Дурлахаараа би...

Дурлахаараа би зүрхээ буруутгаж дотроо шанална
Дурлахаараа би зургийг нь харж сэтгэлээ баясгана
Дурлахаараа би хайрлуулахыг мөрөөдөж зүүдэнд умбана
Дурлахаараа би ханаталаа үнсэлцэж түүнийх болохыг хүснэ
Дурлал намайг бүтэлгүй нэгэн санаашрагч болгож
Дурлал намайг уянгын дуунд эмзэгхэн болгож
Дурлал намайг дутуу нойртой зүүдчин болгож
Дурлал надаар дутуу дулимаг мөрт холбуулна
Ай дурлал чи чихэрлэг хэрнээ гашуун амттан шиг
Арааны шүлс асгаруулж улам өөртөө татна
Алслаад зугтавч гүйцээд л ирэх
Аниргүй ирэх чимээгүй шаналан ч юм шиг


Read More

Харь зүрх төгсгөл

Танхуг ухаан орох үед өнөөх чихэнд чийртэй ая бүр чангаар дуугарч галын өрөөнд өнөө үл таних бүсгүй дагаж аялан хоол хийж буй бололтой. Босох гэтэл түүнийг сандалтай хүлчихсан байлаа. Ухаангүй нэлээн удсан бололтой хамаг бие нь хөшөөд сайхан суниамаар санагдана. Хүлээгээ суллах санаатай хөдөлгөтөл цаанаас бүсгүй хоол барьсаар орж орж ирлээ.

-Өлссөн биз дээ хайраа? Би чамайгаа хооллоноо. Томоотой байна шүү.

-Намайг одоохон сулла. Чи шоронд орох гээ юу?

-Чишшш. Хооллож байхдаа юм ярих хэрэггүй.

Хичнээн дургүй нь хүрч байсан ч өлсөхийн эрхэнд халбагадаж өгсөн хоолноос нь идээд аяга тавгаа хураахаар гармагц нь дахин уяаг суллахаар холхигнуулж эхэллээ. Овоо суллаж байтал гэнэтхэн бүсгүй гарч ирээд түүн рүү нүдээ гялалзуулан эрүүл бишээр харахад Танху айсандаа золтой л хойшоо савчихсангүй.

-Чиний төлөө би ямар их өвдөлтийг тэвчин байж энэ царайг олж авсан гэж бодож байна? Хэдэн удаа мэс засалд орсныг мэдэх үү чи?гэснээ гэнэт толгойгоо сэгсрээд

-Хайраа одоо чи миний хажууд байгаа нь миний хувьд хамгийн том бэлэг. Ингээд хүрээд ирсэнд чинь баярлалаа гэх нь эгээ л Чуён гэж андуурмаар харагдана.

-Намайг суллалчих л даа. Би ингэж хүлээтэй байгаад чиний зовлонг яаж мартуулах юм бэ?

-Ингээд байж байсан нь хэн хэнд маань дээр гэж ширүүн хэлснээ дахиад л толгойгоо сэгсрээд Танхугийн өвөр дээр ирж суун

-Хайраа чамгүй өдөр хоногууд ямар аймшигтай байсан гээч

-Миний ам цангаад байна.

-Өө одоохон хайраа

Гарсан хойно нь суларсан гараа сугалж аваад бусад уяагаа тайлах хооронд бүсгүй орж ирэв. Суларсныг нь хараад аягатай усаа түүн рүү шидсэн ч Танху арай гэж бултлаа. Үсрэн очиж бүсгүйн хоёр гарыг хойно нь барьж уяагаар сайтар хүлээд орон дээр хэвтүүлэв. Энэ үед бүсгүй түүн рүү царайчлангуй хараад

-Хайраа чи яагаад надтай ингэж муухай харьцаад байгаа юм бэ? Би чиний Чуён байна шүү дээ.

-Чи үнэхээр адилхан юм. Гэхдээ тэр өөд болсон. Наад жүжгээ дуусга.

-Чиний төлөө хийсэн бүхний минь хариуг чи ингэж хариулж байгаа юм уу? Чи шангаа хүртэнэ дээ гэж хашгичсаар хаалганы цаана дуу нь бүдгэрлээ. Танху цагдаа дуудчихаад дэндүү их санасан бас дэндүү их хүлээлгэсэн тэр хүн рүүгээ яарлаа. Хойноос нь хүн хөөж байгаа юм шиг эргэн эргэн харсаар Юкикогийн хаалган дээр ирсэн хойноо л амьсгаагаа дарах гэж түр амсхийгээд хаалгыг зөөлхөн тогшлоо.

-Хэн бэ? гэх танил хоолой Танхуд ямар их тайтгарал өгснийг хэлж баршгүй.

Цагдаагийхан Шин Хуаг баривчилсан боловч оюун ухаан нь хоёр хуваагдах өвчтэй гэдэг нь байцаалтын үеэр хүчтэй илэрч байсан учраас ар гэрийхэнтэй нь холбоо барьж хятадын сэтгэц мэдрэлийн эмнэлэгт шууд шилжүүлжээ. Дүүгээ өөд болсны дараахан ор сураггүй алга болсон охин нь үе үе хаа нэгтээ байгаагаа мэдэгдэж мөнгө нэхдэг байсан бөгөөд дүүтэйгээ усны дусал шиг адилхан болсон гэдгийг нь эцэг эх нь огт мэдээгүй байжээ. Түүнийг харсан ар гэрийхэн нь маш хүнд цохилтонд орсон гэнэ. Ээж нь хожмоо нэг найздаа “-Миний 2 охин нэг биед ороод бидэнд эргэж ирсэн. Эмнэлэгээс гаргаж авахаар нөхөр бид хоёр шуурхай хөөцөлдөж байгаа. Бүтэх найдлагатай байгаа шүү” гэж ярьжээ.

Read More

"Түлхүүр" өгүүллэг 3

Гуравдугаар хэсэг

Баяраа нүдээ нээгээд аль хэдийн гэгээ орчихсон байсанд яаран цагаа харвал дөнгөж 6 болж байлаа. Санаа нь амран цагаа цааш тавиад гарыг нь дэрлэн тайван нойрсож байгаа эхнэрээ энхрийлэн харлаа. Төгсөх курсд байхад нь ангийн хэдэн санаачлагатай залуус шиф ангитай болох санал гаргаж МУИС-ийн Гадаад хэл соёлын сургууль хөөрхөн охид олонтой тэндээс нэг анги олъё гэцгээжээ. Санасан хэрэг бүтэж Англи хэлний ангийн охидтой уулзах болзоо тогтоон бөөн хөөрцөг болж билээ. Дуу муутай даруухан Баяраагийн хувьд олон хүний чимээ тийм ч таатай байсангүй. Аргаа барсандаа утсаа оролдон цаг нөхцөөж суутал гэнэт хэн нэгэн түүний хоёр хацраас чимхэж өөр рүүгээ татаад уруул дээр нь үнсчихжээ. Гайхаж балмагдсан Баяраа юу хийхээ мэдэхгүй мэлрэн хартал түүний өмнө сууж байсан том алаг нүдтэй чанга дуутай охин байдгаараа тас тас хөхөрч байлаа. Тэр эхнэртэйгээ ингэж л танилцсан. Баяраад байхгүй бүр мөрөөдөж ч чадахгүй тийм нээлттэй галзуу зангууд Ууганаад байсан нь түүнийг соронзон адил татаж байлаа. Үерхэж эхлээд төдий удалгүй нэг гэрт орж өдий 5 жилийг ардаа үджээ. Одоо эхнэр нь махлан намба суугаад тас тас инээдэг нь ч цөөрсөн юм шиг. Тайван унтаж байгаа эхнэрээ харах зуур өнгөрсөн баларсныг хэсэг бодож хэвтсэн Баяраа гараа сугалан болгоомжтой аваад сэмээрхэн хувцаслан гэтсээр гэрээсээ гарлаа. Замаараа хоолны газраар орж хоёр хоол боолгож аваад ажил дээрээ иртэл үргэлж цагтай уралдан ирдэг Оргил ажлын гадаа машин дотроо унтаж байлаа. Баяраа очиж цонхыг нь тогшвол цочсондоо шилээ мөргөн өвөр дээрээ тавьсан байсан колагаа энгэрээрээ нил асгачихав. Үүнийг нь харсан Баяраа эг маггүй хөхөрч хахаж цацсаар ажил руугаа орлоо.

-Ахлагчаа, өглөөний мэнд

-За Оргил хүү, гэртээ харихгүй яагаа вэ?

-Түлхүүрээ олдоггүй ээ. Хаясан л юм шиг байна.

-За би чамайг мэдсэн юм шиг хоол авчиржээ. Май.

-Баярлалаа ахлагчаа.

-За өчигдөр бас л шоудаа юу?

-Харин төрсөн өдөрт очоод. Ажлын гадаа яаж ирснээ ч мэдэхгүй байна.

-Хммм. Нөхөр минь согтуугаар жолоо бариа юу? Болохгүй шүү.

-Дахиж ийм юм болохгүй ээ ахлагчаа.

-За хохирогч Батсүхийнхээс хэрэгтэй юм олов уу?

-Үгүй ээ, ахлагчаа. Хэрэгт нэмэр болчих юу ч алга. Өнөөдрөөс зурагтаар сэрэмжлүүлэг гарч эхэлнэ. Санчирын эгчийг шалгаж үзсэн. Нэрийг нь Дөлгөөн гэдэг. Хятадад сурч байгаад Монголд ирээд жил хиртэй болж байгаа. Гэрлэлт нь бүтэлгүйтсэн. Одоо нэг Хятад компанид ерөнхий менежерээр ажилладаг. Захирал болох хятадтайгаа явалддаг сурагтай. Энд ирснийхээ дараахан хар тамхитай орооцолдсон хэргээр нэг удаа шалгагдаж байсан ч тэгс гээд өнгөрсөн. Гэрийхнээсээ Санчиртай хамгийн дотно байсан хүн нь. Хятадаас ирснээсээ эхлээд Санчиртай гэрт нь амьдардаг байснаас нь харахад тодорхой байгаа юм. Гэхдээ хөршүүдээс нь мэдүүлэг авахад тэд их маргалддаг байсан гэсэн. Тэгэх бүрдээ ямар нэг хогшлоо гадагш гаргаж шидэн өндөр дуугаар хэрэлддэг байсан байна даа. Бүсгүй нэлээн уудаг гэнэ.

-За өнөөдөр дуудаж гэрчийн мэдүүлэг ав. Нөгөө утасны зургууд юу болов?

-Зургуудыг угаалгаад гэрчүүдээр таниулах ажиллагаа явуулж бүгдийг гэрчээр дуудсан. Нуруугаа авахуулсан бүсгүйг л олсонгүй. Магадгүй бидний хайж байгаа хүн байх.

