Гомдох эрхгүй

Сэвжид 4 настай хөөрхөн хүүтэй. Хийсвэрийн аргаар төрсөн мөн дээр нь эрүүл мэндийн байдлыг нь харгалзан эмч нар түүнийг дөрвөн жилийн турш хүүхэдтэй болохыг хатуу хоригложээ. Тэрхэн үедээ Сэвжид хөөрхөн хүүтэй болчихсон болохоор 4 жилийн турш хүлээнэ гэдэг түүний хувьд асуудалгүй мэт санагджээ. Гэтэл хүү нь өсөхийн хэрээр дүү нэхэх болж өөрөө ч далдхан охин хүүхэдтэй болохыг хүсэмжлэх болжээ. Сунайтал хүлээсэн 4 дуусч ерөндөгөө авахуулаад л бараг бие давхар болсон гэдгээ мэдсэн Сэвжид хувцасаа зузаалж, тэжээлэг чанартай хүнс хэрэглэхийг эрхэмлэнэ. Дэндүү завгүй нөхөр нь шинэ хүнтэй болсон тухай дуулаад хөл нь газар хүрэхгүй байсан ч тэр болгон тус нэмэр болох нь ховор.

Энэ үеэр нас дарсан аавых нь бие чилээрхэн охиноо бараадан ирэхэд Сэвжидээс өөр гадуур дотуур гүйж эмнэлэгээр нь орж, эмч нартай нь уулзах хэн байх билээ. Өглөө хар эртлэн босож ханьдаа халуун цай хоол бэлдээд, хүүгээ цэцэрлэгт нь хүргэж, аавдаа цай дөхүүлээд ажил руугаа яаравчилна. Халтиргаа гулгаа ихэссэн явган хүний замаар ойччихгүйг хичээн алхахдаа Сэвжид гэдсэнд нь бүрэлдэж байгаа нэгэн баяр баяслыг мартаж үл чадан инээмсэглэн алхана. Гэдсээ томортол ажлыхандаа бие давхар болсон тухайгаа хэлэхгүй байя хэмээн нууж байсан ч гярхай нэг нь өндөр өсгийт өмсөхөө больсон, биеэ гамнах болсныг нь аль хэдийн ажиж мэдээд жиг жуг гэлцэж байлаа.

Хүний гар хараад байх дургүй Сэвжидийн хувьд гам барих бэрхшээлтэй байлаа. Нөхөр нь өглөөнөөс орой хүртэл завгүй учир түлээгээ хагалаад, өглөөд галаа өрдчихдөг байсан хэрнээ гэдсэн дэх үрээ хайрлан тэр болгонд хүрээд байхыг бодохгүй ч гэр нь хөрч, нөхрийх нь ажлын тарахын алдад арга буюу хөлдүү мах хөшиглөж эхэлнэ. Түүнийг биеэ гамнаж эхэлсэн энэ ганц сарын хугацаанд түүний төрөл төрөгсөд ах дүүс хадам гээд Сэвжидээс хамааралтай гэх бүх хүмүүс Сэвжидийн гарыг харах болсон мэт санагдан заримдаа бухимдах ч халамжгүй ажлаар түрий барьсан ийм ханьтайдаа өөртөө л гомдон хааяа нулимсаа нуун арчина.

Дахиад л ганцаараа эмнэлэг орохоор Сэвжид бухимдангуй алхана. Сүүлийн хэд хоног ядарч сульдаад, хачин ая тух муутай байлаа. Энэ тухайгаа нөхөртөө хэлэхэд биеэ чагнаад байлгүй үзүүлэх ёстой газар нь үзүүл гээд буруу хараад унтаад өгчээ. Цайны цагаар хамт эмнэлэг явъя гээд нөхөр рүүгээ залгатал завгүй байна гээд шууд утсаа салгажээ. Өмнө нь нөхрийхөө ийм халамжгүй, хэнэггүйг анзаардаггүй байж. Гэтэл өөрийгөө биш гэдсэн дэх үрээ хайрласан сүүлийн 2 сар нөхөр нь түүний хүүхэд шиг Сэвждээс зөвхөн шаардаж амьдардаг шимэгч юм гэдгийг яс махандаа шингэтэл ойлгожээ.

Эмнэлэгийн хаалгаар ортол эм тарианы холилдсон үнэрт дотор нь муухайрч огихоос наахнуур эмчийхээ өрөөнд орлоо. Эмч нөгөө л сайхан зангаараа...

-Яасан миний дүү юу болов? Царай чинь сайнгүй харагдаж байна?

Сэвжид өөрийн мэдэлгүй уйлж эхлэв. Түүнд ингэж санаа тавьдаг хүн байдаггүй юм байна. Сэвжид л байнга хүмүүсээс ингэж асууж халамжилдаг. Тэднээс хариу нэхэж уурлаж байсан ч удаагүй. Гэтэл одоо бол өөр тохиолдол шүү дээ гэж бодохоос сайхан инээмсэглэдэг эмчид зовлонгоо тооччихмоор... Арай гэж тайвширлаа.

-Алив миний дүү, оройн дээр гараад хэвтчих. Та хоёр минь ямархуу байна? Би нэг хараадахъя гэхэд Сэвжид дуулгавартайяа бослоо. Эмч үзлэгийн явцад чимээгүй л байгаад байлаа. Урд нь үзүүлж байхад байнга ямар нэг юм ярьж инээж байдаг эмчийх нь царай барайгаад улам түгшүүртэй харагдана.

-За миний дүү, боллоо. наашаа ирээд суу даа.

Эмч нүүр рүү нь харж хэсэг сууснаа

-Чамайг энэ хүүхдийг хичнээн хүсэж байсныг эмч нь сайн ойлгож байна. Гэхдээ миний дүү сэтгэлээ бариарай. Ураг амьгүй болсон байна. Чи залуу байна. Биеэ сайхан тэнхрүүлээд зөндөө хүүхэдтэй болно шүү дээ гэхэд Сэвжидийн чих шуугиад зарим үгсийх нь учрыг ойлгосонгүй. Эмч сандран түүнийг ор руу түшиж аваачин хэсэг хэвтүүлж баахан зөвлөгөө өгөөд явуулжээ. Сэвжид ажил руугаа ч очсонгүй. Шууд гэртээ очоод орондоо орлоо. Нөхөртөө хүүдээ хоол унд ч гэж санаа зовсонгүй. Тэр хүн бүхний төлөө санаа тавьсаар байгаад бүр ядарчихаж...

Хүйт даасан харанхуй гэрт нөхөр нь хүүгээ хөтөлсөөр орж ирээд гэрлээ асаалаа. Сэвжид орон дээр тайван унтана. Нөхөр нь дөхөж очоод

-Хүүгээ эрт тарсан юм бол авахгүй яасан юм бэ? Ганцаархнаа үлдчихсэн байна ш дээ гээд чанга хэлэхэд Сэвжид цочин сэрснээ

-...

-Бие чинь зүгээр үү? Ядаж галаа түлчихгүй

-...

-Ээжээ таны дух яагаад ийм халуун байгаа юм бэ? Ээжээ, би шинэ дуу сурсан. Дүүгээ гарахаар зааж өгнөө гэхэд Сэвжид эг маггүй уйлан

-Миний хүү дараагийн дүүгээ л хүлээх болох нь дээ гэхэд хүү нь ээжийгээ уйлсан гайхан харж байснаа даган уйлж эхлэд нөхөр нь Сэвжидийн хэлсэн үгийн утгыг сая л ойлгосон бололтой

-Юу гэнээ? Яасан юм бэ? гээд хашгирах загнахын наагуур асуулаа.

-Ураг амьгүй болсон байна гэнээ гээд нулимсандаа хахаж цацан хүүгээ элгэндээ тэврэх Сэвжидийг хэлэхэд нөхөр нь

-Чи л ажил ажил гэж гавьсан мөнгө олохгүй байж хоёр талд гүйсээр байгаад хүүхдийг минь алчихлаа гэж цахиртсан хоолойгоор сөөнгөтөн орилоход тэр хүйтэн гэрт аймшигт нам гүм ноёрхлоо.




Read More

Шинэ жил

Төмөр, Саран хоёр уулздаг болоод сар гарангийн нүүр үзэж байна. Гилүүртэй зам дээр хоёр машинаа "үнсэлцүүлчихээд" хэрэлдэж танилцаж байсан гэхэд тэдний харилцаа тун удалгүй гал халуун дурлал болж өрнөсөн. Төмөрийн найзууд тэр хоёрыг явуулан хэрэлдэж танилцсан хүмүүс суудаг юм гэсэн гэхэд Төмөр жигтэйхэн хөөрцөглөнө. Замын голд хар хүйтэнд хацрыг нь хорстол алгадаж байсан бүсгүйтэй дотно танилцаад ирэхнээ тэр их ааш хаанаас нь гарсан байна гэж гайхмаар... Харин ч эрх нялуун зан, хайр халамж нь Төмөрийн сэтгэлийг улам бүр соронздож байлаа. Сүүлийн хэд хоног Саран утасных нь дуудлаганд хариулахаа болиод утас нь байнга салгаастай байх болжээ. Сарангийн тунирхуу занг мэдэх болохоор Төмөр яаж аргадах учраа олохгүй л байлаа.

Сүүлд уулзахадаа Саран ямар нэг юманд сэтгэл нь шаналсан юм уу гэмээр нэг зүйл хэлэх гээд болиод байгааг нь Төмөр анзаарсан ч яагаад ч юм муу совин татаад байсан болохоор чимээгүйхэн аясаар нь байжээ. Гэтэл огт уурлах шаардлагагүй зүйл дээр Саран гэнэт омогдон найзуудых нь дэргэд анх уулзсан шиг аашлан учир зүггүй хашгичиж байснаа гараад явчихсан. Төмөр яг юу болоод өнгөрсөн, Сарангийн уурыг юу тэгтэл уурлуулсныг гайхаад учрыг нь олохгүй үлджээ. Саранг хаалга саван гарах үед Төмөрийн найзууд гайхаш тасарсан харцаар Төмөр рүү нэг хаалга руу нэг харж байснаа нэгнийх нь найз охин хойноос нь явахгүй юм уу гэхэд найзуудых нь өмнө ингэтэл өрөвдөлтэй байдалд оруулсанд нь шаралхан

-Явж л байна биз. Халхын охид хаданд авирсан биш гээд тоогоогүй царай гарган суусан ч зүрх сэтгэл нь Сарангийн хойноос гүйж очоод түүнтэй учраа олон аргадаад авчрахсан гэхээс байж ядан байсан. Саран огцом ууртай ч өөрийхөө бурууг ойлгож эргээд заавал уучлал гуйдаг болохоор Төмөр тэвчээртэй хүлээж байлаа. Он гарахад хэдхэн хоног үлдчихсэн байдаг. Сарангийн гэрийг нь мэдэх ч ээж аав нь гадаадаас ирнэ гэж байсан хугацаа нь болчихсон байсан болохоор эмээгээд шууд яваад оччихож бас чадахгүй л байлаа.

