээ хүүхнүүдийн хандлагаас хэтэрхий сайн мэдэрдэг. Гэвч бусад дээр хэрэглэдэг арга эзэгтэй өчүүхэн ч нөлөөлөл үзүүлэхгүй байсан учраас би яг үнэнийг хэлэхэд гацчихаад байтал шөнийг далимдуулан хулгай хийхээр орсон нэг этгээдийг барьснаар эзэгтэй надад илт сайн хандах болсон юм. Би ч энүүхнээр дуусгахыг хүсээгүй болохоор аль болох хурдан түүнд ойртож зүрхнийх нь эзэн боллоо. Би зорилгоо хурдан эхлэхийг урьтал болгосонгүй ганц нэг сарыг тэсэн ядан хүлээлээ. Энэ өдрүүдэд эзэгтэй уйлах битгий хэл бүр их инээмсэглэх болсон гэж шилтгээнийхэн шивэр авир хийж байлаа. Эцэст нь би нэг үдэш эзэгтэйтэй хамт хоёулахнаа суух зуур элдэв жижиг шалтаг гарган муухай аашилсаар санасандаа хүрч эзэгтэйн нүднээс том том нулимс гарч газар унахаасаа өмнө сувд болон унаж байлаа. Би нүдэндээ ч итгэсэнгүй. Надад эзэгтэйн гомдол би энэ сувд илүү сонин. Гомдол их байх тусмаа том сувдтай болохоо мэдсэн би өдөр бүр аяг шалтаг олж санаснаа гүйцээгээд дуртай дургүй аргадана. Эцэст нь хүн чанар бага боловч зулгааж хүн ингэж зовоож байхаар сувдаа аваад далд оръя гэж бодоод шөнө хагаслан орголоо. Замаасаа унаанд дайгдаж хот орохоор явах зуур түр дугхийчихжээ. Нүүрэн дээр нойтон зүйл дуслахад цочих сэрвэл би үл таних хонхор газар хэвтэх агаад тэнгэр цэлмэг байтал усан бороо орох ажээ. Удалгүй бороо бүр ширүүн орж ам руу орох нь илт шорвог байсан нь гайхмаар... Хүүдийтэй сувдаа тэмтэрвэл бүгд үгүй болжээ. Хонхороос гарахаар дээш авиртал эргэж гулгаад санахын хазгай аз. Харин борооны ус улам их болж ойрхон хүмүүсийн хашгираан аймшигтай сонсогдож эхэллээ. Шорвог бороон ус миний хүзүүнээс дээш даван хоолой амаар нь ус урж хахаж цацан ухаан алдан живлээ. Маргааш өглөө нь дахин сэртэл би мөнөөх газраа шорвог бороо орсоор сэрэхэд зүүд байж хэмээн баярласан ч өчигдөр болсон бүхэн давтагдаж даарч өлсөж хоолой хатна...

Эзэгтэй хайртай хүнээ ойн захад хүнд хорлогдсон байхыг олоод орь дуу тавин уйлж хашгирч байхад сувдын манаач түүний дэргэдээс холдолгүй тосон зогсоно. Харин түүний сувдан нулимс тамд хайртай хүнийг өдөр болгон живүүлж буйг хэрхэн мэдэх билээ...

Read More

Ээж

Ээж

Ээж аав хоёр салснаас хойш ээж биднийг аавын талын хамаатан садангийх руу явуулах бүү хэл уулзаж, ярилцахыг ч тас хорьсон юм. Аавд тэртэй тэргүй голдоо ортол гомдсон ээжийхээ сэтгэлийг шархлуулахгүйн тулд хэдий нас бага ч дүү бид хоёр маш их хичээж байлаа. Хичээлийн амралт таараад гэртээ унтах идэхээс өөрийг хийхгүй байсан дүү бид хоёрыг нэг өглөө ээж эртлэн сэрээгээд ус цасанд оруулан байнга өмсүүлээд байдаггүй цайны хэдэн хувцасыг минь ээлжлэн өмсүүлж үзсээр сая нэг сонгов бололтой

-Өнөөдөр өвөөгийндөө очиж золгоноо. Аав нь ирчихсэн байгаа гэсэн. Тийм болохоор аавдаа, эмээ, өвөөдөө очиж золгоод ир гэхэд нь дүү бид хоёр нүд бүлтийн гайхаж билээ.