-За тийм байж. Энэ хэрэгт туслуулахаар дээрээс нэг хүн нэмж өгөх сураг гарсан.

-Яах юм. Бид чадна шүү дээ.

-За тэгэхээр байнаа...Гурвын гурван хүн амиа алдчихаад байна. Хоёулаа хамаг байдлаараа ажиллаад байгаа ч хүч хүрэхгүй. Нэг хүн нэмж өгвөл бидэнд л сайн.

-Мэдлээ, ахлагчаа.

-За хохирогч Доржсүрэнгийн гэрээс гэрчээр хүн ирсэн үү?

-Аав нь гадаадад яваа. Ээж нь ажлаар шалтаглаад ирэхгүй байгаа. Ганц хүү нь амиа алдчихаад байхад бүгд тоосон шинжгүй байх юм. Найз нөхдийх нь ярьж байгаагаар эцэг эхтэйгээ ямар ч холбоогүй байдаг. Хүүгийхээ дансанд сар бүр их хэмжээний мөнгө хийдэг нь л тэдний хувьд эцэг эхийнхээ үүргийг гүйцэтгэсэн хэрэг болдог гэнэ. Хааяа ээж нь хохирогч руу залгадаг ч тэр огт хариулдаггүй байж. Гэрийх нь үйлчлэгчтэй холбоо барьсан. Өнөөдөр тэднийд очно. Хэрэгтэй юм байж юуны магад.

-За ойлгомжтой. Би 4цагт хурандаад хэргийн талаар илтгэх ёстой. Тэрнээс өмнө хэрэгт жаахан ч гэсэн ахиц гаргацгаая. Явж болно.

-Мэдлээ ахлагчаа.

Оргилыг гарсны дараа Баяраа нэрийн хуудас гаргаж ирээд утсаа авлаа.

-Байна уу? Би өчигдөр танайд шинжилгээ өгсөн Баярмөнх гэж хүн байна. Хариуг нь утсаар авч болно гэсэн.

-За та түр хүлээгээрэй.

... –Таны шинжилгээний хариу хэвийн гарсан байна.

-За баярлалаа

Ийм хариу авна гэж санаагүй байсан Баяраа баярламаар ч юм шиг эсвэл сэтгэл дундуур байгаа ч юм шиг. Сэтгэл нь тавгүй байсан болохоор хэсэг ширээ тогшиж сууснаа босч хувцсаа өмсөөд эхнэртэйгээ уулзахаар гарлаа. Ажлын цаг шамшигдуулж Баяраа хэзээ ч ингэж өдрийн цагаар гэрээрээ орж байсангүй. Гэвч энэ удаа заавал эхнэртэй уулзах хэрэгтэй гэж боджээ. Эхнэрээ оройтож босдогийг мэддэг болохоор гэртээ байна уу үгүй юу гэж утасдсангүй шууд яваад иржээ. Хаалгаа онгойлгоод ортол гэрээс нь анхилам үнэр үнэртэн хөгжим дэндүү чанга дуугарч байлаа. Эхнэрийнхээ онцгой зүйлд дуртай мэдэх Баяраа нэг их гайхсангүй. Хаалгаа түгжээд гал тогоогоор шагайтал хэн ч байсангүйд унтлагын өрөөний хаалгыг нээлээ. Яг тэр үед харсан зүйлдээ гайхаж балмагдсан Баяраа анх үнсүүлэхдээ эхнэрээ яаж харж байсан шигээ гөлөрчихөв. Унтлагын өрөөнд нь огт танихгүй хоёр эртэй эхнэр нь нэг оронд байж байлаа. Дэндүү их хайрлаж дээдэлж явсан Ууганаа нь хамаг байдгаа дэлгэчихсэн хямдхан завхай эм шиг хэвтэж байгааг Баяраа удаан харж чадалгүй угаалгын өрөө рүү хар хурдаараа гүйн очиж бөөлжлөө. Хэзээ ч өдрийн цагаар ирдэггүй нөхөр нь гэнэтхэн ороод ирсэнд Ууганаагийн хувьд бүр хүнд цохилт болжээ. Яг юу гэж тайлбарлахаа мэдэхгүй

-Намайг уучлаарай. Миний буруу хайраа. Намайг уучлаарай. Уучлаарай. Би зүгээр л... гээд нуруун дээр нь дарах гэсэнд Баяраа түүн рүү сэжиглэн ярвайгаад

-Наад хоёр новшоо бас өөрийн гэсэн бүх юмаа аваад орой ирэхэд нүднээс далд орчихсон байгаарай. Битгий надад хүрэх гээд бай.

-Арай ч дээ. Миний буруу хайраа. Битгий ингэж түргэн шийд. Яаж ингэж болдог юм бэ?

-Чи ингэж заваарч байхад би үүнээс илүүг ч чадна.

-Тэгж яривал бүгд чиний буруу. Чи намайг хэзээ тоож байсан юм?

-Уучлаарай. Одоо болсон уу? Би явлаа. Чамайг дахиж хармааргүй байна шүү.

-Чи намайг эндээс явна гэж бодож байна уу? Үгүй шүү. Би чамаас тийм амархан салахгүй гээд байдаг чадлаараа хашгичиж эхлэхэд гутлаа өмсөж зогссон Баяраа нүд нь хилэнтэй гялалзан хамаг бие нь салганачихсан түүн рүү дөхөж ирлээ. Ууганаа айсандаа ухарсаар сандалд тулж уналаа.

-Энэнээс илүү намайг яаж доромжлох гэсэн гичий вэ чи. Чамайг харахаас сэжиг хүрч байна. Хийгээгүй хэргээр шоронгийн хадаас болмооргүй байвал одоохон миний гэрээс зайл гэж шүднийхээ завсраар үсчүүлэн хэлсэн балмад залууг Ууганаа таньсангүй. Нэг л эвгүй хөдөлвөл түүнийг хатгачих гэж байгаа хортой могой шиг санагдсан тул гөлийн хөшөөд гаран гартал нь байрандаа байж байгаад хаалга хаагдмагц байдаг чадлаараа хашгиран уйллаа.

-Бид 2 явлаа. Залгаарай гэсээр хоёр залуу гарч одоход Ууганаа хийсэн хэргээ бодож түүнд ямар ч найдваргүй үлдээгүйг мэдрэн ухаан мэдрэл дутуу сэгсийсэн амьтан толины урд суугаад өөрийгөө өрөвдөн уйлсаар л байлаа.

Доржсүрэн

Доржсүрэн бол айлын ганц хүү. Саяхан 27 насны төрсөн өдрөө сүр дуулиантай хийсэн. Түүнд чаддаггүй юм ховор. Сэргэлэн нь дэндсэн болохоор хар багаасаа л өөрийн сонирхсон болгоныг судалж туршиж үздэг байсан боловч учрыг нь олмогцоо дэндүү амархан уйдчихдаг байлаа. Охидод ч яг тэгж хандана. Гэтэл түүнийг тоогоогүй ганц охин болох Уянгаагаас болж хожмоо тэдний гэр бүлийн хооронд гүн ан цав гарна гэж жаалхүү Доржсүрэн хэрхэн таамаглах билээ. Амралтын өдөр бүр хаа нэг тийшээ үзвэр үзэхээр явж зун бүр очоогүй аймаг руугаа явдаг байсан аз жаргалтай гэр бүлд Доржсүрэн өсч торнисон. Сайхан ааштай ээжийх нь хийсэн гарын хоолыг идэх гэж олон ч найзууд нь ирж байсан даа. Доржсүрэн тийм томоотой жаал биш ч хэнд ч төвөг удаад байдаггүй байлаа. Өөрийн үеийнхнээсээ огт өөр нэг зүйл сонирхдог байсан нь уран зурагт ухаангүй дуртай. Энд тэнд үзэсгэлэн болно гэхэд ганцаараа ч хамаагүй очоод үзчихнэ. Магадгүй тэр зурахдаа тийм сүрхий биш байсан болохоор оргилд нь гарахыг хүссэн байх. 8р анги төгсдөг жил нь тэдний ангид нэг хөөрхөн охин ирсэн нь Уянга. Хамгийн арын ширээнд суудаг Доржсүрэн өндийж ирж хараад “Урлагийн бүтээл” гэж дуу алдаж тэр үедээ онигоонд орж байжээ. Бусад охидын аргыг олоод үерхээд байдаг байсан Доржсүрэнг Уянга нэг нүдээрээ ч харсангүй. Хичээл тараад хүргээд өгье гээд шалаад байдаг Доржсүрэнгээс зугтаж Уянга бүр цонхоор гарч харина. Уянгыг харамласандаа нөгөө ангийн хөвгүүдтэй нударга зөрүүлж, хичээлдээ муудах болсонд эцэг эх нь үглэх болж сургуульд нь хүргэж өгөөд тосч авдаг болжээ. Хүүгийхээ өрөөг цэвэрлэж байгаад нэг охиныг их олон янзаар зурсан зургийг олсон ээж нь учрыг даруй ойлгож, удахгүй төгсөх хүүдээ энэ сайн нөлөө үзүүлэхгүй гэж үзээд аавтай нь зөвлөлдөн өөр сургууль руу шилжүүлснээр зөрчилдөөн эхэлжээ. Хүү Уянгыг нэг ч хором мартсангүй. Түүнд хичээл хийх ер нь юу ч хийх сонирхол байсангүй. Өдөр бүр ял юм шиг сургууль орж ирцээ бүртгүүлж ирмэгц өрөөндөө ороод хаалгаа түгжчихнэ. Хийдэг зүйл нь Уянгыг санасан сэтгэлээ тайвшруулж зургийг нь хэдэн мянган янзаар зурах байлаа. Арван жилээ чүү ай төгссөн Доржсүрэн ээж аавдаа конкурсанд орж чадахгүй гэдгээ шалгалтын өмнөх орой хэлсэнд эцэг эх нь бие биенээ буруутган чи л хүүгээ буруу хүмүүжүүлж хэтэрхий эрхлүүлснээс энэ бүхэн боллоо хэмээн хэрэлдэж эхэлсэн нь Доржсүрэнд завшаан болж тэднээс чимээгүйхэн холджээ. Гадаадад сур гээд явуулсан хүү нь тойрон аялал хийж хамаг мөнгөө үрээд байсан болохоор хүчээр шахуу Монголд авчирсан ч наргиж цэнгэхийг дэндүү сайн сурсан Доржсүрэн тэр даруйдаа ганзага нийлэх найзуудаа олжээ. Үүний хажуугаар битүүхэндээ анхны хайраа олоод уулзчих санаатай хайж байлаа. Ээлжит шоуны төсвөө авах санаатай банк ороходоо огт санамсаргүйгээр Уянгааг олж харжээ. Гэдэс нь тэрүүхэндээ хөөрхөн бондойгоод улам ч үзэсгэлэнтэй болчихсон мэт. Ярилцахыг хүссэн ч зугтчихдаг байсныг нь санаад очиж зүрхэлсэнгүй. Орой нь Уянгын зургуудыг бүгдийг нь шатааж бүрмөсөн мартана гэж өөртөө амлав. Гэвч тэр тийм ч шийдэмгий нэгэн байсангүй. Байнга бүсгүйн ажлын гадаа очоод түүнийг орж гарахыг нь хүлээн харуулдах зуур хааяахан ирж авдаг нөхрийх нь халамжгүйд дургүйлхэн хараана. Гэвч юу ч хийж чадахгүйдээ дэмий л бухимдан энд тэндэхийн шоу цэнгээнд алгасахгүй очиж элдэв зодоон үүсгэж тайвширнэ. Уулзаж учирсан охид хүүхнүүд нь ч тоогоо алджээ. Гэвч Уянгын хаана нь ч хүрэхгүй. Шоуны төлөвлөгөө гаргахаар ресторанд найзыгаа хүлээж суугаад өөрийг нь анхааралтай ажиглаж байгаа нэгэн бүсгүйг олж харжээ. Бүсгүй хүн сонирхоод байхад яаж зүгээр суугаад байх билээ. Ширээнд нь очиж суугаад яриа өдөн танилцахыг оролдлоо. Харин бүсгүй огт тоосон шинжгүй хүнтэй андуурчихаж гэж хэлээд босоод явчихсан нь Доржсүрэнгийн анхаарлыг татжээ.