Төмөр зүгээр хүлээгээд суугаад байх тэвчээр нь тасарчээ. Өнөөдөр чинь он гарах гэж байна. Хайртайгаа хамт гаргах гэж байгаа анхны шинэ жилийн баяр шүү дээ. Уучлал гуйж чадахгүй эмээгээд л явж байгаа гэж дотроо эвийлэн бодсон Төмөр Саранд бас Сарангийн гэрийхэнд жаал жуул бэлэг аваад -Хайртай л юм чинь гэрийхнээс нь одоо алийн болгон зугтах вэ дээ гэж өөрийгөө зоригжуулан гэрээсээ гарлаа. Замаасаа зориг мохон хазайчихгүйн тулд Сарантай өнгөрүүлсэн сайхан дурсамжуудаа, хайрын ялдам үгсийг нь санан санан алхана. Хайрыхаа тухай бодоод өөрийн мэдэлгүй ганцаараа инээмсэглэн алхаж байгаагаа ч анзаарсангүй. Гэнэт хэн нэгэн далан дээр нь цохиход цочсондоо золтой л халтираад уначихсангүй.

-Цас мөсний орноос цан хүүрэг татуулсаар өвлийн өвгөн аав нь өхөөрдөм хүү Төмөрдөө ... гээд хоолойгоо шахан дуржигануулах өвлийн өвгөний хувцастай хүн зогсож байлаа.

- Хэн бэ?

-Чи нээрээ муу найзыгаа сахал зүүчихэнгүүт танихгүй өнгөрчих бололтой юмаа гээд өөрийн хоолойгоор дуугарах нь хар багын найз Сайхнаагийнх нь хоолой яах аргагүй мөөн.

-Чи яахаараа ийм хувцас өмсчихсөн явж байдаг байнаа?

-Дарга л чи сайхан хэлэмгий доломгой гэж хошгоруулж байгаад ийм юм өмсгөөд хоёр хүүхэддээ бэлэг хүргүүлчихлээ ш дээ гэхэд Төмөрт нэг сайхан санаа төрж

-Алив хөгшөөн. Чи даргаа баярлуулчихсан юм чинь, хайр багын найзаа гомдоохгүй юм байгаа биз дээ гээд мөрөөр нь тэврэн цааш одлоо.

---

Хаалганы хонх зогсолтгүй дуугарна.

-Хэн бэ?

-,,,

-Хэн бэ?

-Өвлийн өвгөн байна.

-Сараан, манайх өвлийн өвгөн захиалсан юм уу? Миний охион нааш ирээ... гээд хаалга тайлтал

-Цас мөсний орноос цан хүүрэг татуулсаар өвлийн өвгөн аав нь... гээд ээрээд таг болчихов. Сарангийн мөрөөр нь нэг залуу тэвэрчихсэн

-Ааваа өвлийн өвгөн гэсэн үү? Ашгүй дээ. Би хайрдаа гэнэтийн бэлэг барих гээд өвлийн өвгөн захиалчихсан юм аа гээд Саранг өөр рүүгээ харуулан хацарнаас нь энхрийлэн гарт нь хуримын бөгж гялалзлаа.

Төмөрийн нүд нь харанхуйлан нулимс нь цийлэгнэн ирсэн ч нэгэнт зорьж ирсэн хэргээ биелүүлж эцсийн удаа ч болов хайрыгаа баярлуулаад явъя даа гэсэн бодлоор тэнхээ авч

-Цас мөсний орноос цан хүүрэг татуулсаар өвлийн өвгөн аав нь.... гээд сааралтсан хоолойгоор нэг ч амьсгаа авалгүй хэлсний дараа авчирсан бэлгээ бүгдийг нь Сарангийн гарт бариулаад нүд рүү нь хартал Саран Төмөрийг таньсан бололтой балмагдан царай нь хувхай цайжээ. Төмөрт энэнээс илүү тэсэх тэнхэл байсангүй. 3 давхраас тэр яаж бууж ирээд машинд сууснаа санахгүй байлаа. Сайхнаа гайхан

-Яасан бэ? Саранд гэнэтийн бэлэг болж чадсан уу? Цаад чинь юу гэж байна?

-Дуугай наад машинаа хурдан асаа л даа. Эндээс хурдан явмаар байна гээд Сайхнаа руу хашгичихад Төмөрийн нулимс сул асгарч байлаа.

-Сайхнаа найз нь эмэгтэй хүнд дахиж хэзээ ч итгэхгүй ээ гээд жаахан хүүхэд шиг эхэр татан уйлах Төмөрийг ийм байхыг хэзээ ч хараагүй найз нь дэмий хоолой засан явлаа.





Хүний захиасаар нэг иймэрхүүм оруулчихлаа. Уучилж ажаамуу хэхэ

Read More

Аав

Өглөө уйлж сэрсэн Долгор шөнийн зүүдээ бодох бүр нулимс нь цэлэлзэнэ. Долгорын аав нь мөнх бусыг үзүүлээд өдгөө хоёр жилийн нүүр үзэж байгаа. Аавтайгаа сүрхий дотно юмаа ярилцдаггүй ч эрх охин нь байлаа. Хааяахан бор дарс балгачих дуртай занд нь Долгор хар багаасаа дургүй байсан. Аав нь зүгээр нэг архи балгачихгүй уух бүрдээ хөөрхий ээжид нь хамаг бяраа гаргаж орон гэрээ дайны талбар болгочихдог байлаа. Эрүүл байхад нь ээжтэйгээ нийлээд уйлж байгаад л дахиж уухгүй ам өчгийг нь авдаг ч хамгийн ихдээ л сар уухгүй байж хэлсэн амандаа хүрнэ. Хүний хүүхдүүд Аав өчигдөр архи уугаад гээд инээгээд ярихад нь Долгор бүр чин сэтгэлээсээ гайхна. Сүүлд нь ухаарахнээ хүмүүсийн аав өөрийх нь аав шиг тэгж тавьтаргүй уудаггүй л байсан юм билээ л дээ. Долгорт архи гэдэг үг айдас гэдэг үгтэй утга адил сонсогддог.

Хөдөөнөөс охиноо эргэнэ гэж ирээд Долгор дээр ч ирэлгүй мөнөөх л дарсны найзуудтайгаа нийлээд орой болтол аав нь таг л байлаа. Долгор аавынхаа занг мэдэх болохоор согтуу хөлчүү оюутны байранд нь ирж түмэн оюутны нүдэн дээр шившгийг нь хутгах вий хэмээн сэрэмжлэн гарч орон гүйсээр... Тэр өдөр аав нь холбоо барьсангүй, ирсэн ч үгүй. Ээжтэйгээ утсаар ярьтал найзындаа тасарчихсан унтаж байгаа сураг сонсоод санаа амар нь унтжээ. Маргааш нь хичээлээ тараад байр руугаа орох гэж явтал -Миний охион гэх сөөнгө хоолой сонсогдлоо. Инээмсэглэн алхаж байсан Долгорын царай хоромхон зуур хувираад түргэн зуур ийш тийш сэрвэлзэн хартал оюутны байрны өмнөх хашлаган дээр аав нь сууж харагдлаа. Долгор оюутнуудаас бушуухан салж аавыгаа даллаад хүмүүсийн нүднээс далд орсон хойноо амьсгаагаа даран аавыгаа хүлээн зогслоо.

-Та чинь ямар сонин хүн бэ? Над дээр ирнэ гэчихээд архи уугаад явчихдаг...

-Харин тиймээ. Нөгөө Энхээ тосч ирчихээд уулзаагүй удсан найз гээд гэртээ аваачаад дайлчихлаа.

-Та нээрээ өөдгүй ш дээ. Ирчихлээ барилаа гээд утсаар ганц ярьчихгүй. Утас чинь байнга холбогдохгүй. Хөдөө таныг ууж идээд явж байсан бол жижигхэн газраас ээж таныг хайгаад олчихно. Энэ том хотод алга болчихвол би таныг хаанаас олох юм бэ гээд эхэр татан уйлтал аав нь баахан гэмшингүй

-За миний охин битгий уйл. Аавыгаа уучлаарай.

-Та хоол унд идсэн юм уу?

-Идсээн миний охин. Ээж чинь намайг архи уучихна гээд мөнгө өгч явуулаагүй. Чам руу банкаар шилжүүлэх юм гэсэн. Чи аавдаа хэдэн төгрөг өгөх үү? Дотор их муу байнаа.

-Та нээрээ арай ч дээ. Оюутан надад юуны мөнгө байх вэ дээ. Би таныг л надад мөнгө өгөх байх гэж бодож байлаа. Тэгээд хүн булай болгох гэж байгаа юм шиг бөөн архи дарс нэвширтэл үнэртүүлчихээд байраар ирээд байх хэрэггүй. Маргааш буцах билэтийг аваад хүлээж байя гээд эргэхэд

-Миний охин хичээлээ сайн хийгээрэй гээд цаашаа бээвийгээд алхаж байсансан. Тэр өдөр Долгор кармандаа байсан 10000 төгрөгөө гаргаад өгчихмөөр байсан ч архи л ууна шүү дээ гэж бодохоос харам төрж тэр мөнгийг өгч тэвчээгүй юм. Тэр явдлыг аав нь дахиж яриагүй, бас дахиж архи уугаагүй. Харин Долгорын хувьд аавыхаа дэргэд суухдаа ч, аавых нь суудал эзгүйрэхэд тэр өдрийг байнга дурсаж харамсдаг. Хэтэрхий их гомдоод л аав минь дуртай зүйлээ уухаа больчихсон байх даа гээд ээжийхээ өвөр дээр уйлахад ээж нь толгойг нь чимээгүй л илж байсан.

Урд шөнийн зүүдэнд аав нь яг л тэр өдөр Долгор дээр ирсэн шигээ хувцастай, царайтай иржээ.

-Алив аав нь охиноо үнэрлэе гээд духан дээр нь үнсэхэд сахал нь ирвэгнүүлэх шиг болж Долгорын нулимс сул асгарчээ.