-Та явахгүй юм уу?

-Үгүй дээ, миний хоёр хүү очиж золгоод ир. Битгий их оройтоорой гээд дулаахан хувцасыг маань өмсүүлж өгч байхдаа нэг гунигтай байх шиг санагдсан юм. Дүү нус шурхийтэр татснаа

-Ээжээ та ганцаараа яах юм бэ? Бид хоёр аавтай уулзахгүй байсан ч болно ш дээ гэхэд ээж толгойг нь илээд

-Миний хүү аавыгаа тэгдэггүй юм. Очиж золгоод ир дээ гээд цааш нүүр бурууллаа.

Үнэндээ өвөөгийх манайхаас тийм ч хол биш л дээ. Ээжийг маань эмээ загнахдаа

-Тугалын зэлний газар байж ганц ч царайгаа харуулахгүй юм гэдэг байсан. Тэгэхээр маш ойрхон гэсэн үг. Би дүүгээ хөтлөөд дуртай дургүй хөлөө чирэн алхлаа. Аавтайгаа уулзана гэдэг бид хоёрын хэн хэнд маань сайхан санагдана. Гэвч ээжийгээ гомдоож байгаадаа гэж бодохоор хамрын уг руу шархираад байлаа. Би дүүдээ зориг оруулан гараас нь хөтлөөд өвөөгийх рүү алхлаа. Өнөөх танил хашаа ойртох бүр өвөө, эмээ, аавтайгаа уулзана гэсэн баяр хэмжээгүй ихээр дэвэрнэ. Ээжийн өгсөн дөрвөн 500тын дэвсгэртээс дүүдээ хоёр нь өгөөд өвөө эмээтэй золгохдоо барьж золгох юм шүү гэдгийг зааж өглөө. Би хаалганы завсраар гараар сурмаг оруулан дотогш ортол Банхар урдаас сүртэй хуцан гүйж ирснээ биднийг танив бололтой сүүлээ шарвагануулан хөлөө тэрийлгээд уначихав. Нохой хуцах чимээнээр хаалга онгойн хүн гарч ирэхэд гэнэт буцаад гүйчихмээр санагдсан дүүгийхээ гараас чанга атгаад өвөөгийн хаалгаар орж явчихав. Гэрт байсан хүмүүс биднийг ирнэ гэж төсөөлөөчгүй бололтой. Хүүе хаая миний хоёр хүү дээшээ суу хоол цай гээд сүйд байлаа. Би дүүгийхээ өмнө орж эхлээд өвөөдөө 500 төгрөгөө барьж золгоод үнсүүлтэл өвөө архи үнэртсэн хошуугаараа үнсээд нүднээсээ нулимс дуслуулан.

-Нэг ингэмээрсэн дээ миний хоёр хүү. За сар шинэдээ сайхан шинэлж байна уу? Мөрий тоглоом их тоглож байна уу? гээд дүү бид хоёртой тамхиллаа. Эмээ цай цүү болон хөл алдана. Энэ үед аав гаднаас нэг танихгүй эгч орж ирэхэд аавыгаа хичнээн их санасан гэдгээ тэр үед л мэдэж билээ.

-Хүүе миний хоёр хүү хэзээ ирээ вэ? Алив аавтайгаа золгоорой. Ямар том болчихоо вэ гээд үнсээд дээш өргөхөд аавын царай гэрэлтэн хөөрч байлаа.