-Сайхан л оролдлого байна гэхдээ хэн нь мэргэжилтэн болохоо үзье л дээ гэж дотроо хэлээд такси хүлээн зогсоо бүсгүй рүү очлоо.

-Хонгор минь, өдийд такси олдохгүй дээ. Харин би жолооч чинь болвол яасан юм бэ?

-Та такси барихад хэтэрхий дэгжин юм. Тэгээд ч би таны хонгор биш.

-Уучилж үзээч дээ. Миний өчүүхэн бие хатагтай таны мэдэлд.

-Сүртэй ч яриатай юм билээ дээ. За яахав.

-Ийшээ явна уу.

-За хатагтай хаашаа явах уу? Ууртай бүсгүй юу үгүй юу?

-Хайлааст. Тэгж санагдуулсан бол уучлаарай. Элдэв хүнтэй танилцаад байх дургүй л дээ.

-Таны зугтаж байгаа чинь нэг хүнийг санагдуулчихлаа

-Танд таалагддаг хүн байх нь ээ?

-Яг таачихлаа. Та ч гэсэн надад таалагдаж байна. Жаахан хүүхдүүд биш танилцацгаая л даа.

-Онцгой тохиолдол гээд болох л юм. Тэгээд ч дахиж уулзах биш.

-Яагаад уулзахгүй гэж? Намайг Доржсүрэн гэдэг.

-Урнаа.

-Бүтэн нэрээ хэлэх нь бас нэг соёл шүү бүсгүй минь хэхэ

-Уранцэцэг. Чи их хөгжилтэй юмаа.

-Дөнгөж эхлэл. Хэдтэй билээ манай Урнаа?

-Эмэгтэй хүний насыг асуух чинь бүдүүлэг хэрэг залуу минь.

-Хаха нээрээ тийм л дээ. Өршөөж үз хатагтай минь.

-Бодолцож үзье.16р хаалган дээр зогсчихоорой.

-Тэгэлгүй яахав. Би өөртэй чинь дахиж уулзмаар байна. Утсаа өгөөч болно биз дээ?

-Утас өгч болноо. Харин уулзах тухай бодож үзье.

-Харж үзээрэй дээ. Баяртай Урнаа.

Тэр орой гэртээ ирсэн хойноо яагаад ч юм тэр бүсгүйг зурмаар санагдан удаан хугацаанд бариагүй бийр цаасаа бэлдлээ. Түүний сээтгэнүүр ч юм шиг даруухан ч юм шиг бор нүдийг яг тэр хэвээр нь цаасан дээр буулгаад харж суумаар санагдана. Дахиад нэг харчихвал бүр сайн зурмаар санагдах ч санаан зоргоор болохгүй. Урнаа түүнтэй уулзахаас цааргалсаар байлаа. Бүсгүйг аргандаа оруулж чадахгүй байгаагаа Сугар найздаа хэлтэл

-Мэргэжилтэнд хүртэл асуудал байдаг л юм байна. Хэзээ ч бүдрэхгүй нь л гэж бодож байлаа шүү гэжээ.

Уянга бүсгүйг өөрийн болгохгүй бол шоу цэнгээн ч хөгжилтэй санагдахаа больж уух ундаа ч амтгүй санагдах болсонд Доржсүрэн Сугарт

-Найз нь хэсэг чөлөө авлаа. Удахгүй уулзъя гэж хэлээд Уянгыг найрах төлөвлөгөөндөө эрс буцалтгүй оржээ.

Өдөр шөнөгүй хайрын мессеж явуулж өглөө үдэшгүй залган жинхэнэ дурласан залуу шиг байв. Сүүлдээ өөрөө толгой нь эргэн жинхэнээсээ дурласан билүү өөрийг нь тоохгүй байгаа болохоор эргүүлээд байгаа билүү гэдгээ ялгахаа байжээ. Бүсгүй түүнтэй уулзах нь битгий хэл сүүлдээ бүр дуудлаганд нь хариулахаа ч больжээ. Доржсүрэн бүр аргаа араад байлаа. Түүний хамгийн сүүлийн арга бол гэрт нь очиж түүнтэй уулзах байв. Очоод залгатал

-Гадуур явж байна. Удахгүй очно гээд утсаа салгачихлаа. Ирэхийг нь хүлээх зуур ФМ-ийн суваг солин анхааралгүй байтал цонх тогших чимээнээр давхийн цочив. Урнааг байсанд баахан эв хавгүй цочсондоо эвгүйрхэн дэмий мушийсан болоод машинаасаа буулаа.

-Ингэж ирээд байхгүй бол сайн байна. Би найз залуутай.

-Чи худлаа хэлж чаддаггүй юм байна

-Үнээн. Итгэх эсэх чинь чиний хэрэг.

-Би бууж өгөхгүй ээ. Чи надад үнэхээр таалагдаад байна шүү дээ.

-Уучлаарай, би ингээд орлоо. Хийх ажил их болохоор дараа намайг залгах хүртэл түр хүлээж болох уу?

-Нээрээ залгана биз?

-Тэгнээ. Баяртай.

Доржсүрэнгийн хувьд тийм амжилттай уулзалт болоогүй ч залгана гэсэн үг үнэн болох нь нүдний харцнаас нь илт байсан. Хүлээх л хэрэгтэй.

Үнэхээр тэр уулзалтаас 5 хоногийн дараа Урнаа залгаад

-Би чамтай уулзмаар байна гэж төсөөлж байгаагүй янаг хоолойгоор дуугарчээ. Энэ хоолой юу гэсэн үг болохыг Доржсүрэн мэдэхийн дээдээр мэднэ. Гэхдээ хамгийн хэцүү гэж бодсон даваан дээр гарахад ийм амархан байсан гэж үү?


Read More

"Харь зүрх" үргэлжлэл 6

Уулздаг кафегаа хаатал хүлээсэн Юкико урамгүйхэн гарч ирлээ. Ирэхгүй байсан юм бол хэлчихгүй ингэж хүлээлгэдэг нь яаж байгаа юм бол доо? Залгаад утас нь холбогдохгүй хаачдаг байнаа? Маргааш сургууль дээр л уулзахаас даа.

Маргааш, нөгөөдөр гээд долоон хоногийн турш Танху таг чиг. Найзуудаас нь асуух санаатай ойртохоор бүгд ярилцсан мэт Юкикогоос дөлөөд байлаа. Түүнд хүлээхээс өөр сонголт байсангүй. Гэтэл түүний нутаг буцах дөхөөд байдаг.

Танху , Чуён хоёр хамт байж чадаагүй хугацаагаа нөхөх гэж салж чадахгүй хэд хонов. Гэвч олон жил өнгөрсний дараа уулзсан болоод ч тэр үү Чуён танигдахааргүй болжээ. Танхуг харах бүрд Чуёны урсгал зөөлөн харц тайвшруулдаг байсан бол одоо төрөлхийн ширүүн харцыг хүчээр зөөллөөд өөрийгөө албадаад байх шиг түүнд санагдана. Өвчтэй байх үедээ хүчтэй эм тариа ихээр хэрэглэснээс болж ярьж чадахгүй болсон гэнэ. Байнга бичиж ярилцах нь нэг бодлын туйлын төвөгтэй.

Би чамайг их санасан. Намайг нүдээ нээх үед чамайг дэргэд байгаагүйд чинь их гомдсон. Чамтай авхуулсан зурагнуудаа л харж тайвширдаг байсан. Нэг номтой хүний хэлснээр оршуулга үйлдэж хараалыг зайлуулах ёстой болсон гэж аав хэлсэн. Чамд тайлбарлаж хэлээгүй нь учиртай байсан гэсээн. Би бараг жилийн дараа дөнгөж явж чаддаг болсон. Эмчилгээг гадаадад хийлгэж байсан болохоор ирээд чамтай уулзана даа гэж бодтол солонгос руу сурахаар явсан гэсэн сураг сонсоод хойноос чинь иртэл чи найз охинтой болчихсон байсан гэж цаасан дээр бичээд Танху руу асуусан байртай харлаа.

Танху хэлэх үг нь олдохгүй хэсэг ээрснээ

-Би чамайг алдчихлаа л гэж бодсон. Мартах гэж ямар их шаналсныг миний чи мэдэхгүй. Нэг хэсэг би бараг амьд үхдэл шиг л байсан. Харин энд ирээд жаахан мартагнаж олон хүмүүс дунд орж эхэлсэн дээ.

-Би чамайг сайн ойлгож байна. Өөрийгөө буруутгах хэрэггүй ээ. Би ч гэсэн чиний оронд байсан бол ингэх л байсан.

-Одоо бид бие биенээ олчихлоо. Бүгдийг мартаад шинээр эхлэе гэж хэлэхдээ Танху нэг л өөртөө итгэлгүй хөндий дуугарчихсандаа сандран харвал цаадах нь юу ч анзаарсан шинжгүй дараагийн үгсээ бичиж байлаа. Огт танихгүй хүн шиг болчихсон хуучин хайр, өөрийг нь хүлээж буй хайртай бүсгүй хоёроо яахаа шийдэж чадахгүй тээнэгэлзсэн Танху ийм байдалтай болчихсон Чуёныг орхиод явчихаж чадахгүй гэдгээ л сайн мэдэж байлаа.