-Аавдаа хэдэн төгрөг өгөөч гээд Долгор руу харахад Долгор эгээ л тэр өдөр оччихсон мэт санагдана. Халаасаа ухтал 10000 төгрөг байлаа.

-Ааваа, би таныг яаж ганцааранг тань явуулах вэ дээ. Хоёулаа хамт явъя гээд гараас нь хөтлөхөд аав нь

-Хүн амьтан харчихна. Нэг архичинтай явж байна гэж охиныг минь муу хэлэх вий гээд цааш болоход Долгор аавыгаа сугадаад

-Ааваа, охиноо уучлаарай гээд мөрийг нь дэрлэтэл өглөөний сэрүүлэг Долгорыг сэрээжээ. Толинд хартал нүд нь бүр хавдчихсан байлаа. Аавыгаа санаж баахан уйлсны эцэст хүйтэн усаар нүүрээ шавшаад

-Аав минь надаас буян нэхэж байгаа юм байна даа гэж дотроо бодоод гандан орохоор гарлаа.





Read More

Монита

Ажлаараа шинэ жилийн угтаж монита зарлах болсон гэсэн мэдээ албан газрын хэдэн ажилчдад хоромхон зуур тарлаа. Ганц бие татлаа түтлээгүй нь өөртөө таалагддаг нэгнээ сонгочих юмсан гэсэн нууцхан бодол өвөрлөн баярлаж байхад ар гэр амьдрал үр хүүхэдтэй нь эхнэр хүүхдээ баярлуулах мөнгөгүй байхад бас юун илүү зардал вэ гэсэн янз муутайхан хүлээж авч байлаа. Гэвч энэ тухай сонсоод хамгийн их гунигласан хүмүүс ажлын байрны хамгийн доод давхар буюу подволд сууцгаана.

-Орохгүй байж болдоггүй юм байх даа.

-Хүчээр л оруулах байлгүй дээ.

-...

Удсангүй ч үгүй зохион байгуулагчид хүмүүсийн нэрс хийсэн хайрцаг барин өрөө өрөөгөөр орон сугалуулсаар тэдэн дээр ирлээ.

-Бид ормооргүй байнаа.

-Юу гэсэн үгийн компаниас зохиож байгаа нийтийн арга хамжээнд оролцохгүй байж яаж болдог юм бэ. За битгий маяглаад бай.

-...

Ажлын газрын залуус бөөгнөрөлдөн хэнийг сугалсан хэнийг сугалсан хэмээн бие биенийхэ хэл амыг сугалчих шахан зогсож байтал Аюур ирж яваа харагдлаа. Хэн хэнийхээ сугалсан хүмүүсийг мэдсэн болохоор бүгд Аюурыг амдан очоод

-За хэнийг сугалсан?

-Монита чинь нууц байдаг биз дээ.

-За сүртэй ш дээ.

-Цэвэрлэгч Туяа эгчийгээ... гээд сугалсан сугалаандаа сэтгэл дундуур байгаа нь илт мэдэгдэхүйц урвайлаа. Залуус ч чимээгүй болж дор бүрнээ монитадаа юу авч өгөх талаар ярилцан цааш одоход Аюур усны автомат машинаас ус авч зогсох зуур

-Би ямар азгүй юм бэ. Шинэ охидууд их л байсан тэднээс нэгийг нь сугалчихсан бол... Гэрлээ одоо маяглачихын. Түрүүн сугалаагаа сольчих л байсан юм ш дээ. Нэг сугалсан бол сугалсан ч гэх шиг. Тэр хэзээ тийм шударга болчихсон юм гэсэн бодолд дарагдаж байснаа халуун ус халин гар руу нь асгарахад цочин гараа огцом татлаа.

Хоёр цэвэрлэгч цайгаа уун сууна. Шатаар бууж ирж явсан өөр нэг ажилтан

-Та хоёр монитагаа сугалаа юу? хэмээн хөгжилтэй инээсээр бууж ирэхэд дээрх хоёрын царайд хувирал гарсангүй.

-Уг нь бид оролцохгүй байвал дээр юм дөө. Хэнийг сугалж хичнээн сайхан бэлэг өгөөд ч нэмэргүй. Бид нарыг цэвэрлэгч гэсэн шиг л бэлэг өгдөг юм шүү дээ гээд санаа алдахад охины инээд санаа зовнилоор солигдож

-Өө ямар баларсан юм бэ. Тийм юм болдог юм уу гэж өөрөө гэм хийсэн мэт хэлснээ Уянга шурхийн өгсөж одлоо.

-Хүүхдийг эвгүй байдалд оруулсан эвгүй юм ярьж байх юм. Бидэнтэй үг тоож сольдог хэдийн маань л нэг шүү дээ. Бусад нь тэглээ гээд энэ охины буруу биш хэмээн арай ахимаг нь нөгөөхөө зэмлэлээ.

Монита эд дундаа орж энд тэндгүй л бэлэг барьсан, амттан идсэн, баярласан хүмүүс ажлаар дүүрчээ. Доод давхрын мөнөөх өрөөнд өнөөдөр тэс өөр уур амьсгал өрнөнө.

-Хөөх, ийм их юм өгсөн юм уу? Яанаа эргүүлж юу өгнөө? Ямар гоё гоё юм харагдаж байнаа? Чинийхд юу байна?

-Бараг ижилхэн юм байна. Бид хоёрыг нэг хүн сугална гэж баймааргүй юм аа. Өнөөдөр ч манай хүүхдүүдийн харин нэг нар нь гарчээ хэмээн ам амандаа үглэнэ. Түрүү 2 жилийн монита энэ хоёрт "Та хоёр бол цэвэрлэгч шүү дээ" гэдгийг л маш сайн сануулж өгснөөс өөр дурсамжгүй өнгөрсөн. Гэтэл энэ жил тэд өнжөөд л ийм том бэлгүүдэд даруулах болжээ.

Өнөөдөр монита задлах өдөр. Бэлэг өгч байсан хүмүүсээ баярлуулах ёстой гэсэн хүмүүс гадуур дотуур гүйн дор бүрдээ авч байсан бэлгүүдээсээ муутгачихгүй хэр таарсан юм хайна. Хоёр цэвэрлэгч юу дутах вэ мөнөөх том бэлгийн хариу болгож дор бүрдээ бэлтгэлээ хангаад оройг тэсэн ядан хүлээлээ. Монитагаа хэн болохыг мэдсэн нэг нь би чамд тийм бэлэг авсан шүү гэж тоглоом, үнэний хооронд хэлэлцэж, мэдээгүй нэг нь хэн юм бол гэсэн таамагт төөрөлдсөөр оройг угтлаа.

Тохилог уушын зассан тайзан дээр хөтлөгчид гарч ирэн хүмүүсийн нэрийг дуудаж тухайн хүмүүс гаран монитатайгаа танилцан бэлгээ солилцож байлаа. Аюур дотроо санаа зовинол айдас дүүрэн сууна. Хүмүүсийн бэлгийг харж өөрийхөө бэлгийг нэг харж улалзсаар нэр дуудагдахад цочих нь холгүй бослоо. Үнэндээ Аюур цэвэрлэгч Туяад эхний өдөр иштэй чихэр өгснөөс өөр зүйл өгөөгүй. Өрөөний залуус нь компаний хамаг аятайхан охидуудыг сугалчихсан өдөр бүр л үнэтэй биш ч сэтгэл шингээсэн бэлгээ зөөж байгааг хараад надтай таарсан юм гэж бодохоос ямар ч буруугүй хөөрхий Туяаг харахаас үзэн ядна. Гэтэл өнөөдөр ийм юм болно гэж хэн санах вэ дээ. Надад ч гэсэн миний монита бэлэг өгсөн биш гэж өөрийгөө өмөөрч бодсоор цааш харан зогстол

-За Аюурын монита хэн байсан бэ? За ирээд ард нь зогсчих. Одоо Аюур эргээд хараарай гэхэд түүний өмнө компаний хамгийн сайхан ааштай гэгддэг Уянга зогсож байлаа. Аюур том хайрцагтай хөнгөхөн бэлгээ Уянгаад өгөхөд цаадах нь инээмсэглэн аваад би чиний өмнөөс монитаг чинь баярлуулчихсан болохоор Туяа эгчийн өгөх бэлгийг миний өнгөрсөн удаад өгөөгүй бэлгүүд гээд бодчихоорой гээд тайзнаас буулаа. Аюурт хэлэх үг олдохгүй ичиж бантсандаа хэсэг эргэлдэж байснаа арай ядан буун Уянгаас нүүр бурууллаа. Удалгүй Туяа эгчийн ээлж болоход Аюур монита нь байсныг мэдээд баярласан сэтгэлийн угаас

-Цэвэрлэгч ч гэсэн хүн юм гэж биднийг хүндэлж сайхан бэлэг өгч байсан дүүдээ баярлалаа. Дүүгээ буруугаар бодож явдаг байжээ. Тэр их бэлгийн хариуд энэ хаана ч хүрэхгүй байж магадгүй гэхдээ дүүдээ өгнө гэж эгч нь сэтгэлээсээ хатгасан юм шүү гээд том жаазанд хийсэн үзэсгэлэнт хос хунгийн хатгамалыг гардууллаа. Үнэндээ энэ бол тэр оройн хамгийн үнэтэй хамгийн нандин бэлэг байсан нь бүхнээ ил. Аюур хөлсөө байн байн арчин талархаад өмнөө зогсоо эгчийг анх удаа өөр шигээ хүн юм гэдгийг олж харлаа.

Read More

Хайр-үгүй

Миний өмнө толгой гудайн суугаа энэ хархүүг би өмнө нь өөрөөсөө ч илүү их хайрладаг байлаа. Тэр бардам байхдаа миний хайрыг илүү татдаг ч байсан юм шиг. Ингээд суугааг нь харахаар огт танихгүй хүн шиг санагдах юм. Олон ч удаа энэ хүнийг аргадаж өөрийн бардам зангаа хайр найргүй гишгэчиж байж билээ. Би хэзээ ч ийм төгсгөлийг хүсэж байгаагүй. Гэтэл эмэгтэй хүний бага багаар хураагдсан гомдол ямар ч их хайрыг үгүй хийх хүчтэй байдаг гэж би өөрөө ч төсөөлөөгүй. Дэндүү их хайрандаа шатаж явах үед минь өчүүхэн төдий ийм сэжим гарсан бол би чамд аль болох гомдохгүйг хичээх байсан нь гарцаагүй. Буцааж болдоггүй ганцхан зүйлийг цаг хугацаа гэж нэг хүн хэлсэн байдаг. Гэхдээ хөрчихсөн хайрыг буцаах бүр хэцүү юм гэдгийг ухаарч сууна. Намайг аргадах хамаг үгээ барчихаад чи намайг хэзээ ч хайрлаж байгаагүй юм байна, ганцаардсан үеийн чинь сэтгэлийн зугаа би байсан уу гэж хатуу үгээр хариу нэхэн суугаа чамайг өрөвдөхөөс өөр сэтгэл надад үгүй болчихож... Хэрвээ би чамайг таньж мэдсэн бол хэн нэгний өмнө дүр үзүүлж жүжиг тавьж суух өчүүхэн ч чадваргүйг бас нэгэнт зүрх буруулсан бол эргэх зангүйг мэдэх учиртайсан.