-Миний хоёр хүүгийн хичээл ном нь сайн уу? Сурлага өндөр биз дээ? Аавыгаа санаад муу аваагүй биз гэхэд дүү нусаа шудраад

-Хааяа... гэхэд нь би нудраад

-Үгүй дээ. Бид 3 их сайн байгаа. Бид 2 хичээлээ байнга хийгээд дандаа онц авч байгаа. Би бүр шинэ жилээр сургуулиас онц сурлагатны бэлэг авч ээжийгээ баярлуулсан гээд аль болох цовоо хэлэхийг хичээлээ. Дүүгийн муу авч байгааг эмээ сонсчихвол муу ээжийг минь л харааж зүхнэ.

-Сайн байна. Миний хоёр хүү танилц. Энэ аавых нь шинэ эхнэр. Та хоёрын өөр нэг ээж гээд эмээгийн орон дээр цомбойн суух бүсгүйг заахад миний нулимс бараг гараад ирлээ. Би чинь эр хүн шүү дээ хэмээн хөмхийгээ тас зуун нулимсаа залгиад

-Сайн байна уу та. Сар шинэдээ сайхан шинэлж байна уу? гээд золгоход танихгүй эгчээс хачин сайхан үнэр ханхалж байлаа.

-Яасан хэрсүү жаал вэ. Яг манай хүнийг өвчөөд төрчихөж... гээд хоёр хацрыг минь базахад миний эгдүү хүрч

-Би жаал бишээ эгчээ. Би өрх гэрийн эзэн том эр байна гээд өвөөгийн хажууд очиж суухад өвөө миний өмнө буруу зүйл хийсэн мэт харцаа буруулж байсан юм. Дүү намайг сүүдэр мэт даган босч сууж харин би хурдхан буузаа идэж бэлгээ аваад иждээ очиж хань болохсон гэхээс байж ядаж байлаа. Эмээ бууз сэвэх зуур

-Миний хоёр хүү орой болтол байж байгаад явна биз дээ? Нэг ирснийх...Өвөө чинь та хоёрыг их санах юм. Цаад ааштай хүүхэн чинь та хоёрыг хэзээ ч явуулаа билээ? гэхэд өвөө хоолой засаж харин балчир миний дотор хүн одоо яв гэж хашгирч байсан юм.

-Миний ээж ааштай биш за юу гээд дүүг хашгирахад эмээ цочсондоо тогооны тагаа золтой л унагачихсангүй.

-Яадаг хүүхэд вэ гэж уулга алдахад би гадуур хувцасаа аваад аль болох том хүн шиг

-За бид хоёр ч явъя даа. Бид хичнээн явахгүй гэсэн ч ээж маань л өвөө, эмээ, аавдаа очиж золго гээд байсан юм. Аав өөр эхнэр аваад ээж хэрэггүй болчихсон. Удахгүй шинэ эхнэр нь хүүхэд гаргаад бид ч хэрэггүй болох байлгүй дээ гээд дүүгээ чирэн гарлаа. Аав хойноос гүйж ирээд

-Өвөө эмээдээ шинийн нэгэнд юу хэлж байгаа чинь энэ вэ. 10-хан настай юм байж ямар том юм ярьдаг юм гээд намайг алгадахад би шарандаа уйлахгүйг хичээн юм хэлэлгүй дүүгээ чирсээр хашаанаас гарсан юм. Өвөөгийн хашаанаас холдох тусам би хэнгэнэтэл уйлж байлаа. Алгадуулж өвдсөндөө биш эмээгийн хэлсэн үг, аавын шинэ эхнэрийг бодох тусам гомдоно. Хашааныхаа үүдэнд ойртож ирээд өвөөгийнд болсон явдлыг ээжид ам алдахгүй байх талаар дүүдээ сануулаад цасны захаас самардаж нүүрээ сайтар арчаад инээмсэглэл тодруулсаар гэртээ орлоо.