Хичээлдээ дуртай дургүй явсан Танху, Юкикотой уулзаад бүгдийг тайлбарлаж хэллээ. Юкико маш тэвчээртэй сонсож дуусаад түүн рүү гомдол дүүрэн хараад

-Бүгдийг ойлголоо гэхээс өөр үг хэлсэнгүй.

Танихгүй хүн шиг болсон хайрдаа очих гэж яараагүй Танху найзуудтайгаа архины мухлагт орж хэдэн шил сөжү уугаад Чуёных руу алхлаа. Амандаа хятад дуу аялан шатаар өгсөж явахдаа Чуён руу залгатал утас нь яриад байлаа. Гайхасхийн мөрөө хавчаад хаалга тогштол өмнөөс нь онгойв. Үүдний өрөөд гутлаа тайлах зуур нь нэг эмэгтэй хүн чанга дуугаар хүн загнах нь сонсогдоход хэн ирсэн юм бол доо гэж бодон хэсэг зогстол

-Тэр охин чинь үхчихсэн. Та нар намайг бас үхээсэй гэж бодоод байгаа юм уу? Би хятад руу очиж чадахгүй. Өөрсдөө учраа олцгоо гэж хашгичаад түр тархийх чимээ гарахад нь Танху харайн орвол балмагдаж сандарсан Чуёноос өөр хүн байсангүй.

-Сая хэн яриад байсан бэ? Энд чамаас өөр хүн байгаа юм уу? Чи ярьж чаддаг юм уу? Саяных чиний хоолой биш байсан шүү дээ. Хэн юм бэ? Үгүй ээ, чи хэн юм бэ?

-Би юу?Би бол Чуён. Чи танихгүй байгаа юм уу?гэж огт сонсож байгаа хоолойгоор яриад өнөөх дарж ядаад байдаг ширүүн харцаа Танхуг сүлбэх мэт харлаа.

-Чи чи...чи Чуён биш байна шүү дээ. Наад хоолой бас нүд чинь... Чи Чуён биш байна.

Чуён түүн рүү гэтэх мэт ойртон ирээд эгцлэн харснаа Танхугийн айсан царайг ажиглаад гэнэт тас тас хөхрөн

-Тэгээд би хэн болж таарах билээ?Намайг сайн хар л даа. Би чиний хайрладаг бүсгүй чинь байна. Сайн хар

-Үгүй ээ үгүй. Надад битгий ойрт. Чи биш байна. Би явлаа

-Үгүй шүү. Чи хаашаа ч явахгүй. Чиний төлөө миний юу хийснийг сонсоогүй байж чи хаашаа ч явахгүй.

Чуён хаанаасаа ч юм тамхи гаргаж ирэн асаагаад гүнзгий соров.

-Намайг Шин Хуа гэдэг. Чуёны төрсөн эгч. Чуён өвчиндөө шаналж байх тэр үед ганцхан чиний тухай бодол яриагаар тэжээгдэн өдөр хоног өнгөрөөдөг байсан. Өдөр бүр чиний тухай ярина. Ямар сайхан залуу болох, түүнд ямар их хайртай, чамтай байхдаа ямар их аз жаргалтай байдгаа ухаантай байх мөч бүхэндээ ярьдаг байсан. Бүр жаахан байхдаа гал өртөөд хүн харшгүй царайтай болчихсон миний хувьд энэ бүхэн үлгэр шиг л санагддаг байлаа. Өдөрт нь чиний тухай сонсоод орой бүр харж байгаагүй чамайг зүүдлэн хоносоор би чамд Чуёноос дутахгүй хайртай болчихсон. Чи ойлгохгүй л дээ. Хүн харшгүй муухай царай байх ямар аймшигтай болохыг... Хаяахан Чуёнтой гадуур явдаг ч бүх хүн намайг өрөвдсөн харцаар харж хүүхдүүд дооглодог байсан. Энэ бүрд энхийн цагаан тагтаа шиг миний хажууд намайг халамжлан явдаг Чуёныг би ямар их үзэн яддаг байсан гээч... Намайг ойлгож байгаа царай гаргадаг ч үнэндээ хэзээ ч ойлгож байгаагүй. Өвчиндөө шаналаад миний асаргаанд байхад нь л би түүнээс өөрийгөө нэг ч гэсэн зүйлээр илүү байгаагаа мэдэрсэн. Үхэх шахаад халуундаа дэмийрч байхдаа чиний нэрийг дуудаж байхад нь би аль хэдийн чамд хайртай болчихоод чамайг харамлаж байсан. Би чамайг анх Чуёны оршуулган дээр харсан. Би чамайг огт хайгаагүй. Харж байгаагүй хайртай чи минь миний дэргэд яг л зүүдэнд ирдэг тэр төрхөөрөө зогсож байсан. Хар гивлүүрээр аймшигтай царайгаа нуучихсан байсан болохоор би чамайг ичиж нэрэлхэлгүйгээр сайтар харж авсан. Тэр үед би Чуён шиг царайтай болноо гэж өөртөө амалсан юм даа. Тэр амлалтандаа ч хүрчихсэн байгааг минь чи харж байна. Нэг л зүйлийг би өөрчилж чадаагүй. Чуён шиг болох гэж дэндүү хичээж байхдаа Чуёныг ямар хоолойтой билээ гэдгийг мартчихсан. Тийм болохоороо чиний өмнө хэлгүй болж жүжиглэсэн юм. Ийм хурдан баригдчихна гэж санасангүй. Эцэг эх маань надад тус болохоосоо илүү гай болох юм даа. Яг санасандаа хүрч чамайг өөрийн болгоод байтал гэнэтхэн ээжийн чинь бие муудлаа ирэх хэрэгтэй байна гэж залгаад. Би ч гэсэн жаргамаар байна гэж хэлээд хөгжмөө асаатал уйтгартай хоолойгоор

-Чамайг би хайртай байсан

Чи алсад очоод намайг мартсан гээд гинших хятад хүүхний хоолой дотор зарсхиймээр сонсогдлоо. Дууг дагаж дуулсаар тэрүүхэндээ биеэ ганхуулан Танху руу дөхөж ирээд мөрөнд толгойгоо наагаад

-Би чамд дэндүү их хайртай. Тэр муу япон охинд алдана гэж байхгүй шүү. Миний дуудлага түүнийг тэгтлээ айлгана гэж бодоогүй шүү. Өрөвдөлтэй амьтан.

-Юкикогоор оролдох хэрэггүй шүү. Наад солиорлоо дуусга гээд хаалга руу алхтал тархи руу нь хүчтэй зүйлээр цохих мэдрэгдэж ухаан алдан уналаа.



Удаасанд уучлаарай. Одоо удаахгүйг хичээнээ.


Read More

"Түлхүүр" өгүүллэг 2

Хоёрдугаар хэсэг

-За Оргилоо юутай ирэв?

Ахлагчийнх нь асуулт бүрээ ЗА гэж эхэлдэг нь Оргилд их инээдтэй санагдана.

-Ахлагчаа таны шалга гэсэн зүйлүүдийг шалгалаа. Яг сарын өмнө эхний хохирогч болох Санчир мөнөөх үл таних бүсгүйтэй анхны болзоогоо Тэнгис кино театрт хийсэн гэдэг нь гэрч Баатарын мэдүүлэгээс тодорхой болсон. Кино театр азаар видео камертай байж. Бичлэгийг шалгатал оройн 20цагаас үнэхээр нэг бүсгүйтэй хамт кино үзсэн байна. Танд үзүүлэх гээд аваад ирлээ. Харамсалтай нь саравчтай малгай дарж өмсөн байсан учраас царайг нь харах ямар ч боломжгүй. Кино театрын ажилчид сайн програмист байвал найдвар байж болох ч тэгтлээ найдах хэрэггүй гэсэн. Тэгэхээр алуурчин бас программистын эрэлд хатах нь дээ ахлагчаа.

-За бусад хохирогчдын талаар юу байна?

-Одоогоор тэр талаар мэдэх хүн гарч ирээгүй байна. Хайж байгаа.

-За ойлгомжтой. Хохирогчидын царайнд айдасын ул мөр ч байгаагүйгээс харахад ойр дотны таньдаг хүн нь байж таараад байна. Эндээс л бид сэжүүр олох хэрэгтэй.

-Зүгээр нэг янхан байж ч болох юм. Гавтай алуурчны хэргийг та сана л даа.

-За тийм байж ч болох юм. Юутай ч тэр хохирогч Санчирын бүсгүйг даруйхан олцгооё. Хохирогчдын эцэг эх байнга энүүгээр эргэлдээд бүр ярих юм биш. Одоо ярьж суух цаг биш. Явж болно.

-Мэдлээ

Оргилыг гарсны дараа Баяраа тамхи асаагаад нүдээ сүүмийлгэн утааг нь тааз руу үлээлээ. Ингэж тайван суугаад байж болохгүй л юмсан. Ажил дээр бөөн асуудал гэрт бөөн асуудал. Хаачдаг ч юм билээ дээ?Ууганаа маань уг нь гайгүй л байдагсан. Нас нь явах тусам л янших нь ихэсээд халамж шаардаад байх болж. Арга ч үгүй биз дээ. Шөнө дөлөөр ороод үүрээр гараад явчихдаг нөхрийг ямар хань хүсэх вэ дээ. Ядаж хүүхэдтэй болохсон гээд үглээд байсан. Хэнд маань асуудал байдаг юм бол доо? Уг нь бусад л шиг л байх юм. Нэг эмнэлэг оръё байз. Удахгүй 30 хүрлээ. Хүүхэд хэнздэнэ гэгч болох нь. Ажил ажил гэсээр би ер нь энэ амьдралаа юу болгож байна даа? Ер нь хойшлуулаад яахав. Оргилыг хэргийн материал цуглуулаад ирэхээс өмнө амжаад ирж л таараа. Ингэж бодоод ухасхийн босч сандалын түшлэгт өлгөсөн гадуур хувцасаа өмслөө. Эрэгтэйчүүдийн эмнэлэгийн гадаа ирээд хэсэг харзанатал хүмүүс нэлээн орж гарч байгааг бодвол үйлчлүүлэгч ихтэй бололтой. Гүнзгий амьсгаа аваад машинаасаа буун дотогш орвол хүлээн авагч бүсгүй эелдэг инээмсэглэн

-Та ямар хэргээр явна?

-За ах нь үзүүлэх гээд...

-Та мөнгөө тушаагаад хүлээлгийн өрөөнд сууж бай. Таныг дуудна

-Аа за...

-Баярмөнх ороорой.

-Аа за...

-Шинжилгээний хариу маргааш гарна. Залуу хүн юундаа санаа зовох вэ дээ. Гайгүй байхаа. Утсаар яриад хариугаа авчихаж болно. Энэ манай нэрийн хуудас.

-За баярлалаа. Баяртай.