Чиний хатуу үгсийг тэвчин суугаагийн гол шалтгаан нь би чамаас холдох шийдвэр гаргасандаа өөрийгөө гол буруутан болгож байгаа хэрэг юм. Үнэндээ чиний шаналсан сэтгэл дээр чамаас болж би энэ шийдвэрийг гаргаж байгаа юм гээд хэлчихвэл чамд хэтэрхий харгис хандсан болох биз.

Хамт байхдаа чи яагаад намайг ингэж аргадаж байгаагүй юм бэ гээд цээжин дотроос өнгөрсөн үе гомдолтой хашгичиж байсан. Хичнээн уйлахгүйг хичээж байсан ч би чадаагүй. Өнгөрсөн бүхнийг буцааж болдоггүй гэсэн хүн болгоны мэддэг теоромыг чи л мэддэггүй байсан гэж үү? Би чамтай байсан хором бүхнийг хайрлаж байсан байтал чи бүгдийг өнгөрсөн хойно намайг өөртөө үлдээх гэж хэзээ ч гаргаж байгаагүй энэ бүх занг гаргаж байдаг. Яагаад ч юм миний хувьд чамтай байсан мөчүүд хайран санагдах шиг. Гэхдээ бүхний мэддэг бас нэг теором бий. Энэ бол өнгөрсний хойноос харамсах хэрэггүй. Залуу нас дэндүү богинохон.



Read More

Цэцгийн дэлбээ

Гүүрэн дээр зогсоод доогуур нь урсах гол сарнайн дэлбээг тасдан хаяна. Хайртай хайргүй хайртай... Түүнийг надад хайртай гэдэгтэй хэн ч маргахгүй. Харин би түүнд хайртай юм болов уу? Хайртай хайргүй хайртай хайргүй... Би хайртай юм бол яагаад энэ хөөрхий сарнайн дэлбээг тасдаад байгаа юм бол? Хайргүй хайртай хайргүй хайртай...Хэрвээ хайргүй юм бол би хар шөнө ганцаараа гүүрэн дээр юу хийж зогсоо юм бэ? Хүн харвал энэ гүүрийг чөтгөртэй болчихож гэлцэх вий дээ. Ийм тийш харлаа...Азаар хүн алга. Би энэ сарнайн баглааг өнөөдөр өөртөө зориулж хэрэг болгон худалдаж авсан. Эхэндээ ингээд тасдаад зогсож байна гэж санаагүй л дээ. Зүгээр л гэрийн ойролцоо байдаг цэцгийн дэлгүүрт ортол байсан юм. Гоё ганган баглаа боодолгүй гал улаан сарнайнууд. Одоо ингээд гол чимээд урсаж байдаг. Чимэх ч гэж дээ. Би сүүлийн замд нь үдэж байгаамдаг уу даа.

Хүн гэгч дэндүү амиа бодсон амьтан юм. Хэн нэгний эсвэл өөрийн хайрыг цэгнэж цэгнэх ч гэж дээ сэтгэлээ хуурахын тулд өөр нэгэн амьд биетийг эд эрхтнээр нь салган хаяж байдаг. Би төсөөллөө л дөө. Цэцэг бидний оронд байгаад бидний гар хөлийг хайртай хайргүй гээд салган хаяж байна гээд. Аймшигтай юм.

Өнөөдөр би ингээд зогсож байхдаа нэг зүйлийг их сайн ойлголоо. Би түүнд биш хэнд ч биш өөртөө л их хайртай хүн юм.



Read More

Түүнд л...

Сэтгэл харгүй өгүүлсэн хатуу үгс бүрийг

Сэвших салхинд дайгаад дандаа өнгөрүүлж байдаг

Санаа харамгүй чиний хайранд

Сүлэгдэж уярч би яг чинийх болохдоо


Үр цацаж эхэлсэн хайр цэцэгсийн баглаагаа

Үгүйлэхийн жаргалаар би чинь өдөр бүр услаад

Удахгүй наддаа ирэх баярын тэр өдөр

Учралын ариухан цэцэгсийг өлмийд чинь дэвсээд угтнаа



Read More

Дайгаад илгээсээн...

Яагаад чи явсан юм бэ гэж би чамаас асуусан

Явсан шалтгааныг хамгийн ихээр мэддэг хэрнээ

Яг одоо би өөрөөсөө гуниг нэхэн нулимсаа эгшээж

Янагийн нандин үгсийг чинь санан санан мэгшинэ


Чи хүрэхэд дэндүү хол зүрхний минь гуниг байж

Чи хүлээхэд дэндүү урт сэтгэлийн уяа байж

Чиний явсан замаар хайрын үгсийг санан алхаж

Чиний ирэхгүй замаар чамайг асуун би алхана


Хайрын төлөө урсгасан нулимсан дусал бүр минь

Хаялж чам дээр цас болон будраад

Хайртын чинь гарт уусаж аз жаргалыг бэлэглэг

Халуухан уруулд чинь хайлж өнгөрснийг мартуулаг


Дэлгээд өгсөн сарнайтай чинь адил чиний хайр үгүй болсон ч

Дэндүү их хайрласан чамайгаа би хэзээ ч мартахгүй

Дэвэрч буцалж өнгөрсөн тэр их аз жаргал

Дахиад хэзээ ч надад ирэхгүй ч би харамсахгүй




Read More

Би тэгвэл...

Хайрлаад асгасан нулимс минь чамд хүрэлгүй

Хаяад явсан чиний зүрх чулуу юм бол

Хэзээд чамайг илбэн урсах гол би болоод

Хагацаж холдолгүй чамайг зөөллөж би амьдаръя


Гамнаж хэлсэн хайрын үгс чамд бөхийж

Гээгдэж үлдсэн би чинийх болохгүй юм бол

Гэрэл гаргаж замыг чинь ивээх нар би болоод

Гунигийг чинь үргээн жаргал би бэлэглэж явъя



Read More

Би заавал сайн хүн болноо

Сонор хүү толгойн гудайн алхана. Өнөөдөр гэрт хариад бас л хоол ундгүй өлсөж цангасан хоёр дүү нь бүлтийгээд угтана гэж бодохоос байж ядна. Ядаж байхад бүрэнхий болчихсон байдаг. Гэр рүүгээ алхаж байгаа шүү дээ гэж бодохоор цүнх нь улам хүндрэн гутлаа даахгүй болсон мэт чимээтэй чирэн алхана. Өмнө нь алхаж буй хоёр охин ямар нэг хөгжилтэй зүйлийн талаар ам хуурагүй ярин тас тас хөхөрөлдөж байв. Эдний гэрт хоол унд элбэг дэлбэг ээж аав эрүүл аз жаргалтай сайхан амьдардаг байх даа гэж бодсоор бяцхан атаархлын харцаар тэднийг харвал нэг охиных нь түрийвч хэзээ язаагүй унахад бэлэн халааснаас нь дүүжигнэж харагдлаа. Сонор амттай зүйл харсан мэт шүлсээ залгиад "Унахыг нь хүлээвэл ч мөдгүй дээ. Аваад зугтчихвал энэ хоёр өндөр өсгийтэй гуталтай араас хөөгөөд гүйцнэ гэж байх ч үгүй. Өөр хүнд баригдчихвал бас яахуу" гэж эргэлзэн ийш тийш хулмалзан харна. Хоол нэхсэн дүү нарынх нь царай нүдэнд нь дахин тодроход Сонорын эргэлзээ даруй үгүй болж юу л болвол болог гээд охидын хойноос сэмхэн гэтсээр түрийвчийг нь шүүрээд шурхийн гүйлээ. Сонорын хувьд энэ явдал анхных. Айж сандарсандаа зүрх нь амаараа гарах нь холгүй дэлсэж зогсолтгүй гүйсээр байлаа. Охид хойноос нь хашгирсаар хоцорсон ч Сонорын аз уу эз үү түүнийг барих гэж хэн ч хөөсөнгүй. Хаа хүртэл гүйснээ мэдэлгүй нэгэн байшингийн харанхуй булан руу орж амьсгаагаа даран түр зогсохдоо ч айдас нь дарагдахгүй ийш тийш сэртэлзэн эгээ л анчин байгааг мэдсэн туулай гэлтэй л хярна. Гартаа түрийвч байгааг гэнэт санан их л нандин зүйлд хүрч байгаа мэт чичирхийлсэн гараар эргүүлж тойруулан харсан ч нээж зүрхэлсэнгүй. Хойноос нь дагаж хөөж байгаа хүн үгүйг лавтай мэдсэн хойноо Сонор харанхуйгаас гэтэн гарч явган хүний зам даган алхах гэсэн ч хэрэг хийсэн хүн хойно ийм тийш сэрвэлзсээр явлаа. Айдас нь бага багаар намдаж дүүдээ хоол авах мөнгөтэй болсон хүн шүү дээ би гэж бодохоор цээжинд баярын оч түгнэ. Замд нь харагдсан томоохон сүпермаркет руу шийдмэг гэгч нь ороод тэргийг нь түрэн лангуун дундуур алхана. Түрийвчэнд хэдэн төгрөг байгаа бол, түрүүний хоёр охинд их хэрэгтэй мөнгө байсан болов уу, хэрвээ мөнгө байхгүй бол яана гэсэн түмэн тарчлаант бодлоо даран дүү нарынхаа хоол нэхсэн царайг санаад хөмхий зуун хүнсний лангуунаас амттай гэсэн болгоныг тэрэг рүү хийж байлаа. Түүний амттай гэж тэрэг дүүрэн авсан зүйл нь хэдэн талх, будаа, гурил, мах л байлаа. Сонорын хувьд өдөр болгон идээд байдаггүй энэ бүхэн хамгийн амттай санагдана. Эдгээрийг цуглуулж байхдаа өөрөө өлөө арай ядан дарж шүлсээ залгин байлаа.