Read More

Үйлийн үр

Үйлийн үр

Санчигт нь цагаан үс хараасаа олон харагдах ч залуу насандаа олон бүсгүйчүүдийн зүрхийг шархлуулж явсан болов уу гэмээр хижээл насны эр болкон дээрээ тамхи татан бодолд дарагдана. Шанааны судас нь үе үехэн гүрэлзэн, нүд нь хилэнтэй сэргэн ирэх ч төд удалгүй гал нь унтраагүй цогон дээр ус асгасан мэт сүүмийн алга болох ажээ. Нэг хүн ирж яваа бараанаар ухасхийн тамхиа унтраагаад таягаа тулан цойцгоносоор цааш орлоо. Хаалганы түлхүүр дуугарах агшинтай зэрэгцэн тэргэнцэртээ яаран суугаад юу ч болоогүй мэт зурагтын суваг сольж эхлэв. Гаднаас орж ирсэн хүн шуухитнан нусаа чимээтэй татан үүдэнд гутлаа тайлж замбараагүй хаяснаа том өрөөнд орж хижээл эрийн өвдгийг тэврэн уналаа.

-Ааваа, Зоригт надад хайргүй болсон гэнээ. Надтай дахиж уулзмааргүй байна гээд байна ш дээ би яах юм бэ гээд эхэр татан уйлахад Гончиг дэмий л толгойг нь илэн дотроо мэгшинэ. Охиныхоо шаналаад явааг, хайр нь нэг л бүтэмжгүй байгаад байгааг Гончиг аль хэдийн мэдэрсэн. Охин нь түүнээс юмаа нуудаггүй болохоор хэлнэ байх гээд хүлээсэн ч охин нь өнөөдрийг болтол тэвчээд чимээгүй л байжээ. Хүн шиг хөлтэй байсан бол муу золигийг очоод нам цохихсон гэж хичнээн хүсэвч 00-ын өрөө, болкон хоёроос хэтрэхээ больсон өөртөө л дэмий ундууцна. Гончигт охиноос нь өөр санаж сарвайх хүн үгүй. Тэр нэг жилийн гайтай автын ослоос болж хайртай хань нь хорвоогийн мөнх бусыг үзүүлж, өөрөө өрөөл дутуу болчихоод охиндоо бараа болохоос цаашгүй. Хурааж хуримтлуулсан хэдийхээ ачаар хэн хүний гар харахгүй болгоод амьдарч байгаа ч угийн хөдөлгөөнтэй байсан хүн гэнэт ингээд гэрийн мухар сахичихаар үхснээс өөрцгүй мэт түүнд санагдана.

Охин нь хар багаасаа ээж гэхээсээ илүү Гончигт илүү амь байсан болохоор өөрт юу тохиолдсон, өдөр юу болсон, хэнтэй үерхэж байгаагаа, хэнд хайртай болсноо үг үсэггүй ярьж дуу шуугүй ханхай гэрт баяр баяслыг бэлэглэгч нь гэхэд болно. Сүүлийн үед охин нь эрс өөрчлөгдөн уур уцаартай болж, аавтайгаа үг солих нь цөөрөөд, байн байн хэнгэнэтэл санаа алдан утас нь дуугарахаар ухасхийн очиж хараад урамгүйхэн цааш болгож байгаа харагдсан. Ганц баяр баясал нь болдог охин нь ингэчихээр Гончигт бүр байж суух газар олдохгүй хоногийн тамхины хэрэгцээгээ өдөрт нь барж суугаа нь тэр. Охиноо жаахан байхад нь ширүүхэн хэдэн үг хэлчихээр нүднээсээ том том нулимс унаган аргадахаар бүр гомдолтой уйлдаг байсныг нь санан шимширч

-Миний охин аавдаа эхнээс нь ярь даа. Зоригт нь гайгүй л хүүхэд шиг байсан. Яг юу болсон юм? Аавдаа утсыг нь өгнө үү? Аав нь яриадахъя

-Одоо бүх юм өнгөрсөн. Хуучин найз охиноо мартаж чадахгүй байгаа юм байхаа. Нөгөөхтэйгөө эргээд нийлж байгаа намайг битгий гай болоорой гэсэн гэхэд Гончигийн тархин дундуур тасхийтэл татаад авсанд ижил болж гар нь сулран ирлээ.