Баярааг ажил дээрээ ирэх үед Оргил аль хэдийн ирчихсэн хүлээж байлаа.

-Ахлагчаа хэдэн программист оллоо. Хохирогчдын амиа алдахын өмнөх оройн гадагш хийсэн утасны дуудлагуудыг шалгаж үзтэл 996678.. гэсэн дугаар руу ойр ойрхон залгаж байсан байна. Тэр дугаар нь 6 сарын өмнө алдагдсан боловч эзэн нь хаалгалгүй тэр чигт нь орхисон гэнэ. Дугаарын эзнийг одоо сэжигтнээр шалгаж байгаа. 4р курсын оюутан залуу. Би төгсөх анги хийх зүйл их байна гээд уйлах нь холгүй байгаа. Өмнө нь ямар нэг хэрэгт сэжиглэгдэж байгаагүй. Хөдөөний жирийн л нэг оюутан. Тэр дугаарыг хэрэглээгүй 6 сар болж байгаа нь батлагдсан болохоор залууг хэрэг гарвал дуудна гээд явуулсан. Бас нэг мэдсэн зүйл гэвэл 996678.. нь гадагшаа огт дуудлага хийдэггүй зөвхөн гурван хохирогчоос л дуудлага хүлээж авч байсан байна. Харилцаж байсан мэссэжүүдээс нь харахад бүсгүйг Урнаа гэдэг байж. Энэ мэдээллийг хэвлэлийхэнд өгч ард түмэнд сэрэмжлүүлэх нь зөв үү? Та юу гэж бодож байна?

-За харин ээ. Ингэснээр алуурчныг бүр ичээнд нь оруулчихаж ч болох юм. Гэхдээ сэрэмжлүүлэх хэрэгтэй. Дугаар болон нэрийг нь олон нийтийн бүх сувгаар цацуул.

-Мэдлээ.

-За өөр юу байна?

-Энэ дугаар нь одоо холбогдох боломжгүй байгаад байгаа. Хэрвээ нээгдвэл Мобикомоос шууд бидэнд мэдэгдэнэ гэсэн. Алуурчин бүх юманд их хянамгай хандаж байна. Ямар ч ул мөр үлдээхгүй. Сургуулийг нь дүүргэчихсэн л гэмээр.

-За, дэмий юм ярих гэж. Ул мөр байж л байгаа. Бид л анзаарахгүй байгаа хэрэг. 5аас хохирогч Батсүхийн ээж ирнэ гэсэн. Чи гаралгүй байж байгаад уулзана шүү. Асууж тодруулах зүйлсээ бүгдийг асуу. Би Санчирын гэрт очиж харах юм байна.

-Мэдлээ ахлагчаа.

Санчирын гэр гэдэг нь зайсанд байдаг 2давхар хувийн сууц байлаа. Чинээтэй нэгэн гэдэг нь гаднаасаа илт. Эгч нь түүнийг хаалган дээр тосч дотогш оруулаад цай бэлдэхээр галын өрөө рүү явлаа. Баяраа ч цаг алдахгүйн тулд Санчирын өрөөнд орж хэрэг болчих зүйл нүдээрээ хайн ийш тийш хялмалзана. Өрөө нь цэвэрхэн юмнууд нь цэгцтэй ширээн дээгүүр баахан ном өрснийг хараад Баяраа жаахан гайхасхийн шургуулгыг нээлээ. Тэнд ч бас бүх зүйл эмх цэгцтэй анхаарал татчих зүйл байсангүй. Энэ үед эгч нь орж ирэн цай өгөөд туслах зүйл байгаа эсэхийг намуухан асуугаад явахдаа дуудаарай гээд орж ирсэн шигээ чимээгүйхэн гараад явчихав. Ширээн доор байсан хайрцагтай зүйлсийг онгичиж байтал нэг гар утас гарч ирэв. Баяраагийн нүд сэргэн утсыг яаран асаатал царайлаг залуугийн хурц нүд өмнөөс харж байсан нь Санчирын зураг байлаа. Утасны мэссэж рүү ортол юу байсангүй. Зургийн хэсэг рүү ортол нэлээн хэдэн бүсгүйчүүдийн зураг байсны дотор нэгэн бүсгүйн нурууны хэсэг байв. Утсыг уутанд хийж тавиад эрлээ үргэлжлүүлсэн ч олигтой үр дүн гарсангүйд өрөөнөөс гарч эгчид нь мэдэгдээд бүсгүйгээр үдүүлэн явж одлоо. Дүү нь өөд болоод 49 ч хоноогүй байхад царайд нь ямар ч гунигийн ул мөр байхгүй хачирхалтай бүсгүй жирийн өдөр ажлаа хийж байгаа мэт байсан нь Баяраад сэжиг төрүүлэв. Гэр бүлийхэнээс эхлэх ёстой гэж яагаад бодсонгүй вэ? Ямар нэг байдлаар холбоотой байж болох юм. Оргилд хэлж шалгуулдаг хэрэг. Цагаа харвал аль хэдийн 7 болж байв. Ажлаараа очмоор байсан ч эхнэрийх нь гомдолтой царай харагдаад байсанд замаараа цэцэг, дарс аваад гэр рүүгээ жолоогоо эргүүллээ. Хөршийн хаалгаараа ортол сайхан хоолны үнэр хамар цоргин байсанд эхнэрийх нь хоол хийж буй төрх санаанд нь бууж инээд алдсаар хаалгаа түлхүүрдлээ.

-За Оргилоо энэ утсыг сайтар шалгаж үзээд дээр нь байгаа бүсгүйчүүдийг олж гэрчээр дууд. Өчигдөр хохирогч Санчирын гэрээс оллоо. Бага эгч нь их сонин бүсгүй байна лээ шүү. Нэг л сэжигтэй. Үхэл хагацал үзсэн ямар ч шинжгүй. Яг л ажлаа хийж байгаа юм шиг. Тэгээд ер нь хэтэрхий холоос хайгаад байгаа юм биш биз? Тэр бүсгүйг шалгаарай. Хохирогч Батсүхийн ээжтэй уулзсан уу?

-Уулзсаан ахлагчаа. Нулимсаа арайхийн л барьж байна лээ. Тийм хүнтэй ярилцах ямар байдгийг мэднэ дээ. Ээжийх нь ярианаас харахад Батсүх гэрийхэнтэйгээ тийм сайн харилцаатай байгаагүй бололтой. Тусдаа амьдардаг гэнэ. Ээжтэйгээ уулзаагүй зөвхөн утсаар яриад 3 сарын болсон. Гадуур дотуур нэлээн явдаг ч ажилдаа чамгүй амжилттай явсан нэгэн. Алуурчин бүсгүйд амжилттай яваа эрчүүд таалагддаггүй юм шиг байна даа.

-За юу нь таалагддаггүй байсныг хэрэгтэнг олоод тухтай асуунаа. Чи өнөөдөр Батсүхийнд очиж нэгжлэг хийгээд хэвлэлийхэнд өнөө мэдээллүүдээ өгөх хэрэгтэй байна.

-Мэдлээ ахлагчаа.

Батсүх

Батсүх бол том хүү бөгөөд 27настай. Дороо нэг эмэгтэй дүүтэй. Түүний амьдрал үргэлж одоогийх шиг баян байгаагүй. Архинд донтсон эцэг нь ээжийг нь өдөр бүр хөх няц болтол зодож хөөрхий жаал өдөр бүр архинд гүйдэг байжээ. Хаяахан ирэх төрөл төрөгсөд нь түүнд авралын бурхан шиг санагдаж тэр өдөр л хүү бүтэн нойртой хононо. Хүүг 9 хүрдэг жил ээж нь амьдралдаа өөрчлөлт хийж архичин нөхрөө хаяад хүүгээ аван хот барааджээ. Удсангүй ээжид нь аз таарч сэхээтэн залуугийн хайрыг татсанаар Батсүх тэр хоёрын хувьд сугалаанд хожсонтой ижил хэрэг болжээ. Хойд эцэг нь түүнд төгс сайн эцэг байгаагүй ч төрсөн эцгээс нь хувь илүү байсан болохоор Батсүх хойд эцэгтээ тийм ч муу байсангүй. Ээжийгээ заавал жаргаана гэж шүд зуун боддог байсан шазруун жаал хэнээр заалгахгүй хичээлээ өөрөө давтаж, давтлага сонгоноо өөрөө сонгон бие даасан байдалтай байсныг нь хойд эцэг нь ихэд ойшооно. Тиймдээ ч жил ирэх бүр тушаал ахин нэлээд монцойсон тэр дагавар хүүдээ мөнгө хайрлахгүй. Батсүхийг 12той байхад төрсөн охин дүү нь хөрч хөндийрөөд байсан гэрийн уур амьсгалыг дулаацуулж амин эрдэнэ нь болжээ. Арван жилээ онц дүнтэй төгсөж сургуулийн шилдэг сурагч болсон Батсүхэд МУИС-ын Банкны ангид орох ч тийм хэцүү байсангүй. Ээж нь хүүгээрээ бахархахын дээдээр бахархаж байлаа. Энэ үед нийслэл рүү орхиод одсон эхнэр, хүү хоёр нь баян чинээлэг сайхан амьдарч байгаа сураг сонссон архичин эцэг нь би ч гэсэн жаргалаас нь хуваалцах эрхтэй гэж үзээд хотын зүг жолоо залсныг эх хүү хоёрын хэн ч мэдээгүй. МУИС-ын Эдийн засгийн сургуульд ихэвчлэн чинээтэй гайгүй айлын хүүхдүүд суралцдаг. Бас олон ч оюутантай. Хичээл завсарлаад хоол идэхээр ангийн хэдэн нөхөдтэйгөө шат уруудан явсан Батсүхийн чихэнд согтуурхан хашгичих хэн нэгний хоолой багын аймшгийг нь сэрээж зогстуслаа.

-Би хүүгээ хайж байна. Миний хүүг Батсүх гэдэг. Энэ сургуульд сурдаг. Пүрэвочирын Батсүх гэж таних хүн байна уу?

-Та гар. Энд тийм хүн байхгүй. Үгүй бол цагдаа дуудлаа шүү гэсэн хамгаалагчийн үгнээс согтуу ч гэсэн сохор ухаантны үлгэрээр эмээсэн эцэг нь гуйвлан гарч явахыг Батсүх хөдөлж чадахгүй харсаар хоцорлоо. Зэвхий царайлсан түүнийг найзууд нь гайхан харснаа

-Чамтай ижилхэн нэртэй юм байна даа хүү нь. Азаар овог нь өөр юм даа. Ямар азгүй хүү байгаа бол. Шараа болголоо доо. Би ийм байдалд орсон бол амиа хорлох байсан юм хаха гээд шоолон инээлдэж байхад Батсүх хэвийн байдалдаа орж чадалгүй дэмий л тэднийг даган гэлдэрч байлаа.