Кассны дэргэд хүмүүсийн бяцхан дараалал үүсчээ. Ээлжээ хүлээн зогсож байгаа Сонорыг энд тэндээс нь зэмлэсэн буруушсан хүмүүс хараад байгаа мэт санагдаж хүү байн байн хөлсөө шудрана. Сонорын ээлж иржээ.

-Жаалаа ганцаараа яваа юм уу? Яаж бүгдийг нь даана?

-Зүгээрээ эгчээ би сурчихсан юм гээд нусаа татах жаалхан хүүг кассчин бүсгүй өхөөрдөн харна.

-За миний дүү нийт 30000 төгрөг болж байна гэхэд Сонор халаасаа ухан хүмүүсийн харцнаас нуун мөнөөх түрийвчээ гаргаж ирээд нээлээ. Түрийвчэнд 1000төгрөгнөөс өөр юу ч байсангүй. Сонорын нулимс өөрийн эрхгүй мэлмэрч хоёр дүүгээ бодохоос гол харлан дэмий л ханцуйгаараа нулимсаа арчина.

-Эгчээ би мөнгөө гээчихжээ. Эднийг буцаагаад тавьчих уу?

-Ээ халагаа. Их мөнгө байсан юм уу? Эднийг өөр хүн хураачихна. Миний дүү ирсэн замаараа хайгаад үзэх юм уу?

-За гээд дахиад л хүнд санагдах гутлаа чирсээр үүд алхлаа.

-Миний охин саяын хүүгийн тооцоо нь хэд болсон гэлээ? Эмээ нь өгчихье. Өнөөдөр эмээ нь 21000-ээ авсан юмаа гэх ядруухан хоолойг сонсоод Сонор хүү горьдлого дүүрэн харцаар эргэж харан зогслоо.

-Жаахан амьтан болсон хойно мөнгөө хаа нэгтээ хаяж гээсэн байж таараа. Хариад ээж аавдаа хангинуулна. Эмээ нь аваад өгье нааш ир миний хүү

Сонор зогсолтгүй уйлсаар байлаа. Хүний юм шүүрч муухай юм хийсэн байтал ингээд надад хүн тусалж байна гэж бяцхан ухаандаа бодох бүр тэр гэмшин гэмшин уйлна. Өнөө эмээ торонд юмыг нь хийлгэж аваад хүүг чиглэн ирлээ.

-За миний хүү битгий уйл. Эмээ нь авчихлаа гээд духан дээр нь үнэрлэх тэр буурай Сонорын хувьд эгээ л бурхан гэлтэй санагдана.

-Эмээ би таны ачийг заавал хариулнаа гээд нулимсаа арчин арчин хэлэхэд эмээ түүн рүү эвийлэн хараад

-Миний хүү эмээ шигээ хүнд тусалж байвал ачийг минь хариуллаа гэсэн үг. Сайн хүн болоорой гээд гарч одлоо. Сонор зогссон газраа зоогдсон мэт хэсэг нулимсаа арчин зогссноо эмээгийн араас гүйн гарсан ч аль хэдийн бараа сураг тасарчээ.

Маргааш өглөө нь Сонор хаягдсан гээгдсэн бичиг баримтын төвд түрийвчийг аваачиж өгөөд эзнийг нь заавал олж өгөхийг тус газрын ажилтнаас хичээнгүйлэн гуйжээ. Хүү гарч явахдаа хэрэг хийгээд зугтаж явахдаа хичнээн их гэмшил тээж байснаа харин одоо тэр бүгдээ залруулсны дараа хичнээн сайхан сэтгэл тэнүүн байгаагаа тэнцүүлэн бодож зогссноо "Би заавал сайн хүн болноо" гэж амандаа шивнэлээ.



Read More

Нэг л өдөр

Намайг огтхон ч мэдэхгүй хэрнээ хайрлан дурлах чамайг

Нэг л өдөр өөрийн амьдралаар амьдруулахсан

Магадгүй тэр өдөр чи надаас үүрд урваж ч мэднэ

Мэлтэгнэсэн нулимс бүхэнд минь сөхөрч бүр хайрлаж ч мэднэ


Эсвэл ганцхан өдөр чамаар амьдарч үзчихвэл

Эгцэлж амалсан үгс бүрийг чинь жинлэж байгаад харахсан

Ээдүүлж гомдоосон сэтгэл чинь зуурдых байсанд бат итгээд

Эндүүрээгүй гэсэн магтаалыг зүрхэндээ харамгүй хайрлахсан






Read More

Би ийм

Худал үгс чихэнд гоёл болон гялалзахуйд

Хуурмаг сэтгэл зүрхэнд уй болон үерлэхүйд

Хэний ч чамайг гээгүй миний сэтгэл бөхөж

Хэлхээстэй хайрын үгс тасарсан хойно

Хэзээ ч эргэхгүй тэр нэгэн өдрүүдийг

Хээнцэр ганган аргамжаар тогтоох гэж бүү хичээгээрэй





Read More

Там

Өнөөдөр маргааш үгүй ээ
Өчигдөр уржигдар
Эрлийн мананд төөрч
Энд тэндгүй өлгөсөн
Бүсгүйчүүдийн зурагнаас эмээсээр
Эгээрч би чиний өнгөрсөнд аялаад ирлээ
Нулимсан далайд живэх шахан бэдэрч
Нуугдсан хорслын жаднуудад сүлбүүлэх дөхөн сүрдэж
Нэг биш хоёр ч биш үрсийн цангинаан гомдолтой сонсдож
Нэвчих зовлон ханхалсан чиний тамаас ирлээ
Хаяахан нэг гийх жаргалын очин дунд
Харь хамаагүй бүсгүйн хормойн жаргал сийгэж
Хатсан газраас оргилох сархадын булаг ундарч
Хашгираан орилоон дэндсэн шөнийн бужигнаан л байна
Зовлонгийн ихээс чинь хугаслах гэсэн
Зүдрүүхэн ээжийн чинь чинь маанийн уншлага
Зам зааж намайг тамаас гаргаж байхад
Заналтай нүдэс над рүү өширхөн харсаар үлдсээн...




Read More

Адилхан

Хэлбэргүй уруул
Галбиргүй бие
Хээнцэргүй төрх
Хэврэгхэн сэтгэл
Яг чамд дурласан шигээ
Ямар ихээр үзэн ядна вэ



Read More

Гунигтайяа

Сүлэлдэж унасан нүгэлс ангижрахуйн тэртээ
Сүүдэрт эрээн амьдралын жинхэнэд хагацахуй харуусалтай
Сэмээр гэтэж сайхны төлөөсөнд үнэнийг мохоогоод
Саргүй шөнө шуналт хариултыг хайх хүмүүн дэндүү өчүүхэн

Дэнлүүн гэрэлд сэвт сэтгэл бүдгэрч нүцгэнд шунах ч
Дэрийг зовоон өнгөрсөнд төөрөх харын сэтгэл гачилантай
Дэндүү сайханд мөргөж харанхуйн эдлэндээ нэгтгэчихээд
Дэвийн сэтгэл өвөрлөн зовлонгоо нэхэх хар хүн дэндүү өчүүхэн

Амьдрахуйн амтанд шунасан өнөө маргаашийн биетэн
Атга чимх бүхнээр хойчийг хоосолохоо ёс хэмээх нь харуусалтай
Аврагч хэмээн өөрийгөө өргөмжилж хувхайгаар биеэ хучаад
Авах хураахад ухаанаа өргөсөн анагаахуйн хүмүүн өчүүхэн



Read More

Дэндүү ойрхон

Чи дэндүү ойрхон
Анхил ялдам үнэр чинь хүслийг зангилааг суллаж
Аядуу шударга зан чинь сандарлын түймрийг дарж
Анхааралгүй ярих уруул тэсвэрийн хүлээс задалж
Айдаа чи намайг танихгүй болтол өөрчиллөө
Яг одоо би чамайг боол мэт захирмаар
Ялтан адил хөлд чинь сөхөрч хатан мэт хүндэлмээр





Read More

Хайрлаарай

Дурлаж хайрлаж байгаа энэ л өдрүүдэд минь


Гунигийг бүү нэхээч


Дураараа сэхүүн зан минь чиний л хайранд сөхөрчихөөд


Дуу шиг уянга шиг чамд хөглөгдөж явахад минь


Дундуур сэтгэлийн үгсээр эгшгийг бүү ээдүүлээч


Хээнцэрт шүтлэггүй би чиний хайранд согтчихоод


Хэзээ хэзээнээс илүү өнгө ялган зурсан зурагсыг минь


Хэсэгхэн зуурын бухимдлаар баллуурдаж бүү арилгаач




Read More

Дурласан

Дэндүү том хар шил нулимсан дуслыг халхалж
Дэвүүр алаг нүдний гуниг цааш эгшихүйд л
Дэргэдүүр өнгөрөх хүмүүстэй инээд алдан мэндэлж
Дулдуй хуурамч хорвоод шунаж улам дурласаан



Read More

Хуурамчид

Харахгүйн харанхуй хязгаарт зүрхийг чамаас нууж
Харахын жаргалын мөчдөд чиний энгэрт эрхэлнэ
Хэлэхгүйн торонд хоригдсон янагийн халуун үгс
Хэлэхийн төдийд зуурдын зугаа чиний хуурамч зан





Read More

Нуруунд чинь хайртай

Энхрийлээд хайрлаад байхад зугтах зөрүүд сэтгэл
Эвдлэх гэж баллах гэж бүгдийг буруу хийнэ
Эвлээд аргадаад баралгүй эргээд алхахад чинь л
Энгүй их хайрладгаа нуруунаас л анх мэдэрлээ