-Ааваа та зүгээр үү? Таны царай яачихваа? Ааваа намайг уучлаарай. Охин нь зүгээр ээ. Охин нь Зоригтыг мартаж чадна хэмээн сандран шулганахад

-Аавдаа аяга хүйтэн ус хийгээд ир гээд өнгөрсөнд болсон нэгэн явдлыг нэхэн саналаа.

***

Өвлийн цас бударсан орой залуухан Гончиг гэр хорооллын нэгэн айлын хаалганд машинаа тулгах нь холгүй зогсоогоод хаалгыг ууртай түлхэн орлоо. Гэрэлмаа галын урд мах хөшиглөн суух агаад Гончигийг хараад царайнд нь баярын мишээл тодорч

-Миний хайр хүрээд ирэв үү? Ашгүй эрт ирлээ. Хайр нь дуртай хоолыг нь хийх гэж байлаа.

-Чи юундаа худлаа налиганаад байгаа юм бэ? Хүний амьдралд гай болох гэж байгаа юм шиг Сүрэнтэй үхснээ хийж уулзсан юм бэ? Чи миний амьдралаар тоглочихлоо за. Би чамтай зүгээр л хамт амьдарч байгаа болохоос хэзээ чамтай ханилна сууна гэж хэлсэн юм бэ? гэж шүлсээ үсчүүлэн орилсноо хамаг хувцсаа цуглуулан чемодандаа чихээд

-Би энэ газрын мухарт чамтай хамт амьдралыг барна гэж бодоо юу? Чи битгий мөрөөд. Дахиж миний амьдралд орж ирж гай болоод үзээрэй

-Гончигоо чи байз л даа. Би тэр хүүхэнтэй чинь уулзаагүй. Над дээр өөрөө ирсэн. Би хамт амьдардаг гэж үнэнээ л хэлсэн шүү дээ. Миний хайр уучихсан юм уу?

-Мөн тэгнэ байх даа.

-Хайраа би өнөөдөр эмнэлэгт үзүүлсэн. Хоёулаа удахгүй хөөрхөн хүүхэдтэй болно гэсэн.

-Наадах чинь миний хүүхэд биш. Битгий дэмийрээд бай. Би хэлсэн шүү. Миний нүдэнд битгий үзэгдээрэй гээд хаалга саван гарахдаа Гончигийн санаа зовж байсан гол асуудал баян айлын хүргэн болох замд нь гай болсон Гэрэлмааг яс махандаа шингэтэл үзэн ядснаас хүүхдийн тухай, хэдэн сар түүнийг халамжилж, аргадаж амьдарсан бүсгүйн амьдралын хумсын төдий ч бодоогүй.

***

Тэвчиж барьсан нулимс нь үрчлээ суусан хацрыг нь даган урсахад Гончиг дэмий л охиноосоо нуун арчаад авчирсан усыг нь чичигнэсэн гараар авлаа.

-Охиноо сандаргачихав уу даа? Аав нь зүгээр ээ. Дэмий юм бодогдоод...

-Ааваа би жирэмсэн... гээд охин нь эмээсэн байртай хулмалзан зогсоход энэ удаад Гончиг өчүүхэн төдий ч цочирдсонгүй харин болох юм болдгоороо болж гэсэн байртай нүүр дүүрэн инээгээд

-Хүн бүл муу бид хоёрт аштай юу даа. Алив аав нь охиноо үнсье гээд духан дээр нь зөөлөн үнэрлэлээ.

Тунгаагийн үг санаанаас гарахгүй явсаар байгаад нэг

ийм үргэлжилсэн үг болгочихлоо.

Read More