Тэр болсон явдлыг ээждээ цухуйлгасангүй. Аав ирлээ гэх сургаар зэвхий цайн биеэ хураадаг байсан ээжийхээ өрөвдөлтэй царайг Батсүх одоо ч мартаагүй. Толинд өөрийгөө хэр өөрчлөгдснийг харж зогссон Батсүх хэд хоног хайгаад архины мөнгөгүй болохоороо харих байлгүй. Тэгээд ч ингэтлээ өөрчлөгдсөн намайг яаж таних юм? Би эцгийг Пүрэвочир биш Сундуй гэдэг гэж өөртөө шивнэн хэлээд үсээ хойш нь толийлгон дарлаа. Хамгаалагчийн үгнээс айсан уу архины мөнгөгүй болсон уу алин болохыг мэдэхгүй ч эцэг нь дахиж тэдний сургуулиар харагдсангүй. Харин тэр нэг өдрөөс хойш Батсүх шал өөр хүн болж хувирсан юм. Шилдэг гэдэг үгийг овог адил дагуулсан ээжийн даруухан хүү эрс өөрчлөгдөн сургуулийн хамгийн шоучин партичин гэсэн болгонтой нөхөрлөх болжээ. Түүнд тэр амьдрал таалагдаж байсан нь эцгийн цуснаас болсон ч байж болох. Ямартаа ч тэр хичээлдээ ч мундаг шоундаа ч мундаг болж гэртээ тогтохоо байсан нь ээжийх нь санааг их зовоож байлаа. Ингээд эцэст нь их сургууль төгсөж сайн банканд ажиллах санал хүлээн авч өндөр цалинтай болсон Батсүх үүрээ орхин нисчээ. Ээж нь хаяа ирж гэрийг нь цэвэрлэж өгөх бүрдээ эхнэр авч ачийг нь харуулахыг шавдуулах ч хүү нь ирж үнсээд танаас өөр эмэгтэй хүн миний амьдралд хэрэггүй гэж амыг нь таглана. Эцэгтэйгээ хэзээ ч адилхан болохгүй гэж боддог байсан хүү алхам бүрдээ төрсөн эцгийнхээ замналаар замнаж байгаагаа анзаарсангүй. Их хуралд сонгогдсон хойд эцэг нь түүнийг төрийн ордонд ажилла гэх ч Батсүхд хүний дэмжлэгээр ахих бодол байсангүй. Тэгж хэлэх бүрд нь аавдаа

-Би бодож үзнээ гэхээс өөр юм хэлэхгүй.

Хэдхэн жилийн дотор тэр салбар хариуцсан захирлаар томилогдсон болохоор аав нь дахиж тиймэрхүү юм ярьсангүй. Эхлээд ээжийхээ санааг зовоохгүй гэсэндээ өдөр бүр ажлаа тараад гэрээрээ ордог байсан хүү сүүлдээ утсаар ярьдаг болж үзэгдэх нь ховорджээ. Түүнд зав байсангүй. Өдөр нь нүдээ чилтэл цаас харж тархиа гашилтал тоо бодсоор орой нь залгуулаад элдэв төрсөн өдөр, Баасан гараг, найр, шоунд очно. Үүнийгээ тэр амралт гэж нэрлэжээ. Охид хүүхнүүд амжилттай яваа залууг эргүүлж тойрох нь их ч өдий 27 насалтал түүний анхаарлыг татсан хүн гарч ирээгүй л байлаа. Харин тэр дөнгөж дэлбээлж байгаа сарнайнуудад мөнгө хайрлах дургүй. Тэгтлээ царайлаг биш ч цэвэрхэн царайтай дэгжин хувцасласан уран үгтэй залууд татагдахгүй хэн байх билээ. Гэвч тэр үдэшлэгээс бүсгүй хайхгүй. Бүр ойшоох ч үгүй. Уншигдсаар байгаад навсайчихсан ном шиг санагддаг юм гэж Өнөрөө найзаа хэлснийг сонсоод элгээ хөштөл инээж байсан ч энэ нь гашуун үнэн байсан. Шинэ ном унших дуртай Батсүх зурагтын чатаас оройн зоогоо олчихно. Амархан аргаар мөнгө олохыг санаархсан охид тэнд дүүрэн. Сонгоод авахад л хангалттай. Хэдэн төгрөг зарлагадах нь түүнд сонин биш. Чатнаас царайлаг охин хайлтгүй гэж хэлдэг хүмүүс их том андуурдаг. Мөнгөний хэрэг болсон шүлс гоожмоор амьтад дүүрэн шүү дээ. Батсүх анх зурагтын чат үзэж суугаад

-Ээж маань хагалгаанд орох гээд байна. Надад туслаач гэсэн зар хараад үнэхээр тусалъя гэсэн бодолтой залгажээ. Мэссэж бичсэн утас руу залгаад хэдэн төгрөг хэрэгтэй байгааг нь асуухад

-Яаратай 500000 төгрөг хэрэгтэй гэсэн . Та надад туслаач. Би таны бүх хүслийг биелүүлэхэд бэлэн байна гэж охин зоримог хариулжээ. Юугаа өгөх гэсэн юм бол доо гэж бодсон Батсүх 500 доллар аваад охины хэлсэн газар руу очжээ. Нүүр амаа тэгтлээ будаагүй даржин хувцасласн 17,18 орчим насны сэргэлэн охин түүнийг тосч аван уулзаад машинд нь суухад Батсүх түүнийг анхааралтай ажиглангаа

-Ээж нь өвдсөн нь үнэн юм уу?

-Тиймээ. Хавдартай гэсэн. Та надад туслах уу? Надад ээжээс минь өөр хүн байхгүй.

-Тэгьеэ би чамд тусалъя. Чи харин надад яаж туслах юм?

-Би онгон. Надад өөр өгөх юм үнэндээ алга даа ахаа.

-Тийм байж. Чи итгэлтэй байвал надад татгалзах юм алга.

-Ээж минь л амьд байвал...

Охиныг онгон гэдэгт Батсүх тийм ч итгэлтэй байсангүй. Сүүлийн үеийн охидууд айхтар болсон гэсэн. Өнөрөө 15тай охинтой унтсан чинь онгон биш байсан гэсэн юм бодсоор охиныг шүршүүрээс гарч ирэхийг нь хүлээжээ. Охин онгон байлаа. Юу ч үзээгүй түүнийг хайрлах сэтгэл төрж байсан ч эр хүн гэдэг нэгэнт оргилсон хүслээ дарж чадалгүй охиныг уйлуулсаар бүсгүй болгочихож байж билээ. Тэд дахин хоёр гурав уулзсан ч анхных шиг амттай байгаагүй болохоор Батсүх охиныг тэгсгээд орхижээ. Энэ жаргалдаа мансууран хэд хэдэн охиныг бүсгүй болгоод амжсан.

Тэр нэг орой гэртээ харих зам зуур дэл сул охин байгаа эсэхийг харан алгуурхан явсан Батсүхийн нүдэнд хавтас сугавчилсан салаа гэзэгтэй охин өртжээ. Уруулаа шилэмдээд замын хажуу руу очиж зогсоход охин арын суудалд нь суугаад

–Хайлааст

-Нэлээн хол юм аа

-Харин тиймээ

-Оюутан уу?

-Тиймээ.

-Аль аймгийх уу?

-Намайг яаж хөдөөнийх гэж мэдээ вэ?

-Хотод ийм хөөрхөн охин байдаггүй юмаа

-За арай ч дээ. Намайг хүмүүс царай муутай гэдэг ш дээ.

-Сохор хүмүүс байна даа

-Тийм гэж үү?гээд баясгалантайгаар инээд алдлаа.

-Хэн гэдэг вэ?

-Урнаа

-Намайг Сүхээ.

-Надаас ах байх тийм ээ?

-Яасан ах залууст дургүй юм уу?

-Хэхэ яалаа гэж дээ. Эгч ах хүмүүс халамжтай байдаг гэж байна лээ. Нөхөр нь эгчээс 5 ах.

-Тэр тэгэлгүй яахав. Найз залуутай юу?

-Үгүй ээ.

-Тэгвэл надад боломж байгаа л юм байна гээд толиндоо харан нүдээ ирмэхэд охин ичингүйрэн доош тонгойлоо. Тэд ингэж уулзаж эхэлжээ. Урнааг өвөртөө хийчих тохиромжтой нөхцөл бүрдэхгүй л байлаа. Амтлаагүй жимсээ хаячих сонирхол бүр ч байсангүй. Түр зуур зарим нэг шоунаас татгалзаж охинд цаг гаргах хэрэгтэй болжээ. Нэлээн хэд уулзсны дараа Урнаа түүнд бусдаас арай өөр санагдана.

-Би мундаг байна уу? гээд байнга асуудаг асуулт нь эгдүүтэй сонсогдож үнсэх гэхээр чих хүртлээ улайчихдаг нь түүний хайрыг татаж эхэлжээ. Тэр ийм хайраас татгалзаж чадсангүй.

-Хотын ойр байдаг хамаатных руугаа хөдөө явах хэрэгтэй болчихлоо. Хамт явах уу?

-Тэгэлгүй яахав. Ажлаа тараад нисээд очъё

Батсүхийг ирэхэд Урнаа үүдэн дээрээ хүлээж байлаа. Туфль өмсөж хар цув өмсөөд нүдээ тод будаж үсээ гельдсэн охиныг хөдөө явна гэхэд жаахан гайхмаар.

-Миний гүнж хөдөө явна гэснээ яасан зохимжгүй хувцаслаа вэ?

-Өнөөдөр ямар өдрийг мартаа юу?

-За байз бодъё...

-Бид уулзаад яг нэг сар болж байна.

-Аа золиг гэж... Мартсан байна шүү. Уучил гүнж минь.

-Би чамд бэлэг бэлдсэн гээд цуваа тайлахад богинохон улаан даашинз тал нь бултайсан хөх зэрэг нь харагдахуйд

-Чамайг ингэнэ гэж санасангүй шүү гээд Батсүх уруулаа шилэмдэн хурдаа нэмлээ.


Read More

"Түлхүүр" өгүүллэг 1

Эхлэл

-Баяраа чамайг дарга дуудаж байна гэх чимээ гараад утас торхийн тасарлаа.

Дарга юун талаар асуух гэж байгаа нь тодорхой. Харин түүнд хариулаад хэлэх олигтой юм байсангүй.

-Амрыг эрье хурандаа

-Болно. За хэргийн бүртгэл ямар шатандаа явж байна Баяраа?

-Шалгаж байгаа хурандаа. Мөрдлөгийн шатандаа явж байна.

-Арван хэдхэн хоногийн дотор 3 хүн амиа алдлаа. Гэтэл чи мөрдлөгийн шатандаа явж байгаа гэнэ ээ?