Read More

Үүрд хайрлана

Бүсгүй компьютерийн ард суух бүрдээ болохгүй хэрэггүй дэмий гэж өөрийгөө хичнээн хориод ч барьж дийлэлгүй нэг л хүний цахим хуудсыг нээчихсэн шимтэн үзнэ. Сарын өмнө бүсгүй учиргүй баяртай байлаа. Залуу ганц бие гэсэн тодотголтой болж найз бүсгүйтэйгээ авахуулсан зургуудаа бүгдийг нь устгачихсан байжээ.Хичнээн баярлаж хөөрхөн ч бүсгүй ямар ч үйлдэл хийсэнгүй. Өдөр алгасалгүй шимтэх үзэх зургийн эзэн бол бүсгүйн хуучин найз залуу. Салаад 3 жил болчихсон хэрнээ энэ хүнийг мартаж чадахгүй энгэрт нь дулаацаж байгаа дүүмэдхэнд өдөр бүр атаархан суугаа нь энэ. Хаяад явсан гэх үү хаягдаад үлдсэн гэх үү үл ойлголцол дунд харилцаагаа үгүй хийчихсэндээ үргэжл харамсах ч хүний хүнийг дагаад гүйж чадахгүй харсаар сууна. Өнөөдөр дасал болсон мөнөөхөн цахим хуудас руу ортол жаргалтай инээмсэглэн тэврэлдсэн хосын зураг нүдэнд нь торолзож гэрлэсэн гэсэн үг зурайн харагдлаа. Үүлгүй тэнгэрээс аянга буух гээчийн мөн утгыг танилгүй явж гэмээр гэнэтийн энэ бүхэнд цочирдсон бүсгүй сандалын түшлэгтээ наалдан биеэ хураажээ. Бүтэхгүй гэдэгтэй эвлэрсэн мэт байсан бүсгүйд найдварын оч бүү хэл бүр гал байсан бололтой. Одоо харин тэр бүхэн юу ч үгүй болчихлоо. "Тэр бүр хүнийх болчихож. Хэзээ ч эргэж ирэхгүй" гэсэн харуусалт үгс тархи толгойг нь бөмбөр адил нүдэж нулимс нь урсаад ирэв. 3 жилийн өмнөх тэр нэг өдөр ч бүсгүй нулимсаа тэвчээд ингэж уйлаагүй тэссэн. Элдэв охидтой үерхэн буй сургийг сонссоор залхсан бүсгүй нэг л өдөр томоожоод чи надад л хайртайгаа мэдрэнээ гайгүй гэсэн бодлоор өдий хүртэл хайраа тэжээж байсан.

Цүнхээ ухан түрийвчээ гаргаж ирлээ. Залуутайгаа дотно тэврэлдэн авахуулсан зурагных нь буланд үүрд хайрлана гэж жижигхээн үсэг шивжээ. Үүнийг хэн нь санаачилж бичүүлснээ бүсгүй одоо санахгүй. Өнгөрсөн дурсамжинд хөглөгдөж суусаар нэг мэдэхэд 6 цагийн хонх цохиход сая нэг сэхээ аван компьютерээ унтраагаад цүнхээ чирэн гарахад нөгөө л нэг танил машин гадаа зогсож байлаа. Машинаас ажил хэрэгч хувцасласан дэгжин залуу буун түүнийг тосч ирээд үнссэнээ.

-Миний хайр уйлчихсан юм уу? Өвдөөгүй биз дээ? гээд царайд нь санаа зовсон байдал бий болоход бүсгүй түрүүчийн бодлоосоо салж чадахгүй толгой дохьсон болоод хажуугаар нь зөрж машинд суулаа. Машины шилэнд тогтоосон бяцхан жаазанд саях залуу бүсгүй хоёрын аз жаргалтай инээмсэглэсэн зураг харагдахад харцаа буруулж түрийвчнээсээ түрүүчийн зургийг гаргаж залууг орж ирэхээс өмнө шалмаг хөдөлгөөнөөс дундуур нь хоёр хуваан нэг хэсгийг нь цонхоор хаяхад "Үүрд хайрлана" гэсэн бичээстэй залуугийн зураг газар унаж хэдэн хормын дараа машин дээгүүр нь зугуйхан гарч одлоо.




Read More

Намар бид хоёр

Хөл дор навчис хөглөрсөн хүн бүхний хэлдэг гунигтай намар. Гэртээ шигдсэн хүмүүс гадагш гарахаас залхуурч гэр рүү минь сунайх зам эзэнгүй. Яг л ийм сайхан намрын тогтуухан өдрийг яаж хайрлахгүй байх билээ. Ганцаардалд дуртай намар бид хоёр адилхан ч юм шиг. Иймдээ бид биесээ дэндүү сайн ойлгоод байгаа бололтой. Намар гишгэх замыг минь салхиар цэвэрлэж гэгэлзэх үгсээ навчаар шивнэж байлаа.

-Дахиад л ганцаараа юу?

-Тиймээ. Дахиад л...

-Би бол дандаа л ганцаараа байдаг

-Өвөл, хавар зуныг юу гэх болж байна?

-Өстнөөс өөрцгүй шүү ээ. Бие биенээ шил даран хөөгөөл хамт байх өдөр цөөхөн ч хэрэлдэхээс цаашгүй.

-Би чамаас бусдыг нь сайхан зантай гэж боддог байлаа

-Арай ч дээ гээд санаа алдахад хүчтэй салхи гарч золтой л малгай хийсгэчихсэнгүй.

-Гомдомхой гэдэг нь. Шүхэргүй байхад уйлж л болохгүй шүү.

-Би ямар хавар биш. Тийм амархан уйлахгүй шүү.

-Энэ удаагийн ганцаардал амтгүй байна. Түүнтэй л хамт баймаар байна

-Яагаад салчихсан хэрэг вэ?

-Салаа зам таарчихлаа. Тэгээд би чамтай хөтөлцөөд тэр өөр нэгэнтэй хөтөлцөөд явчихлаа гээд нулимс нь бөмбөрөхөд намрын тэнгэр харанхуйлан юу юугүй борооших янзтай болов.

-Шүхэргүй явахад саяхан янзлуулсан үсийг минь муухай болгох гээ юу гээд дээш нүдээ онийлгоход гэнэтхэн үүлэн завсраар намрын илчгүй нар гарч нүдийг нь гялбуулж тохуурхлаа. Намрын зүггүйтэл зөв газраа онож өөрийн мэдэлгүй чанга инээчихлээ. Намар бид хоёр үнэхээр сайн найзууд юм.





Read More

Найз

Өчигдөр Долгор ирээд явсан гэх гэргийнхээ аядуухан хоолойноос цочсон Санчир халуун цайнд амаа түлэх шахан хахаж цацлаа. Уянга нэг том харснаа

-Цаадхын чинь ажил төрөл баахан бүтэмжгүй байгаа юм байхаа. Бүтэлтэй юм нэг ч ярьсангүй.

-Өө тийм үү? Хөдөөгүүр яваа сураг дуулдсан ирчихээ юу?

-Ирээд сар болж байгаа гэнэ. Чамаас ажил төрөл байна уу асуугаад өгөөч л гээд байна лээ.

-Чи ямар цаадхыгаа мэдэхгүй биш дээ. Хүн амьтнаас нүүрээ түлэн түлэн гуйгаад ажил олоод л өгдөг. Орхиод явчихдаг биз дээ? Чи хашрахгүй байна уу?

-Тэгээд би хаширлаа гээд зовж яваа найзыхаа дэргэдүүр нүдээ аниад өнгөрөх болж байна уу?

-Чи л тэр хүнийг найзаа гээд байдаг чамайг ер нь тэгж боддог ч юм уу үгүй ч юм уу гээд Санчир цаад өрөө рүү явж одлоо. Дөнгөж ажлаасаа ирээд байхад нь дэмий юм яриад би нээрээ гэж... Уянга өөрийгөө зэмлэнгүй бодсоор амттай хоол хийхээр юмаа бэлдэж эхэллээ. Санчир хувцасаа солих зуур "Энэ Долгор яасан нойтон хамуу шиг хүүхэн бэ. Ашгүй нэг хол явж гэхээр л хүрээд ирэх юм. Ингэж байгаад өнгөрсөн баларсан явдлыг Уянгад хэлчих вий дээ. Энэ хүүхнээс хэзээ нэг салж амрах юм бол? Над дээр бас ирэх л байх даа" гэсэн бодолд дарагдана.

Амьдралын хатуу хүтүүд нухагдаж элдвийн юманд цочрохоо больсон Долгор найз Уянгадаа найз залуу танилцуулахаар хамаг байдгаар нь гоёсон ч Уянга толинд харах бүр л будганд шавуулсан хүүхэлдэй шиг харагдана. Урьд өмнө огт өмсөж байгаагүй оготор даашинз өмсүүлээд ёстой гоё байна гэж эрхий хуруугаа байн байн гозойлгох ч толины өмнө хичнээн эргэлдээд Уянгад өөрийх нь энэ төрх нэг л дасал болохгүй байв. Ингээд хүчээр шахуу таксинд суугаад явах замд Долгор ирэх залуугийн сайн сайхныг зогсоо зайгүй чалчсаар явлаа. Тамхины утаа сүлэлдэж архины үнэр хамар цоргисон паб руу тэр хоёрыг явж ороход болзоот залуу нь хараахан ирээгүй л байлаа.

-Өө одоо болтол ирэхгүй баас чинь эмэгтэй хүн хүлээлгэх гээд байгаа юм байх даа гээд Долгор хамаг хараалаа урсган утсаа гаргалаа. Уянга томоотой суугаад эргэн тойрны хүмүүсээ тойруулан харна. Сониучирхан харж байснаа нэг зүгт гайхшран тогтов. Дөрөв, таван залуу суусан ширээний хамгийн цаана суух ажил хэрэгч хувцастай мариалаг цагаан залуу түүнийг тас ширтэн сууна. Уянга сандран -Нүүр амны энэ будагнаас л болж байгаа юм. Хүн амьтан цочирдуулаад энэ Долгорыг яая даа байз гэж дотроо үглэн тэр дороо гараад зугтчихмаар байлаа. Долгор хажууд нь хэн нэгэнтэй хашгичан утсаар ярих ч Уянга түрүүчийн залуугийн зүг байн байн хяламхийнэ. Залуу түүнээс нэг ч хором харцаа салгасангүй. Долгорын ханцуйнаас чангаан

-Явъяа хүмүүс намайг эвэртэй туулай үзсэн юм шиг л хараад байна. Гаръя гэхэд өнөөх нь гараа сэгсрээд

-Үгүй шүү. Муу баас чинь найз охин олоод өг өг гэчихээд ажилтай болчихлоо ч гэх шиг тэнэгтдэг байна ш дээ. Ядаж ганц ганц пяав уучихаад гаръя л даа. Яаж зүгээр гарах юм бэ?

Ингээд ямар ч аргагүй болсон Уянга Долгорын үгэнд орж пяав захиаллаа. Шар айргаа уух зуур мөнөөх залууг харсаар байгаа эсэхийг лавлаж харсаар... Эцэст Долгорын чихэнд

-Тэр нэг залуу над руу таг гөлрөөд байх юм. Би эндээс хурдан явмаар байнаа

-Аль ...аль... аан тэр үү? Эгдүүтэй л залуу байна ш дээ. Чи таалагдаад байгаа юм байлгүй

-За үгүй байлгүй дээ. Ингэтлээ будчихсан болохоор намайг буруугаар бодоод байх шиг байна гэхэд Долгор тас тас хөхрөөд

-Охин минь сэрж үз. Хэддүгээр зуун бэ чи гээд улам чанга инээлээ.

Охидуудын нэг гэсэн нь гурав болж элдэв дээдийг чалчиж суутал таг гөлрөгч залуу Уянга руу дөхөж ирээд

-Уучлаарай. Өөртэй чинь танилцаж болох уу? гэхэд нь Уянга ууж байсан шар айргаа золтой л тургичихсангүй. Уянга, Санчир хоёрын танилцсан түүх гэвэл энэ. Энэ 5 жилийг тэд хэрэлдэж хэлэлцэж сайндаж муудаж жаргаж зовж бүтээсэн ч Санчирын зүрхийг өдий болтол зовоодог зүйл нь Долгортой дотно харьцаанд орсон явдал байлаа. Уянга Долгорыг ажилд авчихаач гээд шалаад байхаар нь нарийн бичгээсээ бараг өө харж байж халчихаад Долгорыг оронд нь авахад эхнэрийх нь баярлаж хөөрч байсан тоймгүй. Тэр нэг гайтай орой ажлын хамрагчидтай гэрээ хэлэлцээр амжилттай болснооо тэмдэглэж нилээн балгажээ. Долгор ч тэнд байжээ. Хүн бүртэй тулгаж уусаар нилээд согтсон Санчир Долгороор дэмнүүлэн таксинд сууснаа бүүр түүрхэн санана. Түүн рүү наалдан суусан бүсгүйн зөөлөн үнэр хамар цоргиж гар нь түүнийг тэвэрч байхад Санчир удаан тэсч чадалгүй Долгорын уруулыг өөрийн өмч мэт үнсэж энгэр цээжийг нь хамаагүй базалж байснаа бодохоор тэр өөрийгөө хичнээн тасарсан байсан гэж итгүүлэх гээд чадалгүй шаналж явдаг. Буудлын өрөөнд Долгорыг орхиод сүүлээ хавчин эхнэр рүүгээ зугтахдаа өнөө маргаашийг бодохоос дотор нь харанхуйлж байсан нь саяхан. Харин Долгор тэр бүхнийг огт болоогүй мэт өмнө Санчиртай яаж харьцаж байсан яг тэр маягаараа харьцаж байлаа. Тэр сарыг дуусгаад Долгор хөдөө ажиллах боллоо гээд ажлаасаа гарахад Санчир баярласандаа гуяа алгадах нь холгүй байв. Гэтэл мартагдах шахсан хар дарсан зүүд нь тэднийхээр зочлоод явжээ. Санчир эхнэртээ хэдий их хайртай ч ингээд нуугаад сэтгэлдээ бул чулуу тээгээд явах түүнд хэцүү байлаа. Гай газар доороос гахай модон дотроос гэдэг шиг тэр орой Долгор өөрийн биеэр инээд алдсаар ороод ирэв. Санчир инээх ярвайх хоёрын хооронд мэнд мэдээд эхнэрээ найзтайгаа ярилц гээд гал тогооны өрөө орж идэж уух юм бэлдэж зогстол Уянга орж ирээд

-Цаадах чинь чамаас ажил л асуух гэж байгаа байлгүй дээ. Чи орж бай би жаахан хоол хийгээдэхье. Юм идээгүй яваа гэнэ гээд Санчирыг түлхэхэд Санчир яаж ч чадалгүй хөл чирсээр гарлаа. Долгор хэзээний л зангаараа дотно инээмсэглэн

-За хөгшөөн юу байна? Төрөл сайн уу? гээд түмэн асуултаар булсаар угтлаа. Нилээн ярилцаж суусны эцэст Долгор галын өрөө рүү хяламхийснээ

-Найз нь чамайг өнгөрсөн явдалд шаналж явдгийг мэднэ. Найзад нь ч гэсэн үхэхээс наахнуур явсан өдрүүд бий. Чамайг Уянгад тэр тухай хэлчих вий гэхээс тайван сууж чадахгүй байсаар наашаа ирлээ. Найзад гэр бүл гээд байх хүн байх биш дээ. Уянга шиг хаа явсан газар өөрийн дүү шигээ загнаж халамжилж хайрлаж байдаг хүн өөр байхгүй. Хэрвээ тэр нууц задарчихвал би хэн ч үгүй болно. Чиний хувьд энэ сүржин яриа мэт байж болох ч би Уянгаагаа алдмааргүй байна. Тэр бүхэн гайтай архинаас л болж байгаа юм. Баллуурдаад арилгачихдаг бол би тэр өдрийг ой тойноосоо юу ч үгүй арилгаад хаячихаж болох ч цаг хугацаа өнгөрөх бүр зурайгаад тодроод байх шиг л санагдах юм. Энэ нууц үхтэл бид хоёрын дунд л үлдэг тэгэх үү гээд нулимс дүүрэн нүдээр өөдөөс нь дүрлийх бүсгүйд хэлэх үг олдсонгүй дэмий л толгой дохижээ. Долгор нулимсаа дээш харж шингээгээд хөдөө гадаа үзсэн харсан ажил төрлөө ярьж эхлэх нь энэ яриаг дахиж хэзээ ч яримааргүй байна гэсний тэмдэг байлаа. Уянга ч таваг дүүрэн хоол хамар сэнгэнэтэл сайхан үнэртүүлсээр орж ирээд

-За хоолоо идээрэй. Хөдөө гадаа бас ингээд хоолгүй яваад байдаг юм биш биз дээ гээд аашлах аргадахын хооронд хэлэхэд Долгор нууж байсан нулимсаа арайхийн барьж байгаа нь Санчирт тод харагдана. Санчирт ингээд Долгортой ний нуугүй ярьчихсан нь сэтгэлийн буртагийг өчүүхэн төдий нимгэлсэн ч бурхан нүглийн төлөөсийг заавал нэхдэг болохоор Санчир, Долгор хоёрт үйлдсэн нүглийнх нь хариу болгож Уянгыг харах бүрдээ насаараа гэмших ял үүрүүлсэн мэт.





Read More

"Түлхүүр" өгүүллэг 13

Шүүх хурлын өдөр иржээ. Яллагч өмгөөлөгч 2 асуултаа тавьж эхэллээ. Бүсгүй бүх хэргээ хүлээсэн байсан болохоор Баяраа сэтгэл амар ажиглан сууна. Урнаа гэнэтхэн учир зүггүй уйлж эхэллээ.

-Би хийгээгүй хэргээ хүлээсэн. Мөрдөн байцаагч нь надад хэргийг хүчээр тулгаж бүр зоддог байсан гээд хувцсаа дээш болгоход хөх эрээн болсон бие нь бүх хүмүүст ил харагдлаа. Баяраа олго харайн босч хэлэх үг нь олдохгүй дэмий л гараа занган хий хашгирч байв. Энэ шүүх хурлаар бүх юм орвонгоороо эргэн бүсгүйг ямар ч нотлох баримтгүй гэрчийн мэдүүлэггүйгээр байхад хүчээр хэрэг тулгасан болж Баяраа өөрөө эргээд хэрэгт унажээ. Урнаагийн өмгөөлөгч гэх цэвэрхэн хувцасласан зузаан харааны шил зүүсэн залуу ялалтандаа тун сэтгэл хангалуун байгаа харагдана. Харин Урнаагийн хувьд баярлаж хөөрсөн шинж огтхон ч байсангүй. Мөнөөх л сэтгэлийн хөдөлгөөн харагддаггүй царай. Тэр өдөр бүсгүй суллагдаж Баяраа даргадаа бангадуулан хэргийг өөр мөрдөн байцаагчид шилжүүлэх тушаал аваад сууж байлаа. Бүх хэргийн учрыг олчихсон гээд хичнээн сэтгэл тэнэгэр бүтэн нойртой хоносон билээ дээ. Урнаатай андуурагдаад байсан нууцлаг бүсгүйтэй ч хэд хэд уулзаад нилээн дотносчихсон одоо л амьдрал хэвийн гольдролдоо орлоо гэж сэтгэл хангалуун бодож байсан нь нэг өдрийн дотор хумхын тоос шиг хийсчихлээ. Оргил ширээнийх нь урд суугаад яах ийх учраа олохгүй даргыхаа аяыг харж гараа базлан сууна. Баярааг ингээд орхичихгүй нь тодорхой. Сэжигтэнд хүчээр хэрэг хүлээлгэсэн гэсэн хэрэг заавал гарч ирэх ёстой. Дарга нь өрөөндөө дуудаж өмнөөс нь хэрэгтэй хэрэггүй баахан цаас шидлээд хэд хоног миний нүдэнд битгий харагдаарай. Ер нь ажлаа хүлээлгэж өгөх бэлтгэлтэй бай. Ажлаас нь халаад өнгөрвөл их юм гэсэн бухимдалтай царай нь Баяраагийн нүдэнд байн байн харагдана. Одоо яая гэхэв ингэж далаараа тавиулсан хойно Оргилыгоо л чирэхгүй шиг өөрөө бүгдийг нь үүрээд л алга болох минь. Энэ ажил надад зохихгүй бололтой гэсэн бодолдоо улам лавшран суугааг нь Оргил яахан мэдэх билээ. Хэд хоногийн дараа Баяраа халагдах өргөдлөө өгөөд өөрийн буруу ажиллагааны улмаас байгууллага хамт олныхоо нэрийг хугалсандаа гэмшиж буйгаа товчхон бичсэн өргөдлийг даргыхаа ширээн дээр тавиад бүх зүйлээ хүлээлгэж өгчээ. Оргил ахлагчаа ийм амархан буугаад өгчихнө гэж үнэндээ санаагүй байжээ. Өнчин ишиг шиг болж байгаа мэт санагдан Баяраагүй бол ажил нь утгагүй мэт бодогдож нялцгар амьтан биш ч хамрынх нь уг руу шархираад байлаа. Сүүлийн хэдэн сарын турш өрнөсөн амьдралын олон эргэлтүүд Баярааг бүр мохоожээ. Тэр хаа нэг тийшээ Соёлмааг аваад нүдэн балай чихэн дүлий амрахыг л хүсэж байв. Шөнийн нууцлаг хатагтай байсан Соёлмаа Баяраагийн ганц түшиг л байлаа.