-Хэрэгтэн ямар ч ул мөр үлдээхгүй байгаа нь хэрэгт их хүндрэл учруулж байна.

-Наадах чинь ахлах мөрдөн байцаагч хүний хэлэх үг мөн үү? Би дахиад хүн алагдлаа гэж сонсмооргүй байна шүү. Даруйхан хэргийн учрыг ол. Энэ юу гэсэн үг болохыг чи ойлгож байгаа биз?

-Мэдлээ хурандаа.

-Гарч болно.

Баяраа өрөөнөөс гартлаа сүртэй нь аргагүй алхаж байснаа хаалга хаагдмагц ямар нэг юманд цохиулсан аятай сулбайн гэлдрэв. Өрөөний хаалгаа арай ядан онгойлгон ороод сандал дээр тэнхээгээрээ уналаа. Чанартай сандал хэдий ч лагс биеийг арай ядан дааж чахран дуугарна. Ширээгээр нь дүүрэн хэргийн газрын зураг, хохирогчийн зураг, холбогдох материал зэрэг харагдавч өдөр болгон харсаар нүдээ анимагц нь ээлж дараалан харагдсаар шөнө ч унтаж чадахаа байжээ.

Сүүлийн арван тав хугацаанд 3 залуу амиа алджээ. Залуусын цээжин дээр нь А үсгийг ямар нэг иртэй зүйлээр сийлсэн мөн бүгд амиа алдахынхаа өмнө бэлгийн ажил хийсэн гэсэн шинжээчдийн дүгнэлт нь уг алуурчинг нэг хүн болохыг гэрчилнэ. Эхний аллага гарснаас дөнгөж 3 хоногийн дараа хоёрдох хохирогчийг олжээ. Харин удаах хэргээс арав хоёр хоногийн дараа хотын нөгөө захад машин дотроо хордож үхсэн гуравдах хохирогч олдож хэвлэл мэдээлэл, ард иргэд шуугиж эхэлсэн. Хэргийн газраас олддог зүйлс нь алуурчны зэвсэг болох ямар ч хурууны хээгүй хутга, цээжин дээрх А үсэг л байлаа. Гэмт хэрэгт мэргэшсэн хүн л үүнийг хийж байж таарна. Энгийн хүн бол ямар нэг алдаа гаргах л ёстой гэсэн бодолдоо бат итгэсэн мөрдөгч Баяраа шоронгоос суллагдсан бүсгүйчүүдийн хавтаст хэргүүдийг нээж харсан ч жирийн халаасны хулгайч, залилагчид л байлаа. “Алуурчин А” хавтаст хэрэгт сэжигтэн гэх хүн байсангүй. Энэ нь Баяраагийн толгойны өвчин болоод байв.

Баяраа толгойгоо салаавчлан нүдээ аньж сандал дээрээ хэсэг тухалснаа урамгүйхэн суниаж ширээ рүүгээ тонгойлоо. Утсаа ойртуулаад хэдэн дугаар хийв. Хэсэг дуудуулж байгаад нэг эрийн залхуутай янцаглах чимээ гарснаа

-Хэргийн газар яг ирж байна. Хэдэн зураг аваад очлоо.

-Зураг авах хэрэггүй. Шууд ажил руу ир

-Мэдлээ

Баяраад ганцаараа харж уншиж суусаар ямар ч үр дүнд хүрэхгүй гэдгийг мэдэх учраас хэн нэгэнтэй зөвлөж ярилцах хэрэгтэй байлаа. Түүний туслахыг Оргил гэнэ. Ганц бие залуу болохоор байнга гадуур дотуур явж бүсгүйчүүдтэй зугаацан үргэлжийн ядаргаанд орсон залхуутай царайтай ямар нэг бүжгийн түргэн аяыг үргэлж исгэрч явна. Гэвч хэрэг мөрдөх үед түүний сэргэлэн зан Баяраад нэг биш удаа тус болж байсан. Гэвч энэ удаа тэдний хамтын ажиллагаанаас олигтой үр дүн гарахгүй Баяраа өдөр бүр даргадаа бангадуулж байгаа нь энэ.

-Орох уу?

-Ор

-За наашаа суучих Оргилоо. Ярилцах гэж дуудсан юм.

Өчигдөр оройжин уусан шар айраг нь гүйцэд гараагүй улаан нүдэлсэн Оргил сайхан хүйтэн ундаа уумар байсан ч ахлахынхаа занг мэдэхийн хувьд томоотой гэгч нь суугаад юу гэхийг нь чих тавилаа.

-За тэгэхээр Оргилоо. Хэргийн талаар дэвшүүлж байгаа таамгаасаа хуваалцнаа одоо. Хорин таваас хорин долоон насны энэ гурван залууд ижил төстэй зүйл юу байна? Бас сүүлд уулзаж байсан бүсгүйчүүдийх нь тухай тодруул гэсэн юу болсон?

-Хохирогчид бүгд ганц бие. Танилын ямар ч холбоо байхгүй. Нийгэмд эзлэх байр суурь нь харилцан адилгүй ч чинээлэг эцэг эхтэй. Гадуур наргиж цэнгэх нэлээн дуртай найзууд ч их олонтой байж. Найзуудых нь ярьж байгаагаар бараг 7 хоног бүр бүсгүй сольдог нэлээн явдалтай залуус байсан бололтой. Харин бүгд амиа алдахынхаа өмнөхөн сайхан бүсгүйтэй танилцснаа гайхуулж удахгүй танилцуулна гэж байсан гэнэ. Бүсгүйг 3 хохирогчийн найзуудын хэн нь ч хараагүй байгаа нь алуурчин мөн байж магадгүй гэсэн таамаг байна. Хохирогчид мөнгөндөө хайр гамгүй хандаж гадуур дотуур их зугаацдаг байсан ч муу хүн байгаагүй гэж ойр дотныхон нь ам нэгтэй байгаа. А бүсгүй тэдний аминд хүрэх болсон шалтгаан нь тодорхойгүй. Одоохондоо иймэрхүү л байна даа ахлахаа.

-За тийм байж. Уулздаг байсан бүсгүйг нь нэг ч хүн хараагүй гэдэг чинь их муу байна. Өмнө уулзаж байсан бүсгүйчүүдийг нь шалгах хэрэгтэй. Хэн нэгэн нь ойр дотны хүнээр нь тоглосны хариуг авч байж болох юм. Нэлээн урт дараалал гарах нь тодорхой. Гэхдээ өөр арга алга.

-Мэдлээ.

-Яаралтай энэ хэргийн учрыг олохгүй бол хурандаа толгой хяргах гэж байна. Ингэхэд хохирогчид ихэвчлэн ямар газар ордог байсан гэнэ? Нөгөө үл таних бүсгүйтэйгээ орсон газар алга уу?

-Хохирогчид хоорондоо харилцан адилгүй нэлээн хэдэн газраар ордог байж. Бүгдийг нь шалгасан боловч их олон бүсгүйтэй ирдэг болохоор царайг нь тогтоож байгаагүй ижилхэн мэдүүлэг өгсөн. Ингээд л мухардуулчихаад байх юм.

-Ойлгож байна. Гэвч бид дараагийн цогцсыг олохоосоо урьтаж хэрэгтэнг илрүүлэх хэрэгтэй. Алуурчин ингээд зогсчихно гэж байхгүй.

-Мэдлээ. Явж болох уу?

-Мартах шахлаа. Чи энэ А үсгийн талаар юу гэж бодож байна?

-Алуурчны нэрийн эхний үсэг эсвэл нэг хүн хийж байгаа гэдгээ батлах гэсэн тэмдэг ч байж болох юм. Ямар ч байсан алуурчин эмэгтэй хүн гэдэг нь гарцаагүй.

-Хэргийг илэртэл аливаад тийм итгэлтэй байх хэрэггүй. Явж болно.

-Мэдлээ ахлагчаа.

Санчир

Санчир сэхээтэн айлын бага хүү. Дээрээ 3 эгчтэй. Албан тушаал хөөсөн эцэг, амрах завгүй ээж нь түүнд багаас нь гэрийн багш авч өгөн өөрсдийн хайр халамжийг эцэс төгсгөлгүй хичээлээр нөхдөг байжээ. Эгч нар нь ч гэсэн түүнтэй ижилхэн байсан болохоор биесээ харах нь ховор. Дунд сургуулийн долдугаар анги хүртэл аав ээжийн сайн хүү байсан Санчирын амьдрал баячуудын сургууль гэгдэх төлбөрт сургуульд орсноор эрс өөрчлөгдөн жинхэнэ амьдралтай танилцаж эхэлжээ. Түүнийг өөрчлөгдөж байгааг ч анзаарах хүн байсангүй. Хуучин сургуульдаа толгой цохидог байсан сурлагатай жаал хичээл харахаас дургүй нь хүрдэг болж хэтэвч нийлэх нөхөдтэйгөө гадуур зугаалан архи тамхийг шүтэх боллоо. Энэ бүхэн аравдугаар анги төгстөл нь үргэлжилжээ. Конкурсны шалгалтаар мундаг сургууль авна гэж итгэж байсан хүү нь сургууль авах нь битгий хэл шал согтуу шалгалтанд ороод хөөгдөж гарсан гэсэн сураг л эцэг эхийх нь анхаарлыг татжээ. Оройтож ирэхэд нь унтаж байдаг, эсвэл нэг том найзых нь хүүтэй нийлж хичээлээ хийгээд тэднийд хонож байгаа, найз охинтой болсон мөнгө ахиухан хэрэгтэй байна. Ингэж байнга хэлдэг хүүдээ тэд итгээд мөнгө л байхад хүүхдэд өөр юу хэрэг байна гэж боддог байж. Гэтэл үр дүн нь юу болов? Энэ бүхнийг ярилцахаар эцэг эх нь зав гарган эртлэн иржээ. Хүү нь халамцуу байна. Ээж нь гомдсондоо цурхиран уйлж

-Арай ч дээ. Чи юугаар дутлаа гэж ингэдэг байнаа? Эцэг эхийнхээ ачийг ингэж хариулдаг юм уу?

-Хахаха ээж минь больж үз. Шал худлаа жүжиг тоглох гэж. Таныг аргадаж чадахгүй нь дээ уучлаарай.Намайг уйлж байхад та хэзээ ч аргадаж байгаагүй. Дандаа л асрагч, гэрийн багш л миний хажууд байдаг байсан. Та нар намайг хэзээ тоож байсан юм? 18жилийн дараа гэнэтхэн эцэг эх гэдгээ ухаарч гэнэ. Ээж минь өрөөндөө орж ажлаа хийж үз. Тэр чинь танд илүү зохино. Харин ааваа та ажилтай гэж ээжид худлаа хэлээд өнөөх залуухан амрагийх руугаа явсан нь дээр. Би одоо мөнгөөр хуурагддаг жаахан хүү чинь биш. Өмнөх шигээ миний амьдралд оролцохгүй байвал сайн байна. Би ирэхгүй шүү гээд гуйвлан гарч яваа хүүгээ зогсоож тэд чадсангүй. Хүүгийхээ араас аав нь гарч ээж нь өрөөндөө орж сая болсон бүхнийг мартахын тулд ажлаа барьж авлаа.