-Би ажлаа хүлээлгээд өгчихлөө. Хаа нэг тийшээ амрахаар явмаар байна. Чи жаахан судлаадахаач хө

-Яасан огцом шийдээ вэ? За би хэдэн таньдаг мэддэг хүмүүсээсээ асууя гээд утас тасарлаа.

Анх Соёлмаатай өдрийн цагаар уулзахад Баяраад их эвгүй байж билээ. Баяраагаас нилээд хэд эгч болох нь шууд харахад л илт байсан. Тэр ч утгаараа нэг удаагийн нүүр хагарч уулзалдсны дараагаас түүнд эгчмэд бүсгүй халамжийг үзүүлж өгчээ. Баяраа ийм халамж хайрыг мэдрэлгүй удсан байсан болохоор бүсгүйг хайрлах гэхээсээ илүү түшигт нь найджээ. Багахан компани толгойлдог Соёлмаагийн хань нь өөд болоод хэдэн жил болж байгаа. Үр хүүхдүүд нь том болоод тусдаа гарчихсан болохоор ганцаардсан Соёлмаа гэрийнхээ ойролцоох баранд хааяа орж 100 татдаг байсан нь Баяраа тэр хоёрын уулзах шалтгаан болжээ гэдгийг бид бэлхнээ мэдэх болсон билээ.

Ингээд Баяраа ажлыхаа хаалгыг дуртай дургүй хаагаад хэдэн жил энэ л босгыг элээж орж гарч байсан даа гээд үүдний шалыг дотночлон хараад шийдэмгий гарч одлоо. Би энэ байгууллагад бүх л бие сэтгэл амьдралаа зориулсан. Хэрвээ намайг чи тэнцэхээ больжээ гэвэл би дуртай явах болно гэж дотроо шивнэсээр эргээд харчихвал буцаад орчих мэт санагдсан ажлын байрнаасаа зугтах мэт холдлоо. Оргилын дугаараас түүнд дуудлага ирсээр л байв.

Аялалын өдөр болж тээшээ чирсээр шатаар дээш гарч ирвэл тасалбар шалгах хэсэгт танил царай харагдсан нь Урнаа дүрээрээ байв. Баярааг харсан Урнаагийн царай өчүүхэн төдий ч татганасангүй хэзээний танилтайгаа мэндэлж байгаа мэт толгой дохиод цааш явахад хойноос нь цүнх барьж хүүхэд хөтөлсөн нэг эр явлаа. Царай нь хальт харагдсан ч түүний таних царай биш байлаа. Тэд нэг онгоцонд суусан нь аз эз болохын нь алиныг мэдэхгүй ч Баяраа түүн рүү байн байн хяламхийсээр явлаа. Солонгосын Инчеоны нисэх онгоцны буудлаас өөр онгоцонд суухыг нь яриан дундаас нь мэдээд авав. Хаашаа явах гэж байгаа юм бол? Арай бас нэг газар руу явах юм биш байгаа гэж бодохыг дотрыг нь нэг юм зураад ирлээ. Инчеоны онгоцны буудал дээр нэг хонох юм чинь түүнийг анзаарах болом олдох байх гээд ажлаа орхичихсон хэрнээ дадал болчихсон мөрдөгч зан нь сэдрээд байгааг анзаарах сөхөө байсангүй.

Тамхи татах өрөөнд Баяраа ганцаар утаа баагиулсаар суулаа. Шөнийн 3 цаг өнгөрч байсан болохоор тамхи татах гээд түүнтэй ханьсах хэн ч байх билээ. Бүгд дугжирч байв. Хойно нь хөлийн чимээ гарахад Баяраа цочих шахуу эргэж харав. Хайгаад хайгаад харагдахгүй байсан Урнаа нь түүний хажууд ирээд нүдээ сүүмийлгэн тамхиныхаа утааг үлээх нь яасан танил зураг вэ. Хэн хэн нь юм дуугарсангүй хэсэг хугацаа өнгөрлөө.

-Ажлаасаа гарсан гэлүү? Надаас болсон юм биш биз дээ?

-Тодорхой юм асууж байгаа юм биш үү?

-Харамсалтай л юм. Та хэргийн гогцоог тэгж лав атгачихсан байсан хэрнээ зүгээр л ингээд сүүлээ хавчаад зугтаж байгаа хэрэг үү?

-Би зугтаагүй.

-Өөрийгөө л хуурч байна даа гээд тас тас хөхрөх нь эгээ л чөтгөр мэт санагдана.

-Надаас сайн мөрдөгчид зөндөө байгаа. Чи удахгүй баригднаа гайгүй.

-Тэр ч юу л бол. Хятад эмч хүний наймаа гэж хайсаар хэрэг хаагдах байлгүй

-Тийм хүн байхгүй хэрэг үү?

-Тэр жаалуудад угаасаа амьдрал аль хэдийн утгагүй болчихсон байсан шүү дээ. Зугаацах юмсаа гүйцээчихсэн эцэг эхээ шар махтай нь хатаасан үхлээ гээд хэн ч хойноос нь сарвайхгүй амьтад байгаа биз дээ? Үсрээд л шоу цэнгээнд дааж байсан найз нар нь хэсэг үгүйлнэ биз. Та монголд янхны газар байдгийг мэдэх үү? Зөвхөн дээдсийхэн үйлчлүүлдэг. Дандаа онгон охид байдаг гээд бод доо. Гэмгүй залуусыг аллаа гээд бүгд намайг буруутгаж байсан. Яс юман дээрээ би охидын зовлонгоор зугаа болгогчдын үүр уурхайнуудаас л цөөлсөн төдий шүү дээ. Тэдний үхэл миний хорхойд хоргүй бяцхан хүүд амьдрал бэлэглэсэн. Нөхөр маань намайг яагаад тэгтлээ үзэн яддагийг та мэдэх үү? Яагаад гэвэл би сургалтын төлбөрөө олох гэж анх тэр анхны газар онгоноо алдаж байсан юм. Намайг тэгж зовоож тамлаж хүүхэн болгож байсан новш дараа нь надтай учрахдаа танихгүй байсан шүү. Ямартаа ч та харсан байх. Тэр 3 гурвуулаа их жаргалтай байхдаа хорвоогоос хальсан. Тэдний хувьд ингэж үхэх нь нэг төрийн хэрэг. Тэгж хөдөө авч очихдоо би 3уулангаас нь маш их хэмжээний бэлэн мөнгө авчрахыг гуйсан юм. Надад унаж тустлаа дурлачихсан байсан болохоор тэдний хувьд энэ мөнгө далайгаас дусал авахтай л ижилхэн байсан. Харин хордуулсан эрхтний байрыг сольсон зэргийн асуудал бол зүгээр л хятад эмч гэдэг үгийг үнэмшилтэй болгох гэсэн шалтгаан. Та надтай хамт яваа залууг танихгүй байна уу? Миний өмгөөлөгч шүү дээ. Би таныг их гярхай гэж бодсон үгүй бололтой. Тэр миний хийсэн хэргийг өчүүхэн төдий ч мэдэхгүй миний жүжигт итгээд надад үхтэлээ дурлачихсан хөөрхий залуу. Гэхдээ та санаа зоволтгүй ээ. Энэ залуу хүү бид хоёрын ирээдүйн амьдралын баталгаа цаашлаад хорхойд хоргүй амьтан болохоор алах тухай ерөөсөө бодоогүй гээд өөрийн хийсэн хэргийг нэг амьсгаагаар ярьсны дараа тамхи гүнзгий сорон таашаал авч байгаа харагдлаа.

-Чи яагаад надаас айхгүй байгаа юм бэ?

-Та ч гэсэн надтай адилхан алуурчин шүү дээ гээд нүдээ жоотойлгоход Баяраа золтой л олго харайгаад босчихсонгүй.

-Чи юу яриад байна? Би цагдаагийн газрын ахлах мөрдөн байцаагч хүн шүү

-Надтай ингэж ярихаа больж үз. Эхнэрээ яасныг чинь би бүгдийг нь харсан. Та явалддаг байсан хоёр залууг нь буруутан болгохоор бүгдийг нь хийгээд орхио биз дээ? Та ч гэсэн муугүй алуурчин юм билээ гээд түрүүчийн чөтгөрийн инээдээрээ тас тас хөхрөхөд Баяраа лагхийтэл суугаад хамаг хөлс нь цутгаж эхэллээ.

-Та өөрийгөө миний хэргээс болоод ажлаасаа гарч байгаа мэтээр харуулж байгаа ч үнэндээ та энэ бүхнээс үугтаж байгаа шүү дээ.

-Одоо болно. Одоо ингээд болно. Намайг тайван орхиж үз. Би ч чамд гай болохгүй.

-Миний хар дарсан зүүд шиг зовлонт амьдралд тавтай морил. Ийм юм хийсэн хүн тайван хонох нь ховор доо Баяраа минь гээд дотночлон дуудах нь Баяраагийн хувьд хүйтэн мэсээр зүрхийг нь хэсэгчлэн хуваах шиг санагджээ.



ТҮЛХҮҮР ӨГҮҮЛЛЭГИЙГ ИНГЭЭД ДУУСГАЛАА. ЗАРИМД НЬ ТӨГСГӨЛ ТААЛАГДАЖ ЗАРИМД НЬ ТААЛАГДАХГҮЙ Л БАЙХ. МИНИЙ ХУВЬД ДАХИЖ ИЙМ ОНЦГҮЙ ЭНЕРГИТЭЙ ЗҮЙЛ БИЧИХЭЭС ТАТГАЛЗАХ НЬ ЗӨВ ЮМ УУ ГЭЖ БОДОЖ БАЙГАА. ЯМАРТАА ЭНЭ БҮХНИЙГ ДУУСТАЛ НАДТАЙ ХАМТ БАЙЖ БИЧИХГҮЙ УДАХ БҮРД НЭХЭЖ ТЭР БҮРДЭЭ НАДАД ЭЛДЭВ ЯНЗААР БИЧИХ УРАМ ХАЙРЛАЖ БАЙСАН ТА БҮХЭНД ГЯЛАЙЛАА.




Read More

Түүнд л

Сэтгэл харгүй өгүүлсэн хатуу үгс бүрийг

Сэвших салхинд дайгаад дандаа өнгөрүүлж байдаг

Санаа харамгүй чиний хайранд

Сүлэгдэж уярч би яг чинийх болохдоо


Үр цацаж эхэлсэн хайр цэцэгсийн баглаагаа

Үгүйлэхийн жаргалаар би чинь өдөр бүр услаад

Удахгүй наддаа ирэх баярын тэр өдөр

Учралын ариухан цэцэгсийг өлмийд чинь дэвсээд угтнаа



Read More