Хэдхэн хоногийн дараа Санчирын Америкт сурах виз гарч удирдлагаас гарсан хүүгээ өөрсдөөсөө холдуулж өөрчлөгдөнө байх гэсэн найдвар л эцэг эхэд нь үлджээ. Таван жил Америкт сурсан зүйлгүй дэмий тэнэн үхэхээс бусдыг үзэж нэлээд хэрсүүжсэн Санчир аав руугаа залган сурах зүйлээ дууссан учраас гэртээ харимаар байгаагаа гэрийхнээ ч их санаж байгаагаа хэлэн уярааж чаджээ. Хүний нутагт эцэг эхээсээ мөнгө гуйхгүй гэсэндээ хар ажил хийн амьдрах гэж аль байдгаараа хичээсэн ч түүн шиг цагаан гартанд энэ тохирох зүйл биш байлаа. Ингээд эх орондоо эцэг эхтэйгээ эв найрамдалтай ирсэн баян залуугийн хийх ажил бол зугаа цэнгэл. Мөнгө байхад бүсгүйчүүд ёоз ёозоороо олдноо гээд шазайтал инээж байсан Баатар найзых нь зөв. Өмнө анзаардаггүй байсан уу эсвэл охид бүсгүйчүүд ингэтлээ өөрчлөгдсөн үү мэдэх юм алга. Ямартаа ч тэд мөнгөтэй хүнд өөрсдөөд наалдаад ирдэг гэдгийг нь л сайн мэднэ. Нэг хэвэнд цутгачихсан мэт царайнаас цаашгүй тэд мөнгөний төлөө бүтээгдчихсэн хүүхэлдэй ч юм шиг. Жаахан царай өгчихөөр хайртай дуртай гээд салахгүй наалдчихна. Эсвэл хүүхэдтэй болчихсон гээд мөнгө нэхнэ. Уйтгартай нэг шоунаас гарч яваад нэлээн орой замын хажууд нимгэн хувцастай такси хүлээн дагжин зогсоо бүсгүйд тус болох санаатай дэргэд нь зогслоо. Түүний мэддэг бүсгүйчүүд бол тансаг машин хараад нүд нь гэрэлтэн инээд алдсаар урд суудалд нь залрах ёстой. Гэтэл өнөө бүсгүй түүн рүү айдас дүүрэн харцаар харахад нь Санчир нүүр дүүрэн инээмсэглээд

-Хүйтэн байна. Дөхүүлээд өгье. Айлтгүй ээ.

-Та км-ыг нь хэдээр явах вэ? Манайх жаахан хол.

-Байгаа мөнгөнд чинь л хүргээд өгье

-Ашгүй дээ. Яана даа гэж бодож байлаа гээд гэнэн итгэмтгий инээмсэглэсээр арын суудалд нь бишүүрхэнгүй суулаа. Шинэ соргог ногоо Санчирт их соньхон. Азаар гэр нь хол байсан болохоор сайн залуугийн дүр эсгэн элдэв зүйл тойруулан асууна. Бүсгүй ч сүүлдээ түүнийг сайн хүн гэдэгт бүрэн итгээд бүх юмаа ярьж явлаа.

-Найзынхаа төрсөн өдөрт очоод...Тэгсэн ирчихээд яарлаа гээд явуулдаггүй ээ. Арай гэж гарч иртэл мөнгө муутай таксины ахаас гуйж байгаад очоод мөнгийг нь өгье гэж бодож байтал ашгүй чи таарлаа.

-Шөнө орой эмэгтэй хүн болгоомжтой явах хэрэгтэй. Одоо цаг үе хэцүү болж...

-Харин тиймээ. Ядаж байхад манай найз заавал даашинз өмсөж ир гээд...

-Сүрхий найз бололтой. Чамайг хэн гэдэг вэ?

-Урнаа.

-Намайг Санчир гэдэг. Үеийх бололтой. Хэдтэй вэ?

-23тай.

-Надаас хоёр дүү юм байна. Юу хийдэг вэ?

-Байцаалтанд орж байгаа юм шиг санагдчихлаа гээд инээмсэглэхэд хацарт нь гарсан хоёр хонхорхой түүнийг улам хөөрхөн болгоно.

-Тэгж санагдуулсан бол уучлаарай. Өөрт таалагдсан эмэгтэй хүнийхээ тухай ихийг мэдэх гэдэг нь эр хүний зан шүү дээ.

-Одоохондоо гэр зуур л байна. Англи хэл сурах гээд л үзэж тараад байна.

-Өө тийм үү? Би Америкт 5 жил амьдарсан. Асуух юм байвал дуртайяа тусална шүү. Монголдоо ирээд хоёр жил болчихлоо. Одоо нэг компанид менежер хийдэг гээд хуудлаа залчихав. Иймэрхүү бүсгүйтэй таарч байгаагүй болохоор тэр их болгоомжтой харьцаж байлаа. Урьд өмнө уулзаж байсан бүсгүйчүүд өөрсдөө энэ бүхнийг асуугаад хариулаад явчихдаг болохоор түүнд бараг хийх зүйл байдаггүй байв.

-Энэ гудамжаар эргээд тэр харагдаж байгаа ногоон хаалга.

-Аа энд юм уу? Урнаа, битгий буруугаар ойлгоорой. Чи надад их таалагдлаа. Дараа дахиад уулзаж болох болов уу?

Бүсгүй нүдээ эргэлдүүлэн өнөөх өхөөрдмөөр инээмсэглэлээрээ инээмсэглээд толгой дохилоо. Санчир үгүй гэх болов уу гээд түгшиж байснаа үүнийг нь хараад сүүлийн хэдэн сар баярлаагүйгээрээ баярлаж

-Баярлалаа. Чи надад дугаараа өгөөч.

-996678.. их орой битгий залгаарай. Аав дургүйцээд байдаг юм

-Okay. Тийм асуудал гаргахгүй ээ. За сайхан амраарай. Ор доо

-Баярлалаа.

-Өө нээрээ таксины мөнгөө мартаж байна гээд баахан зуут сарвайв.

-Чи намайг гомдоож байна шүү. Сэтгэлээрээ л дөхүүлж өгье гэж бодсон юм. Өөртөө үлдээ дээ гээд хөдөлгүүрээ асаатал бүсгүй машины цонхоор өвөр дээр нь мөнгөө тавьчихаад орчихов. Залуу мөнгийг хайнгахан авч цааш чулуудаад ая исгэрсээр машинаа зугуйхан эргүүллээ.

Маргааш өглөө нь цоглог босоод өглөөний ундаа уух зуур Урнаа руу message бичин өнөөдөр хэдээс завтайг нь лавлав. Эгчийхээ кафед зөөгч хийж байгаа 8 гээд завтай гэхэд нь сайн гэгч сунайгаад машинаа асаан Тэнгисийн зүг хөдөллөө. Аятайхан байх гэж бодсон киноныхоо тасалбарыг аваад шатаар уруудаж явахдаа найз Баатартайгаа тааран өчигдөрийн сонин сайхнаа буу халан удахгүй хөөрхөн найз охиноо танилцуулна гэж амлаад салжээ. Шоу элдэв наргиан цэнгээнээс буцдаггүй Санчир яаж ийм зав гаргаад өдөр бүр Урнаатай уулзна. Урнаад Санчир их татагдаж байлаа. Хайр уу дурлал уу мэдэхгүй ч найзууддаа үргэлж түүний талаар ярих болсонд найзууд нь найз охинтойгоо бушуу танилцуулахыг ятгаж тэр бүрд Санчир Урнааг шална. Урнаа хайр татам хөөрхөн инээмсэглээд

-Дараа дараа гэж хойшлуулна.

Уулзаад яг сар болсон тэр өдөр Урнаа Санчирт гэнэтийн бэлэг байгаа гэдгээ хэлээд орой наймын үед ирээд аваарай гэжээ. Болзсон цагтаа байдгаараа гоёчихсон Санчир Урнааг тэсч ядан хүлээж байлаа. Хашааны хаалга онгойход Урнаа урд өмнөхөөсөө тэс өөр бүр танигдахын аргагүй болчихсон гарч ирэв. Богино улаан даашинз өмсөж үсээ гөлчийтөл гельдэж шуугаад нүдээ тас хараар будчихсан шөнийн цэнгээний газрын хүүхэн шиг л харагдаж байлаа. Энэ өөрчлөлт Санчирт тэгтлээ таалагдаагүй ч түүнд зориулж гоёсон шүү дээ гэж бодоод инээмсэглэн үнслээ. Машиндаа суугаад

-Хатагтай хаашаа явах уу?

-Хотоос гарцгаая.

Машины хүчит мотор асах тэр үед хашааны завсраар нэг бяцхан нүд тэднийг харж байгааг Санчир анзаарсангүй.

-Энэ орой би чинийх. Чи минийх байх болно гээд Урнаа жолоо барьж явсан Санчирын хоёр хөлний хооронд урт хар бээлийтэй гараа зугуйхан оруулахад

-Чи их өөр байна шүү. Гэхдээ таалагдаж байнаа гээд амьсгаа нь давхцаж байлаа.


Үргэлжлүүлнээ...


Read More

Хожимдуулж битгий хэлээрэй

Хайртай л бол хожимдуулж битгий хэлээрэй

Хөрчихсөн зүрхийг гэсгээх гал биш шүү

Хүлээж буй сэтгэлд нь гэгээ оруулж

Хойш тавилгүй яг одоо чин зүрхнээсээ хэлээрэй

Үүрд гэж бодсон хайр орхиод явахын цагт

Үлдээж тогтоох аргамж биш шүү

Үгүйлж буй үгсийг алдаж гээлгүй

Үг бүрт нь сэтгэлээ шингээж өр зүрхнээсээ хэлээрэй

Яг одоо л түүндээ БИ ЧАМД ХАЙРТАЙ гэж хэлээрэй

Яваад өгсөн сэтгэлийг эргүүлэх аргагүй шүү

Ямар бол гэж эргэлзэж байх энэ үед нь л

Ямар их хайртайгаа заавал нэг хэлээрэй



Read More

Уучлаарай

Цээж дүүрэн хайр хормын төдийд дундарсан нь

Цэн тогоруун сүүдрээс хамгаалж амжаагүй миний буруу

Цэг таслал байхгүй гэж маань мэт цээжлүүлчихээд

Цаг хугацаан богинохон сүүдэрт алдаж орхисон миний буруу

...Намайг уучлаарай...



Read More